پرش به محتوا

شبکه برون‌سلولی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شبکه برون‌سلولی

شبکه برون سلولی[۱][۲] (به انگلیسی: extracellular matrix (ECM)) یا ماده زمینه‌ای، سازه‌ای جهت حفظ ساختار فیزیکی و شیمیایی پیرامون سلول‌هاست. این سازه از درشت‌مولکولها و مواد معدنی مانند کلاژن، آنزیم‌ها، گلیکوپروتئین‌ها و هیدروکسی آپاتیت‌ها ساخته شده‌است.[۳][۴][۵] همچنین فیبروبلاست‌ها در آن دیده می‌شوند.

اجزا

[ویرایش]

پرکننده‌های اصلی ماده زمینه‌ای گلیکوزآمینوگلیکان‌ها هستند؛ که از آن میان، مهم‌ترین گلیکان موجود در ماتریکس برون‌سلولی هیالورونان‌هایی مانند اسید هیالورونیک است (پلی‌ساکارید غیر پروتئوگلیکان). گلیکوزآمینوگلیکان‌ها در روند مورفوژنز و تمایز طبیعی سلول‌ها و بافت‌ها نقش دارند. پروتئوگلیکانها مانند هپاران سولفات، کندروایتین سولفات، کراتان سولفات هستند.

از چیبرهای پروتئینی این بافت‌مانه، می‌توان کلاژن، الاستین و گلیکو پروتئین فیبرونکتین را نام برد.

از دیگر پروتئین‌های بافت‌مانهٔ برون‌سلولی می‌توان به متالوپروتئیناز‌های بافت‌مانه که به نام آنزیم‌های بافت‌مانهٔ متالوپروتئیناز، (Matrix metalloproteinase ; MMP) شناخته می‌شوند، اشاره کرد. آنزیم‌های بافت‌مانهٔ متالوپروتئیناز، خانواده بزرگی از آنزیم‌های پروتئولیتیک هستند که در تجزیه ترکیبات گوناگون بافت‌مانهٔ برون‌سلولی نقش دارند. بافت‌مانه‌های متالوپروتئیناز، آنزیم‌های وابسته به کلسیم و روی هستند و در پیشرفت و گسترش بیماری‌های التهابی (آرتریت روماتوئید)، بیماری‌های قلبی عروقی و تومورهای سرطانی نقش دارند.

انواع

بر حسب نوع بافت، تفاوتهایی در ترکیب‌های بافت‌مانهٔ برون‌سلولی وجود دارد. برای نمونه بافت‌مانهٔ برون‌سلولی در غضروف در برگیرنده مادهٔ زمینه‌ای و رشته‌ها می‌باشد که از رشته‌های شرکت کننده در ساختمان آن بسته به نوع غضروف، کلاژن نوع I و II و رشته‌های الاستیک را می‌توان نام برد که مسئول استحکام غضروف هستند. در استخوان، حضور مواد استخوانی معدنی در بافت‌مانهٔ مایه شده‌است که استخوان بافتی سفت و محکم باشد و چگونگی ساختمان آن سبب گردید، که استخوان با کمترین وزن حداکثر استحکام را داشته باشد.

منابع

[ویرایش]
  1. بافت‌شناسی پایه جان کوئیرا، آنتونی ال.مشر، ترجمه غلامرضا حسن‌زاده، سیمین فاضلی‌پور، طاهره طلائی، رستم قربانی، مظفر خزاعی، تهمینه ملک و دیگران. ج. ۱ جلد. انتشارات ابن‌سینا، انتشارات گذر. ۱۴۰۱. صص. ۶۶۹. شابک ۹۷۸-۶۲۲-۷۶۶۴-۱۷-۱.
  2. رویان‌شناسی پزشکی لانگمن، توماس و.سادلر، ترجمه مسلم بهادری، عباس شکور. انتشارات کپا. ۱۳۹۸. صص. ۵۰۷. شابک ۹۷۸-۶۲۲-۶۸۸۹-۱۱-۷.
  3. Theocharis AD, Skandalis SS, Gialeli C, Karamanos NK (February 2016). "Extracellular matrix structure". Advanced Drug Delivery Reviews. 97: 4–27. doi:10.1016/j.addr.2015.11.001. PMID 26562801.
  4. Bonnans C, Chou J, Werb Z (December 2014). "Remodelling the extracellular matrix in development and disease". Nature Reviews. Molecular Cell Biology. 15 (12): 786–801. doi:10.1038/nrm3904. PMC 4316204. PMID 25415508.
  5. Michel G, Tonon T, Scornet D, Cock JM, Kloareg B (October 2010). "The cell wall polysaccharide metabolism of the brown alga Ectocarpus siliculosus. Insights into the evolution of extracellular matrix polysaccharides in Eukaryotes". The New Phytologist. 188 (1): 82–97. doi:10.1111/j.1469-8137.2010.03374.x. PMID 20618907.open access publication - free to read
  • هاروی لودیش، زیست‌شناسی سلولی ومولکولی لودیش، ترجمهٔ عباس بهادر، ابوالفضل اکبری، دیباج، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۸۵۶۵-۱۰-۲