پرش به محتوا

حزب حرکت ملی ترکیه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
Nationalist Movement Party

حزب حرکت (جنبش) ملی‌گرایانه
کوته‌نوشتMHP
رهبر حزبدولت باحچلی
سخنگوی عمومیعصمت بویوک آتامان [tr]
موسس (پایه‌گذار)آلپ ارسلان تورکش
بنیان‌گذاری۹ فوریه ۱۹۶۹؛ ۵۵ سال پیش (۱۹۶۹-0۹}})
۲۴ ژانویه ۱۹۹۳؛ ۳۱ سال پیش (۱۹۹۳-۲۴}}) (بنیاگذاری دوباره)
پیشینحزب ملت روستاییان جمهوری‌خواه
ستادCeyhun Atıf Kansu Caddesi, No:128, Balgat - Ankara, Turkey
دستهٔ نظامیگرگ‌های خاکستری [۶]
اعضای ثبت‌نام کرده  (۲۰۲۴)افزایش 486,896[۷]
مرام سیاسی
طیف سیاسیراست تندرو[۳۱]
وابستگی ملیاتحاد مردمی
رنگ رسمی    سرخ، خاکستری (رسمی)
  سرخ یاقوتی (مرسوم)
شعارÜlkenin Geleceğine Oy Ver
("برای آینده کشور رأی دهید")
مجلس ملی کبیر
۵۰ از ۶۰۰
استان‌های ترکیه
۸ از ۵۱
شهرداری‌های منطقه
۱۲۲ از ۹۷۳
روستاهای بزرگ
۹۸ از ۳۹۰
پرچم حزب حرکت ملی
وبگاه

حزب حرکت ملی یا حزب جُنبِش ملّی‌گِرایانه[۳۲] که با عنوان حزب حرکت ملی ترکیه و عنوان مخفف م ه پ (MHP) خوانده می‌شود[۳۳][۳۴][۳۵] (به ترکی استانبولی: Milliyetçi Hareket Partisi, MHP) و(به انگلیسی:Nationalist Movement Party,NMP) یک حزب سیاسی راست افراطی و ملی‌گرای افراطی ترکیه است. این گروه اغلب به عنوان نئوفاشیست توصیف می‌شود[۳۶] و شبه نظامیان خشن «گرگ‌های خاکستری»[۳۷] و گروه‌های جنایت‌کار سازمان یافته ترکیه ای در ارتباط تنگاتنگ با این حزب و به ویژه رهبر آن دولت باحچلی بوده اند.[۳۸] این حزب در سال ۱۹۶۹ با تغییر نام «حزب ملت روستاییان جمهوری‌خواه» که در سال ۱۹۵۸ به دست عُثمان بُلوکْباشْلی سیاستمدار ترکیه ای پایه‌گذاری شده بود به رهبری آلپ‌ارسلان تورکش نظامی بازنشسته پایه‌گذاری شد.

این حزب اثرگذاری چشمگیری در سیاست‌های درونی و بیرونی ترکیه دارد، به طوری که حزب عدالت و توسعه به رهبری اردوغان با ائتلاف با این حزب به رهبری دولت باحچلی توانست بیشینه صندلی‌های پارلمان را به دست آورد و حزب حاکم بر پارلمان ترکیه بماند.[۳۹][۴۰][۴۱]

پیشینه پیدایش و گسترش

[ویرایش]

جنجال ها

[ویرایش]

انتخابات ۲۰۱۸

[ویرایش]

این حزب تا سال ۲۰۱۸ اپوزیسیون حزب حاکم (عدالت و توسعه) بود اما پس از همه‌پرسی ۲۰۱۷، اردوغان تصمیم گرفت برای حفظ اکثریت پارلمان در انتخابات ۲۰۱۸ حزبش با این حزب ائتلاف کند (متحد شود)،ائتلاف سیاسی و ائتلاف انتخاباتی که این حزب(MHP) با حزب عدالت و توسعه(AKP) در پارلمان ملی بزرگ ترکیه دارد، اتحاد مردمی(People's Alliance)نام دارد.[۴۲][۴۳]

در انتخابات عمومی ۲۰۱۸ ترکیه حزب عدالت و توسعه و حزب حزب حرکت ملی به ترتیب ۴۲ و ۱۱ درصد صندلی‌های مجلس (پارلمان) ملی ترکیه را به دست آوردند و مجموعاً با ۵۳٪ کرسی‌ها اکثریت را به دست آوردند که در پیامد آن به عنوان ائتلاف حاکم بخش بزرگی از سیاست‌های ترکیه در دست دارند. حرکت ملی در این انتخابات موفق به کسب ۴۹ کرسی شد.[۴۴]

اپوزیسیون (مخالف) این ائتلاف، اتحاد ملت(Nation Alliance) نام دارد که بزرگ‌ترین حزب آن حزب خلق جمهوری(CHP)است.[۴۵]

انتخابات ۲۰۲۳

[ویرایش]

این حزب درانتخابات سراسری پارلمانی در ترکیه از حامیان رجب طیب اردوغان بوده و در مجلس ملی کبیر ترکیه ۵۰ کرسی را کسب کرد.[۴۶] و در رده چهارم احزاب حاضر در پارلمان ترکیه ایستاد.

