ورزقان
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
ورزقان | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | آذربایجان شرقی |
شهرستان | ورزقان |
بخش | مرکزی،خاروانا |
مردم | |
جمعیت | ۵،۳۴۸ نفر (۱۳۹۵) [۱] |
جغرافیای طبیعی | |
ارتفاع | ۱۶۷۰ متر |
اطلاعات شهری | |
رهآورد | عدس-گندم -جو-به -تمشک جنگلی-عسل-روغن حیوانی-کره-گیاهان دارویی-ماست- سیب -گیلاس -زردآلو -پنیر |
پیششمارهٔ تلفن | ۰۴۱۴ |
وبگاه | |
شناسهٔ ملی خودرو | ایران ۳۵ ج |
کد آماری | ۲۱۴۲ |
ورزقان یکی از شهر های کهن و مهم استان آذربایجان شرقی میباشد که مرکز شهرستان ورزقان هست این شهر در ۳۵کیلومتری از شهر اهر ، در ۶۵ کیلومتری شهر تبریز و ۱۳۵ کیلومتری شهر جلفا جایگاه دارد و از شهرستان هایی است که به مرکز استان نزدیک است. در نزدیکی این شهر سد مهمی به نام زرآباد واقع شده است که بخاطر لذت ماهیگیری و دل انگیز بودن همه ساله گردشگران زیادی را به خود جذب میکند.
پیشینه
قدیمی ترین اثری که از ورزقان(ورزگان) نام برده صورة الارض ابن حوقل در قرن چهارم است. ورزقان پیشتر یکی از بخشهای تابعهٔ شهرستان اهر بوده و ۳۰۰ روستا در تابعیت این بخش بودهاند. در این زمان، این بخش جزء بزرگترین بخشهای استان آذربایجان شرقی بودهاست؛ ولی بعدها بخشهایی از آن به شهرستانهای جلفا، هریس و تبریز ملحق شدند و شمار روستاهای آن به ۱۶۴ روستا کاهش یافت.[۲]
به هنگام تشکیل شهرستان جلفا در دههٔ ۱۳۶۰ خورشیدی، بخشی از منطقهٔ دیزمار (دهستان دیزمار غربی) شامل شهر سیهرود و روستاهای تابعهٔ آن، از بخش ورزقان جدا شده و به شهرستان جدیدالتأسیس جلفا پیوستند.[۲]
همچنین دهستان خواجه که یکی از دهستانهای تابعهٔ بخش ورزقان بوده، به بخش تبدیل شد. سپس بخش تازهتأسیس خواجه به شهرستان هریس پیوست و بهعنوان دومین بخش این شهرستان شناخته شد.[۲]
دهستان اسپران به مرکزیت روستای ینگیاسپران نیز پیشتر از دهستانهای جنوبی بخش ورزقان اهر بوده که در تقسیمات جدید کشوری و همزمان با مستقلشدن شهرستانهای آذرشهر و اسکو از شهرستان تبریز، به این شهرستان پیوست و از دهستانهای تابعهٔ بخش مرکزی شهرستان تبریز شد.[۲]
مردم
شغل بیشتر مردم ورزقان کشاورزی و دامداری و همچنین معدنکاری است؛ همچنین عدهای در مراکز دولتی مستقر در این شهر مشغول به کار هستند. این منطقه بزرگترین قطب تولید عدس و سومین قطب تولید عسل در سطح استان آذربایجان شرقی است.[۲] عشایر ارسباران تابستانها در دشتهای اطراف ورزقان مستقر شده و به کشاورزی و دامداری میپردازند.
آب و هوا
ورزقان در منطقهای کوهستانی واقع شده و دارای تابستانهایی معتدل و زمستانهایی سرد است. کوههای آقداغ، ایریداغ، پیرسقا، جلهداغ، جوشون، خاروانا و مشکعنبر در پیرامون این شهر جای گرفتهاند.[۲]
گردشگری
در سالیان اخیر سد ورزقان تبدیل به بهشت عاشقان ماهیگیری شده است؛ بهطوریکه از مناطق مختلف استان برای تفریح و ماهیگیری به این منطقهٔ زیبا مراجعه میکنند.[۳]
- منطقه گردشگری چیچکلی (در ۳۵ کیلومتری شمال غرب ورزقان)،
- مسجد جامع خاروانا (مربوط به به سدههای ۶ و ۷ هجری قمری)
- خانه امیر ارشد یا داشساختمان (در ۱۲ کیلومتری غرب ورزقان)
- کتیبه میخی سقندل (در ۵ کیلومتری ورزقان)
- آبشار گلآخور (با ارتفاع ۱۲ متر)
- قلعه تاریخی جوشین (در ۲۶ کیلومتری غرب ورزقان (به احتمال زیاد مربوط به زمان مادها)
- قلعه و آبگرم درمانی کاسین
- امامزاده سیدخلیل جوشین
- گنبد اللهالله (مربوط به اواخر دوره ایلخانان مغول تا صفویه)
- روستای آستمال (با قدمت چند هزار ساله)
- تپه داشباشی یا ارمنی گوللویی
- قلعه کندیبولاغ
- قلعه داشی
- قلعه اژدها داشی
- گورستان سقای
- قلعه سرخه دیزج و تپه اللهلو (همگی با قدمت هزاره اول قبل از میلاد)
جمعیت
طبق آخرین تقسیمات کشوری، شهرستان ورزقان دارای دو بخش به نامهای مرکزی (شامل دهستانهای ازومدل جنوبی، ازومدل شمالی، بکرآباد و سینا) و خاروانا (شامل دهستانهای دیزمار مرکزی، جوشین و ارزیل)، دو نقطه شهری به نامهای ورزقان و خاروانا و ۱۶۳ روستا است.
براساس نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰، جمعیت شهرستان ورزقان در حدود ۴۵ هزار و ۷۰۸ نفر (۱٫۲ درصد جمعیت استان) و جمعیت مرکز این شهرستان ۵ هزار و ۳۸۵ نفر برآورد شدهاست. جمعیت شهری این شهرستان ۶ هزار و ۷۵۸ نفر و جمعیت روستایی آن ۳۸ هزار و ۹۵۰ نفر و تعداد خانوار آن ۱۲ هزار و ۲۴۴ خانوار است.
منابع
- ↑ «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱390خورشیدی». درگاه ملی آمار. بایگانیشده از اصلی در ۷ اکتبر ۲۰۰۸. دریافتشده در ۳ ژانویهٔ ۲۰۱۰.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ «ورزقان». استانداری آذربایجان شرقی. بایگانیشده از اصلی در ۱۴ مارس ۲۰۱۱. دریافتشده در ۲۳ مارس ۲۰۱۱.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۹ اوت ۲۰۱۶. دریافتشده در ۱ ژانویه ۲۰۱۶.
ویکیسفر یک راهنمای سفر برای ورزقان دارد. |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ورزقان موجود است. |