محافظه‌کاری زبانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Rizorius (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۱۲ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

در زبان‌شناسی، یک شکل، گونه یا روش محافظه‌کارانه آن است که در طول تاریخ نسبتاً کمی تغییر کرده باشد، یا نسبتاً در برابر تغییر مقاوم باشد. این اصطلاح در مقابل اشکال یا گونه‌های ابتکاری یا پیشرفته است که تغییرات نسبتاً بزرگتر یا جدیدتری را تجربه کرده‌اند. از طرف دیگر، یک زبان باستانی از لحاظ زمانی قدیمی است.

یک گونه زبانی محافظه‌کار گونه‌ای است که نسبت به دیگر گونه‌های هم‌خانواده به گونه کهن‌تری که از آن تکامل یافته‌است نزدیکتر باشد. به عنوان مثال، واژه اسپانیایی caro و واژه فرانسوی cher هر دو از واژه لاتین cārum تکامل یافته اند. واژه اسپانیایی که شباهت بیشتری به نیای مشترک دارد، محافظه‌کارانه‌تر از واژه فرانسوی است.[۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Trask, Robert Lawrence (2000). The Dictionary of Historical and Comparative Linguistics. London: Routledge.