طاهر صلاحوف
طاهر صلاحوف | |
---|---|
نام هنگام تولد | Tahir Teymur oğlu Salahov |
زادهٔ | ۲۹ نوامبر ۱۹۲۸ |
درگذشت | ۲۱ مهٔ ۲۰۲۱ (۹۲ سال) |
ملیت | ترک آذربایجانی |
شناختهشده برای | واقعگرایی (هنر) |
طاهر صلاحوف (ترکی آذربایجانی: Tahir Teymur oğlu Salahov (زادهٔ ۲۹ نوامبر ۱۹۲۸ – درگذشتهٔ ۲۱ مهٔ ۲۰۲۱) نقاش مشهور آذربایجانی و از پیشگامان سبک سخت در هنر نقاشی و نیز «هنر کمونیستی» محسوب میشد. او اولین دبیر «اتحادیه نقاشان شوروی» (۱۹۷۳ تا ۱۹۹۲)، قائم مقام آکادمی امپریال هنر روسیه، و عضو بالغ بر ۲۰ فرهنگستان و سازمان خلاق جهانی از جمله آکادمیهای هنر آلمان، اسپانیا، فرانسه، اتریش و غیره… بود.[۱]
زندگینامه
[ویرایش]طاهر صلاحوف ۲۹ نوامبر ۱۹۲۸ در باکو در آذربایجان شوروی زاده شد. پدر او یکی از قربانیان پاکسازی بزرگ ژوزف استالین در اواخر دهه ۱۹۳۰ بود، که در سال ۱۹۳۷ بازداشت و پس از مدتی کوتاه به اعدام محکوم شد. مادر وی، خانم «سنا»، کودکان خود را به تنهایی بزرگ و تربیت کرد و این خانواده تا مرگ استالین در سال ۱۹۵۶ در بیخبری از سرنوشت مرد خانواده به سر برد.[۲]
طاهر صلاحوف دانشآموخته مدرسه موسیقی عظیم عظیم زاده (۱۹۴۵–۱۹۵۰) و مدرسه نقاشی، مجسمهسازی و معماری مسکو (۱۹۵۱–۵۷) است. او خیلی زود سرشناس شد. پایاننامه طاهر صلاحوف تحت عنوان «تغییر تمام شدهاست» در سال ۱۹۵۷ در نمایشگاه سراسری شوروی در مسکو به نمایش گذاشته و مورد استقبال مردم و منتقدان قرار گرفت. طاهر صلاحوف به زودی به نماینده برجسته و پیشتاز «سبک سخت»، جریان نوینی در هنر شوروی در دهه ۱۹۶۰، تبدیل شد؛ جریانی که هدف آن شکلدهی دیدگاه سخت، تبلیغاتی و واقعبینانه ای نسبت به حقاقق دوره ژوزف استالین بود، که تطهیر شده بود.[۳]
نقاشی
[ویرایش]از آثار ممتاز طاهر صلاحوف میتوان تصویرگریهای او دربارهٔ زندگی و کار کارگران نفتی باکو (به عنوان مثال، «تعمیرکار» که از سال ۱۹۶۱ در موزه ملی هنر جمهوری آذربایجان به نمایش گذاشتهشده)، همچنین تکچهرههایش نظیر پرتره قارا قارایف (۱۹۶۰، نگارخانه ترتیاکوف، مسکو)، آهنگساز شهیر آذربایجانی، و دمیتری شوستاکوویچ (۱۹۷۶، نگارخانه ترتیاکوف، مسکو)، آهنگساز روس دورهٔ شوروی، نام برد. این نقاش آذربایجانی، در تختهرنگ خود بیشتر رنگهای سرخ، مشکی، خاکستری روشن و تیره میچید.[۴]
آثار بعدی او از نظر محتوایش آرامتر و متفاوت تر و تأثیرات سبک و سیاقهای شرقی بر آنها هوایدا بود، بهویژه در اثر «نوه دان» (۱۹۸۳، موزه ملی هنر جمهوری آذربایجان) که در آن ترکیب و رنگ آمیزی از ریتمهای جاری مینیاتورهای قرون وسطایی شرقی پیروی میکند. بسیاری از آثار موفق طاهر صلاحوف از احساسات و برداشتهای او از کشورهای خارجی اثر پذیرفتهاند. در سال ۱۹۷۹، نمایشگاههای آثار وی در شهر توکیوی ژاپن و شهر پراگ جمهوری چک برگزار شد.
طاهر صلاحوف در سال ۱۹۸۸ به عضویت حضوری فرهنگستان نقاشی قرقیزستان و غیرحضوری آکادمی هنرهای زیبای سان فرناندوی کشور اسپانیا درآمد.