انتخابات شهرداری‌ها ۲۰۲۴

[ویرایش]

حزب در انتخابات محلی شهرداری وها و مجالس استاین در سال ۲۰۲۴ نیز همانند دو انتخابات قیل با حزب حاکم یعنی آک پارتی ائتلاف کرد و اتحادی بنام اتحاد مردمی را برای انتخابات تشکیل دادند. اما این ائتلاف در انتخابات دچار شکست سختی شد. حزب حرکت ملی با از دست دادن ۳ استانی که در آن پیروز بود تنها در ۸ استان توانست به پیروزی برسد. در این انتخابات درصد آرای حزب از ۷٫۴۶٪ کل آرا به ۵٫۸۵٪ تقلیل یافت.[۴۷][۴۸]

منابع

[ویرایش]
  1. Martin, Augustus; Prager, Fynnwin (2019). "Part II: The Terrorists – Violent Ideologies: Terrorism From the Left and Right". Terrorism: An International Perspective. Thousand Oaks, California: SAGE Publications. p. 302. ISBN 978-1-5264-5995-4. LCCN 2018948259. Archived from the original on 13 January 2023. Retrieved 17 November 2021. The Grey Wolves – The most prominent organization of the violent right wing in Turkey is the Grey Wolves. The Grey Wolves are named for a mythical she-wolf who led ancient Turks to freedom. Its wolf's-head symbol is displayed by MHP members and other nationalists. The Grey Wolves have been implicated in many attacks against leftists, Kurds, Muslim activists, and student organizations. They have also been implicated in attacks supporting the Turkish occupation of Cyprus. Mehmet Ali Ağca, who was convicted of shooting Pope John Paul II, was a former Grey Wolf.
  2. Sánchez Amor, N. (25 May 2022). "Document A9-0149/2022: REPORT on the 2021 Commission Report on Turkey". Bruxelles: European Parliament. Archived from the original on 27 August 2022. Retrieved 28 November 2022. The European Parliament [...] is concerned by the attempts by the Turkish Government to influence members of the Turkish diaspora in the EU, such as through the Presidency for Turks Abroad and Related Communities (YTB) and the Turkish-Islamic Union for Religious Affairs (DITIB), which could interfere with democratic processes in some Member States; remains worried that the racist right-wing extremist movement Ülkü Ocakları, also known as the Grey Wolves, which is closely linked to the ruling coalition Nationalist Movement Party (MHP), is spreading not only in Turkey but also in EU Member States; calls for the EU and its Member States to examine the possibility of banning their associations in EU countries; calls on the Member States to closely monitor the racist activities of this organisation and to fight back to curtail its influence;
  3. Taspinar, Omer (2005). "The Kurdish Question in Turkish Politics". Kurdish Nationalism and Political Islam in Turkey: Kemalist Identity in Transition. Middle East Studies: History, Politics & Law. New York and London: Routledge. pp. 92–94. doi:10.4324/9780203327036. ISBN 978-0-415-51284-8. Archived from the original on 13 January 2023. Retrieved 17 November 2021.
  4. Naylor, R. T. (2006). "Striking Out! – Al-Qaida Cells in the Global Petrie Dish". Satanic Purses: Money, Myth, and Misinformation in the War on Terror. Montreal: McGill–Queen's University Press. p. 296. ISBN 978-0-7735-3150-5. Archived from the original on 13 January 2023. Retrieved 17 November 2021.
  5. "Video shows Turkish police singing Grey Wolf march". Hürriyet Daily News. 25 April 2011. Archived from the original on 19 October 2017. The Grey Wolves, also commonly referred to as the Ülkü Ocakları (Idealist Hearths), are a youth organization with close links to the MHP. Alt URL بایگانی‌شده در ۱ اوت ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine
  6. [۱][۲][۳][۴][۵]
  7. "Milliyetçi Hareket Partisi" (به ترکی استانبولی). Court of Cassation. Retrieved January 10, 2022.
  8. Arman, Murat Necip (2007). "The Sources Of Banality In Transforming Turkish Nationalism". CEU Political Science Journal (2): 133–151.
  9. Eissenstat, Howard. (November 2002). Anatolianism: The History of a Failed Metaphor of Turkish Nationalism. Middle East Studies Association Conference. Washington, D.C.
  10. Tachau, Frank. (1963). "The Search for National Identity among the Turks". Die Welt des Islams. New Series. 8 (3): 165–176.
  11. Cook, Steven A. (2012). "Recent History: The Rise of the Justice and Development Party". U.S. -Turkey Relations: A New Partnership to. Council on Foreign Relations: 52.
  12. [۸][۹][۱۰][۱۱]
