تاژکداران: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ماني صفحهٔ تاژکدار را به تاژکداران منتقل کرد |
ابرابزار |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' |
'''تاژکداران''' [[اندامگان]]ی است که دارای یک ساختار شلاق مانند به نام [[تاژک]] می‌باشد. برخی یاخته‌ها در [[شاخه (زیست‌شناسی)|شاخه]] [[جانوران]] دارای تاژک می‌باشند که [[اسپرم]] یک نمونه از آن است. [[گیاهان گلدار]] تاژک نمی‌سازند اما برخی مانند [[کرف]]، [[خزه]]، [[جلبک سبز]]، برخی گیاهان بازدانه و دیگر گیاهان وابسته به آن، تاژک می‌سازند. همچنین اکثر [[قارچ|قارچ‌ها]] یاخته‌هایی بدون تاژک تولید می‌کنند، اما قارچ‌های نخستین مانند [[کوزه‌قارچان]] <sup>Chytridiomycota</sup> تاژک ایجاد می‌کنند. بسیاری از [[آغازیان]] ساختاری را به خود می‌گیرند که تک‌سلولی تاژکدار نام دارد. |
||
تاژکداران اکسیژن محلول در آب را به صورت انتشار از سطح بدن جذب و گاز کربنیک را دفع می‌کند و به عبارتی تنفس آنها بدین صورت است. تولید مثل در تاژکداران به صورت غیر جنسی و به دو روش تقسیم دوتایی طولی و چند تایی صورت می‌گیرد.<ref>جانورشناسی بی‌مهرگان، اثر: هیکمن، رابرتس و لارسون. ترجمه: حسین دانش‌فر (۱۳۸۵)</ref> |
|||
== تغذیه در تاژکداران == |
|||
مشتمل بر سه نوع است: [[نورپرورد|نورپرورده‌رُست]] <sup>Holophytic</sup>، [[پوده‌رست]] <sup>Saprophytic</sup>، و [[حیوان‌گون‌خوار]] <sup>Holozoic</sup>. |
|||
:۱- روش نورپرورد یا فتوسنتز: در این روش تاژکدار غذای خود یعنی کربوهیدرات را به طریقه فتوسنتز از کربن دی اکسید، نمکهای غیر آلی، انرژی خورشیدی و بالاخره با کمک کلروفیل و آب طی چند مرحله می‌سازد و استفاده می‌کند. |
|||
:۲- روش پوده‌رستی: در این روش تاژکدار مواد آلی پوسیده و محلول در آب را از طریق سطح بدن جذب می‌کند و با ترشح آنزیمی روی آنها باعث گوارش و سپس جذب آنها می‌شود. |
|||
:۳- روش حیوان‌گون‌خواری: در این روش تاژکدار برای شکار طعمهٔ خود را از طریق بلع، به کمک پاهای کاذب و یا توسط واکوئل‌های مخصوص و بالاخره از اندام‌های میله‌ای استفاده می‌کند.<ref>جانورشناسی بی‌مهرگان، اثر: هیکمن، رابرتس و لارسون. ترجمه: حسین دانش‌فر (۱۳۸۵)</ref> |
|||
== منابع == |
== منابع == |
||
نسخهٔ ۲ اوت ۲۰۱۳، ساعت ۲۲:۱۵
تاژکداران اندامگانی است که دارای یک ساختار شلاق مانند به نام تاژک می‌باشد. برخی یاخته‌ها در شاخه جانوران دارای تاژک می‌باشند که اسپرم یک نمونه از آن است. گیاهان گلدار تاژک نمی‌سازند اما برخی مانند کرف، خزه، جلبک سبز، برخی گیاهان بازدانه و دیگر گیاهان وابسته به آن، تاژک می‌سازند. همچنین اکثر قارچ‌ها یاخته‌هایی بدون تاژک تولید می‌کنند، اما قارچ‌های نخستین مانند کوزه‌قارچان Chytridiomycota تاژک ایجاد می‌کنند. بسیاری از آغازیان ساختاری را به خود می‌گیرند که تک‌سلولی تاژکدار نام دارد.
تاژکداران اکسیژن محلول در آب را به صورت انتشار از سطح بدن جذب و گاز کربنیک را دفع می‌کند و به عبارتی تنفس آنها بدین صورت است. تولید مثل در تاژکداران به صورت غیر جنسی و به دو روش تقسیم دوتایی طولی و چند تایی صورت می‌گیرد.[۱]
تغذیه در تاژکداران
مشتمل بر سه نوع است: نورپرورده‌رُست Holophytic، پوده‌رست Saprophytic، و حیوان‌گون‌خوار Holozoic.
- ۱- روش نورپرورد یا فتوسنتز: در این روش تاژکدار غذای خود یعنی کربوهیدرات را به طریقه فتوسنتز از کربن دی اکسید، نمکهای غیر آلی، انرژی خورشیدی و بالاخره با کمک کلروفیل و آب طی چند مرحله می‌سازد و استفاده می‌کند.
- ۲- روش پوده‌رستی: در این روش تاژکدار مواد آلی پوسیده و محلول در آب را از طریق سطح بدن جذب می‌کند و با ترشح آنزیمی روی آنها باعث گوارش و سپس جذب آنها می‌شود.
- ۳- روش حیوان‌گون‌خواری: در این روش تاژکدار برای شکار طعمهٔ خود را از طریق بلع، به کمک پاهای کاذب و یا توسط واکوئل‌های مخصوص و بالاخره از اندام‌های میله‌ای استفاده می‌کند.[۲]
منابع
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Flagellate». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۷ ژانویه ۲۰۱۲.