الکلی‌های گمنام

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نشان الکلی‌های گمنام

الکلی‌های گمنام (به انگلیسی: Alcoholics Anonymous نام اختصاری AA) سازمانی متشکل از معتادان به الکل است که برای قطع مصرف الکل تلاش می‌کنند. اعضای این سازمان این هدف را از طریق خودیاری و کمک سایر الکلی‌های در حال بهبودی با برگزاری جلسات منظم و در میان گذاشتن تجربیات خود با یکدیگر دنبال می‌کنند. الکلی‌های گمنام برای رعایت گمنامی که از اصول معنوی این انجمن است خود را با نام کوچک معرفی می‌کنند. برنامه آن‌ها اجتماعی و معنوی اما غیرمذهبی است. دفتر مرکزی سازمان در نیویورک واقع است و همه گروه‌های این سازمان به‌طور محلی و مستقل از یکدیگر اداره می‌شوند.[۱]

تنها لازمه عضویت در الکلی‌های گمنام تمایل به قطع مصرف الکل است. حق عضویتی پرداخت نمی‌شود و تمام فعالیت‌ها به‌طور داوطلبانه با مشارکت اعضا انجام می‌شود. آن‌ها با هیچ سازمان یا نهاد سیاسی، مذهبی و انتظامی ارتباط ندارند و هدف اصلی آنان هشیار ماندن (مصرف نکردن الکل) و کمک به الکلی‌های دیگر برای هشیار شدن است.[۲]

روش درمانی الکلی‌های گمنام از نظر بسیاری مؤثرترین روش برای درمان الکلیسم است.[۳][۴][۵][۶][۷][۸] این سازمان در سال ۱۹۳۵ توسط دو الکلی در حال بهبودی به نام‌های بیل ویلسون و باب اسمیت پایه‌گذاری شد.[۹] تعداد اعضای الکلی‌های گمنام در حال حاضر حدود دو میلیون نفر در ۱۵۰ کشور برآورد می‌شود. علاوه بر این سازمان‌های دیگری نیز همچون معتادان گمنام، نیکوتینی‌های گمنام، کوکائینی‌های گمنام و قماربازان گمنام برای معتادان به سایر داروها یا عادات زیان‌آور نیز بر اساس برنامه و روش بهبودی الکلی‌های گمنام ایجاد شده‌اند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Alcoholics Anonymous. (2009). In Encyclopædia Britannica. Retrieved March 22, 2009, from Encyclopædia Britannica Online: http://www.britannica.com/EBchecked/topic/13445/Alcoholics-Anonymous
  2. «INFORMATION ON A.A.». وبگاه رسمی الکلی‌های گمنام. دریافت‌شده در ۲۳ مارس ۲۰۰۹.
  3. Kitchin, Heather A. (December 2002). "Alcoholics Anonymous Discourse and Members' Resistance in a Virtual Community: Exploring Tensions between Theory and Practice". Contemporary Drug Problems (به انگلیسی). 29 (4): 749–778. doi:10.1177/009145090202900405. ISSN 0091-4509. S2CID 143316323.
  4. AA Grapevine (15 May 2013), A.A. Preamble (PDF), AA General Service Office, archived (PDF) from the original on 2022-10-09, retrieved 13 May 2017
  5. Michael Gross (1 December 2010). "Alcoholics Anonymous: Still Sober After 75 Years". American Journal of Public Health. 100 (12): 2361–2363. doi:10.2105/ajph.2010.199349. PMC 2978172. PMID 21068418.
  6. Mäkelä 1996, p. 3.
  7. "New Cochrane Review finds Alcoholics Anonymous and 12-Step Facilitation programs help people to recover from alcohol problems". www.cochrane.org (به انگلیسی). Retrieved 2023-02-13.
  8. Miller, Hannah (30 March 2020). "AA meetings, addiction counseling move online as social-distancing guidelines limit group gatherings". CNBC.
  9. "Benign Anarchy: Voluntary Association, Mutual Aid and Alcoholics Anonymous | PDF | Alcoholics Anonymous | Twelve Step Program". Scribd (به انگلیسی). Retrieved 2022-09-03.

پیوند به بیرون[ویرایش]