دیشب به سیل اشک ره خواب می‌زدم

دیشب به‌سیل اشک
زبان	فارسی
شاعر	حافظ
شمار ابیات	۸
بحر	مُضارع مثمن اَخرَب مکفوف محذوف مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
متن
دیشب بسیل اشک ره خواب میزدم نقشی بیاد خطّ تو بر آب میزدم ابروی یار در نظر و خرقه سوخته جامی بیاد گوشهٔ محراب میزدم هر مرغ فکر کز سر شاخ سخن بجست بازش ز طرّهٔ تو بمضراب میزدم روی نگار در نظرم جلوه می‌نمود وز دور بوسه بر رخ مهتاب میزدم چشمم بروی ساقی و گوشم بقول چنگ فالی بچشم و گوش در این باب میزدم نقش خیال روی تو تا وقت صبحدم بر کارگاه دیدهٔ بیخواب میزدم ساقی بصوت این غزلم کاسه میگرفت میگفتم این سرود و می ناب میزدم خوش بود وقت حافظ و فال مراد و کام بر نام عمر و دولت احباب میزدم ۲ ۴ ۶ ۸ نسخهٔ مبنا: تصحیحِ محمّد قزوینی و قاسم غنی
⇒ ⇐

غزلی با مطلع «دیشب به‌سیل اشک ره خواب می‌زدم»، غزل شمارهٔ ۳۲۰ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.

در اجراها

محمود محمودی خوانساری در برنامهٔ شمارهٔ ۶۵ از مجموعهٔ برگ سبز این غزل را در دستگاهِ سه‌گاه اجرا کرده است.

منابع

• حافظ شیرازی، شمس‌الدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.
• دادجو، درّه (۱۳۹۷). «خوش‌خوانی‌های شعر حافظ». در بهاءالدین خرمشاهی. دانشنامهٔ حافظ و حافظ‌پژوهی. ج. ۲. تهران: نخستان پارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۹۷۶۴-۴-۷.