  13. Arıkan, E. Burak (1999). The Programme of the Nationalist Action Party: An Iron Hand in a Velvet Glove?. Turkey Before and After Atatürk. Frank Cass. p. 122.
  14. Jacoby, Tim (2012). Fascism, Civility and the Crisis of the Turkish State. Political Civility in the Middle East. Routledge. p. 112.
  15. "Grey Wolves, Turkey's neo-fascist group that is banned in France |".
  16. The Construction of Nationalist Politics in Turkey: The MHP: 1965-1980.
  17. [۱۳][۱۴][۱۵][۱۶]
  18. Celep, Ödül (2010). "Turkey's Radical Right and the Kurdish Issue: The MHP's Reaction to the "Democratic Opening"". Insight Turkey. 12 (2).
  19. Carkoglu, Ali (2004). Turkey and the European Union: Domestic Politics, Economic Integration and International Dynamics. Routledge. p. 127.
  20. Farnen, Russell F., ed. (2004). Nationalism, Ethnicity, and Identity: Cross National and Comparative Perspectives. Transaction Secularism Publishers. p. 252. ISBN 978-1-4128-2936-6. ..the nationalist-fascist Turkish National Movement Party (MHP).
  21. Abadan-Unat, Nermin (2011). Turks in Europe: From Guest Worker to Transnational Citizen. New York: Berghahn Books. p. 19. ISBN 978-1-84545-425-8. ...the fascist Nationalist Movement Party...
  22. [۲۰][۲۱]
  23. "Euroscepticism: Party Ideology Meets Strategy".
  24. "Arşivlenmiş kopya" (PDF). Archived (PDF) from the original on 5 March 2022. Retrieved 28 May 2022.
  25. Turkey Recent Economic and Political Developments Yearbook Volume 1 - Strategic Information and Developments. P.46. Published in July 2015 and updated annually. International Business Publications, Washington, USA. Accessed via Google books. Retrieved 16 February 2017.
  26. Global Turkey in Europe II. Energy, Migration, Civil Society and Citizenship Issues in Turkey-EU Relations. p.180. First published by Edizioni Nuova Cultura in 2014. Published in Rome, Italy. Accessed via Google books. Retrieved 16 February 2017.
  27. Turkish far right on the rise. The Independent. Author - Justin Huggler. Published 19 April 1999. Retrieved 16 February 2017.
  28. "Turkey election: Victorious Erdogan pledges 'consensus'". BBC News. 13 June 2011. Retrieved 27 October 2019.
  29. "Turkey's Erdogan wins election". RTÉ. 13 June 2011. Retrieved 27 October 2019.
  30. Uras, Umut (29 March 2019). "New test for Erdogan: What's at stake in Turkish local elections?". Al Jazeera. Retrieved 27 October 2019.
  31. [۲۵][۲۶][۲۷][۲۸][۲۹][۳۰]
  32. نام رسمی در خود زبان ترکی استانبولی و در میان مردم جمهوری ترکیه.
  33. «ملی‌گرایی برنده اصلی انتخابات ۲۰۲۳ ترکیه!!.».
  34. "Nationalist Movement Party". Wikipedia (به انگلیسی). 2024-07-06.
  35. medya، eylul (۲۰۲۴-۰۷-۱۴). «KCK: Turkey's AKP-MHP regime replicating 12 September coup mentality». Medya News (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۷-۱۵.
  36. JACOBY, TIM. "Fascism, Civility and the Crisis of the Turkish State" (به انگلیسی): 112. Retrieved 12 May 2023. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  37. Martin, Gus. The SAGE Encyclopedia of Terrorism, Second Edition (به انگلیسی). SAGE Publications. p. 236. Retrieved 12 May 2023.
  38. Avcı, Gamze (1 سپتامبر 2011). "The Nationalist Movement Party's Euroscepticism: Party Ideology Meets Strategy". South European Society and Politics (به انگلیسی). 16 (3): 435–447. doi:https://doi.org/10.1080/13608746.2011.598359. {{cite journal}}: |access-date= requires |url= (help); Check |doi= value (help); External link in |doi= (help)
  39. «اتحاد اردوغان و رئیس گرگ‌های خاکستری!!!».
  40. «پشتیبانی MHP از AKP!!».
  41. Minute، Turkish (۲۰۲۲-۰۱-۲۹). «Turkey's opposition bloc leaves AKP-MHP alliance behind: MetroPoll». Turkish Minute (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۷-۱۱.
  42. «People's Alliance against Nation Alliance!!».
  43. «Turkey nationalist Opposition back to Erdogan in 2018 Gerneral election!!».
  44. "Türki̇ye Büyük Mi̇llet Mecli̇si̇". Archived from the original on 2005-10-01. Retrieved 2018-07-15.
  45. Sabah، Daily (۲۰۱۸-۰۵-۰۲). «Opposition parties agree to unite against People's Alliance in upcoming Turkish elections». Daily Sabah (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۷-۲۱.
  46. https://www.tbmm.gov.tr/develop/owa/milletvekillerimiz_sd.dagilim
  47. https://secim.sozcu.com.tr/secim2024Mart31
  48. https://secim.hurriyet.com.tr/31-mart-2024-yerel-secimleri/secim-sonuclari/