سلیمان بن عبدالملک

سلیمان بن عبدالملک
هفتمین خلیفه اموی
خلافت	۹۶-۹۹ ه.ق ۷۱۵ ۲۲ سپتامبر ۷۱۷
پیشین	ولید بن عبدالملک
جانشین	عمر بن عبدالعزیز
زاده	۵۴ ه.ق / ۶۷۴ م
درگذشته	۹۹ ه.ق ۲۲ سپتامبر ۷۱۷ دابق
دودمان	امویان
پدر	عبدالملک مروان
مادر	ولیده بنت عباس

سلیمان پسر عبدالملک (۵۴–۹۹ هجری/۶۷۴–۷۱۷ میلادی) هفتمین خلیفه از دودمان خلفای بنی امیه، و برادر کوچک خلیفه پیشین، ولید بن عبدالملک بود، که به مدت ۳ سال، از سال ۹۶ تا ۹۹ ه.ق (۷۱۵ تا ۷۱۷ م) بر تمام سرزمین های اسلامی حکمرانی کرد.

در دوران خلافت او گرگان و طبرستان، که تنها سرزمین های باقیمانده از ایران باستان پس از حمله اعراب بودند، به دست فرماندار مشرق، یزید بن مهلب فتح شدند. همچنین قسطنطنیه، پایتخت امپراطوری روم به محاصره، و در خطر سقوط درآمد.

در سال ۷۱۶ میلادی به دستور او شهر رمله به عنوان مرکز پایتخت اداری فلسطین ساخته شد.

او همواره قصد حمله به مرزهای امپراطوری روم را در سر داشت ولی مرگ زودهنگام او در سال ۹۹ ه.ق / ۷۱۷ من مانع از این کار شد. او پیش از مرگ، خلافت را به پسرعمویش عمر بن عبدالعزیز واگذاشت زیرا پسر بزرگ و جانشینش ایوب، پیش از خودش درگذشته بود.

منابع

• ثابت اسماعیل راوی (۱۹۶۵)، تاریخ العصر الاموی من الناحیة السیاسیة و الادرایة و الاجتماعیة، به کوشش مصعب محمد ابوبکر.، قاهره: المکتبة النهضه المصریه، ص. ۸۸
• رسول جعفریان (۱۳۷۸)، تاریخ اسلام از پیدایش تا ایران اسلامی، به کوشش مرتضی رحیمی.، قم: انتشارات حوزه علمیه، ص. ۸۸
• جرالد هاوتینگ (۱۳۸۷)، امویان: نخستین دودمان حکومت‌گر در اسلام (۶۶۱–۷۵۰م)، ترجمهٔ عیسی عبدی، به کوشش سعید ذوالفقاری.، تهران: امیرکبیر، ص. ۹۷

پیوند به بیرون

• «سلیمان بن عبدالملک». سایت تخصصی تاریخ اسلام. ۹ آبان ۱۳۸۸.