در کنار فعالیتهای هنری، طاهر صلاحوف به دوره ۸ شورای عالی شوروی بین سالهای ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۴ راه یافت. او دوباره در سال ۱۹۸۰ نمینده شورای عالی شوروی انتخاب شد.[۵]
خانواده
[ویرایش]طاهر صلاحوف در سال ۱۹۷۴ به عقد «وانستا قارایعقوبوا» درآمد، که حاصل این ازدواج سه فرزند دحتر به نامهای «لارا صلاحوفا»، «آلاگوز صلاحوفا» و آیدان صلاحوفا ست؛ ولی بعد از مدتی این زوج از یکدیگر طلاق گرفته و طاهر صلاحوف با «واروارا صلاحوفا» عقد کرد، که حاصل این ازدواج یک فرزند پسر به اسم «ایوان» است.[۶]
طاهر صلاحوف همانکون در مسکو، پایتخت روسیه، زندگی میکند.[۷]
نشانها و جزایز
[ویرایش]- قهرمان کار سوسیالیستی شوروی (۱۹۸۹)
- نشان لیاقت میهنپرستی (درجه دو، ۲۰۰۳)
- نشان لیاقت میهنپرستی (درجه سه، ۱۹۹۸)
- نشان لنین (۱۹۸۹)
- نشان انقلاب اکتبر (۱۹۷۶)
- نشان پرچم سرخ کار (۱۹۷۱)
- نشان دوستی خلق (۱۹۸۲)
- جایزه هنرمند مردمی اتحاد جماهیر شوروی (۱۹۷۳)
- جایزه دولتی اتحاد شوروی (۱۹۶۸- در پاس ترسیم تکچهره قارا قارایف)
- نشان استقلال جمهوری آذربایجان
- نشان حیدر علیاف
- نشان ادبیات و هنر کشور فرانسه
- نشان شهرت جمهوری آذربایجان (درجه سه)
- نشان لژیون دونور فرانسه
- نشان دوستی روسیه
نگارخانه
[ویرایش]جستارهای وابسته
[ویرایش]پیوند به بیرون
[ویرایش]- Salahov’s paintings at AZgallery.org
- "Tahir Salahov, A Hint of Red - Pushing the Limits of Socialist Realism" by Azad Sharifov and Jean Patterson in Azerbaijan International, Vol 7:2 (Summer 1999), pp. 51-54.]
- "Oil Rocks in the Caspian: Birthplace to a New Trend in Soviet Art," by Betty Blair in Azerbaijan International, Vol. 14:2 (Summer 2006), pp. 46–55
- "Deafening Silence: Waiting 18 Years for Father to Return Home" by Tahir and Zarifa Salahov in Azerbaijan International, Vol. 13.4 (Winter 2005), pp. 80–87.
- Salahov in Russian Academy of Arts (in Russian)
- Azeri Artists Take on the World
منابع
[ویرایش]- ↑ "Teymur Salahov: Deafening Silence: Waiting 18 Years for Father to Return Home" by Tahir and Zarifa Salahov, in Azerbaijan International, Vol. 13:4 (Winter 2005), pp. 80-87
- ↑ Tahir Salahov - hər bir azərbaycanlının fəxr etdiyi böyük sənətkar. 1news.az
- ↑ TAHIR SALAHOV GREAT ARTIST – GREAT MAN. visions.az
- ↑ «Tahir Salahov. azerbaycan.li». بایگانیشده از اصلی در ۱ ژوئن ۲۰۲۰. دریافتشده در ۱ آوریل ۲۰۲۰.
- ↑ TAHİR SALAHOV – 75 HƏMİŞƏ CAVAN VƏ MÜASİR SƏNƏTKAR. azertag.az
- ↑ TAHIR SALAHOV. anl.az
- ↑ Tahir Salahov: Rəssama alqışlar beş yüz il sonra da qismət olur. anl.az
- مقالههای دارای واژگان به زبان ترکی آذربایجانی
- اعضای تماموقت فرهنگستان هنر اتحاد شوروی
- اعضای تماموقت فرهنگستان هنر روسیه
- اعضای دفتر سیاسی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی
- افراد روسی آذریتبار
- افراد زنده
- افسران لژیون دونور
- اهالی باکو
- پرترهنگاران اهل جمهوری آذربایجان
- دارندگان لژیون دونور
- درگذشتگان ۲۰۲۱ (میلادی)
- دریافتکنندگان جایزه دولتی اتحاد شوروی
- دریافتکنندگان جایزه دولتی فدراسیون روسیه
- دریافتکنندگان نشان پرچم سرخ کار
- دریافتکنندگان نشان حیدر علیاف
- دریافتکنندگان نشان درجه ۲ لیاقت میهنپرستی
- دریافتکنندگان نشان درجه ۳ لیاقت میهنپرستی
- دریافتکنندگان نشان دوستی
- دریافتکنندگان نشان دوستی خلق
- دریافتکنندگان نشان لنین
- دریافتکنندگان نشان لیاقت میهنپرستی
- زادگان ۱۹۲۸ (میلادی)
- قهرمانان کار سوسیالیست
- خاکسپاریها در پارک مفاخر باکو
- مهاجرت اهالی جمهوری آذربایجان به روسیه
- نقاشان اهل اتحاد شوروی
- نقاشان اهل جمهوری آذربایجان
- نقاشان اهل روسیه
- نقاشان سده ۲۰ (میلادی) اهل جمهوری آذربایجان
- نقاشان سده ۲۱ (میلادی) اهل جمهوری آذربایجان
- هنرمندان اهل باکو
- هنرمندان اهل روسیه
- هنرمندان مرد سده-۲۰
- هنرمندان مرد سده ۲۱ (میلادی)
- هنرمندان مردمی اتحاد شوروی
- هنرمندان مردمی آذربایجان شوروی