بالاگریوه

با ایل بالاگریوه اشتباه نشود.

بالاگِریوِه منطقه‌ای در جنوب استان لرستان ، جنوب استان ایلام و شمال استان خوزستان کنونی است که وسعت آن از غرب تا کبیر کوه و از جنوب تا بخش الوارگرمسیری است. بالاگریوه سکونتگاه طوایفی از قبیل دیرکوند، بهاروند، میر، جودکی، قلاوند ولوتیرشنو است ،همچنین ایل بزرگ سکوند نیز در آن ساکن هستند.

تاریخ

پیش از طوایف میر، جودکی و لوتی و قلاوند و تا دوره حکومت قاجارها منطقه بالاگریوه جزئی از سکونتگاه طایفه ساکی بود. سکوندها مهمترین ایل‌ لرستان بودند که در شکل‌گیری حکومت زندیان به کریم‌خان زند کمک کرده و همراه وی به شیراز رفتند اما پس از انقراض سلسله زندیه به لرستان برگشتند.

پس از بازگشت سکوند ها از شیراز، این ایل علیه ساکی‌ها برای تصرف منطقه بالاگریوه به نبرد پرداخت که نتیجه آن کشته شدن حسین‌خان ساکی رئیس طایفه ساکی و تصرف بالاگریوه توسط ایل سکوند بود. پس از این شکست ساکی‌ها در لرستان و خوزستان پراکنده شده و به عنوان یکی از طوایف سکوند درآمدند.اما باید این را گفت که از ریشه با ایل سکوند یکی هستند چون که نژاد از قوم سَکای باستان دارند.