دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود
دوش در حلقهٔ ما | |||
---|---|---|---|
زبان | فارسی | ||
شاعر | حافظ[۱] | ||
شمار ابیات | ۷ | ||
بحر | رَمَل مُثَمَّن مَخبون محذوف فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن | ||
متن | |||
نسخهٔ مبنا: تصحیحِ محمّد قزوینی و قاسم غنی | |||
غزلی با مطلع «دوش در حلقهٔ ما قصّهٔ گیسوی تو بود»، غزل شمارهٔ ۲۱۰ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.
مفهوم و درونمایه
وزن
در اجراها
محمود محمودی خوانساری در برنامهٔ شمارهٔ ۷۱ از مجموعهٔ برگ سبز این غزل را در دستگاهِ سهگاه اجرا کرده است.[۲]
ترجمهها
در دیگر آثار هنری
یک قطعهٔ خوشنویسی اثر سلطان محمد خندان متعلق به نیمهٔ نخست سدهٔ ۱۰ ه.ق با بیتهایی از غزل «دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود / تا دل شب سخن از سلسله موی تو بود» در مرقع بهرام میزا بهشمارهٔ H2154 و بهسال ۹۵۱ ه.ق/۱۵۴۴ م موجود است. این مرقع در کتابخانهٔ توپکاپیسرای استانبول نگهداری میشود. این مرقع توسط دوستمحمد کواشانی هروی و بهدستور شاهزاده بهرام میرزا صفوی تهیه و تنظیم شده است و دستکم ۲۸ قطعه از سرودههای حافظ که بهدست خوشنویسان سدهٔ ۹ و ۱۰ ه.ق نوشته شده، در این قطعه جای دارد.[۳]
پانویس
- ↑ حافظ، دیوان حافظ، ۱۴۲.
- ↑ دادجو، «خوشخوانیهای شعر حافظ»، دانشنامهٔ حافظ، ۲: ۱۰۰۶.
- ↑ سمسار، «حافظ و هنر»، دائرةالمعارف اسلامی، ۱۹: ۷۳۲.
منابع
- آذرنوش، آذرتاش؛ اینجنیتو، دومینیکو؛ باقری، بهادر؛ بلوکباشی، علی؛ بیات، علی؛ پاکتچی، احمد؛ خرمشاهی، بهاءالدین؛ دادبه، اصغر؛ ساجدی، طهمورث؛ سجادی، صادق؛ سمسار، محمدحسن؛ شمس، اسماعیل؛ عبدالله، صفر؛ کردمافی، سعید؛ کیوانی، مجدالدین؛ مسعودی آرانی، عبدالله؛ میثمی، حسین؛ میرانصاری، علی؛ نکوروح، حسن؛ هاشمپور سبحانی، توفیق؛ بخش هنر و معماری (۱۳۹۰). «حافظ». در سید محمدکاظم موسوی بجنوردی. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ج. ۱۹. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. شابک ۹۷۸۶۰۰۶۳۲۶۰۴۷.
- حافظ شیرازی، شمسالدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.
- دادجو، درّه (۱۳۹۷). «خوشخوانیهای شعر حافظ». در بهاءالدین خرمشاهی. دانشنامهٔ حافظ و حافظپژوهی. ج. ۲. تهران: نخستان پارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۹۷۶۴-۴-۷.