کروماتوگرافی سیال فوق بحرانی
کروماتوگرافی سیال فوق بحرانی (SFC) نوعی کروماتوگرافی فاز طبیعی است که از یک سیال فوق بحرانی مانند کربن دی‌اکسید به عنوان فاز متحرک استفاده می‌کند.[۱][۲] این کروماتوگرافی برای تجزیه و تحلیل و تصفیه جرم مولکولی کم تا متوسط، مولکولهای حساس به گرما استفاده می‌شود و همچنین می‌تواند برای جداسازی ترکیبات کایرال مورد استفاده قرار گیرد. اصول آن مشابه با کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) است، اما SFC معمولاً از کربن دی‌اکسید به عنوان فاز متحرک استفاده می‌کند؛ بنابراین کل مسیر جریان کروماتوگرافی باید تحت فشار قرار گیرد. از آنجا که مرحله فوق بحرانی وضعیتی را نشان می‌دهد که در آن خصوصیات مایع و گاز همگرا می‌شوند، کروماتوگرافی سیال فوق بحرانی گاهی اوقات کروماتوگرافی همگرایی نیز نامیده می‌شود.
کاربردها[ویرایش]
کروماتوگرافی سیال فوق بحرانی (SFC) در صنعت در درجه اول برای جداسازی مولکولهای کایرال استفاده می‌شود و از ستونهای مشابه سیستمهای HPLC استاندارد استفاده می‌کند. در حال حاضر SFC معمولاً برای جداسازی‌های دستیابی و تصفیه در صنعت داروی شیمیاییاستفاده می‌شود.[۳]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Taylor, Larry T. (2010). "Supercritical Fluid Chromatography". Analytical Chemistry. 82 (12): 4925–4935. doi:10.1021/ac101194x. ISSN 0003-2700. PMID 20465290.
- ↑ Taylor, Larry T. (2009). "Supercritical fluid chromatography for the 21st century". The Journal of Supercritical Fluids. 47 (3): 566–573. doi:10.1016/j.supflu.2008.09.012. ISSN 0896-8446.
- ↑ White, Craig; Burnett, John (2005). "Integration of supercritical fluid chromatography into drug discovery as a routine support tool". Journal of Chromatography A. 1074 (1–2): 175–185. doi:10.1016/j.chroma.2005.02.087. ISSN 0021-9673.
