هیوندای گرانجور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
هیوندای گرنجور (ازرا)
دید کلی
شرکتهیوندای موتور
نام‌های دیگرهیوندای آزرا
تولید۱۹۸۶-اکنون
بدنه و شاسی
کلاسخودروی اندازه بزرگ (۱۹۸۶–۱۹۹۸)
خودروی اندازه متوسط (۱۹۹۸–اکنون)
شکل بدنه۴-در سدان
طرح‌بندیخودروهای موتور جلو-محور جلو
گاه‌شمار
پیشینهیوندای گرانادا

هیوندای ازرا یا هیوندای گرنجور (به انگلیسی: Hyundai azera) خودرویی در رده خودروهای سایز بزرگ Full Size است که با موتور ۳٫۳ لیتری با قدرت ۲۳۵ اسب بخار وارد ایران می‌شد این خودرو از یک گیربکس ۵ سرعته شیفت ترونیک استفاده می‌کند.

شتاب صفر تا صد این خودرو ۸٫۲ ثانیه است. این خودرو از نظر استاندارد آلایندگی دارای یورو ۴ می‌باشد و برای سال ۲۰۱۱ دچار تغییراتی در ظاهر و موتور و گیربکس شده‌است. و به اتاق کالیفرنیا معروف بود و در حال حاضر حجم موتور این خودرو در مدلهای ۲۰۱۲ به ۳۰۰۰ سی سی کاهش یافته‌است و مدل ۲۰۱۸ این خودرو با موتور ۲٫۴ لیتری به ایران عرضه می‌شود. تا پیش از تولید جنسیس و سنتنیال این خودرو همیشه لوکس‌ترین خودروی تولیدی هیوندای بوده‌است.[۱]

نسل اول (از سال ۱۹۸۶–۱۹۹۲ ;L)[ویرایش]

نسل اول (L)
دید کلی
شرکتهیوندای موتور
نام‌های دیگرمیتسوبیشی دبون‌ایر
تولید۱۹۸۶–۱۹۹۲
مونتاژکره جنوبی: اولسان
بدنه و شاسی
خودروهای وابستهمیتسوبیشی دبون‌ایر
پیشرانه
موتور2.0 L 4G63 I4
2.4 L 4G64 I4
3.0 L 6G72 V6
جعبه‌دنده۵-سرعته دستی
۴-سرعته اتوماتیک
ابعاد
فاصله بین محورها۲٬۷۳۵ میلیمتر (۱۰۷٫۷ اینچ)
درازا۴٬۸۶۵ میلیمتر (۱۹۱٫۵ اینچ)
پهنا۱٬۷۲۵ میلیمتر (۶۷٫۹ اینچ)
بلندی۱٬۴۳۰ میلیمتر (۵۶٫۳ اینچ)
۱٬۴۵۰ میلیمتر (۵۷٫۱ اینچ)

در نسل اول هیوندای گرانجور یک ریزپردازنده میتسوبیشی دبونیر ساخته شده بود برای هیوندای آزرا. در ابتدا با موتور میتسوبیشی 2.0L SOHC MPI که در نسل اول استفاده شده بود، در سال ۱۹۸۷ موتور ۲٫۴ لیتر SOHC MPI اضافه شد. در سال ۱۹۹۱ مدل V6 3.0 L برای رقابت بهتر با امپراتوری دوو ساخته شده بود.[۲]

زمینه[ویرایش]

هیوندای گرانجور، نمای عقب ۱۹۸۶–۱۹۸۹

قبل از بازی‌های المپیک سئول در سال ۱۹۸۸، بخش عمده ای از بازار خودرو لوکس کره جنوبی توسط دوو موتورز و سری رویال آن برگزار می‌شد. از اکتبر ۱۹۷۸، هیوندای ماشین لوکس خود را ساخت و فورد گرانادا مارک دوم را هم در کره ساخته شد، اما به نظر می‌رسید که رقابت با دوو رویال شروع شده‌است و اینکه آن را به پایان رساند. همان‌طور که هیوندای دنبال راهی می‌گشت تا به بازار خودرو لوکس دست یابد، سعی کرد اتومبیل لوکس خود را بسازد. در این حال رقابت شدید از نام تجاری بسیار قدرتمند دوو موتور، هیوندای تلاش خود را برای طراحی لوکس خودرو خود را رها کرد و به جای آن پلتفرم، تکنولوژی و پیکربندی داخلی میتسوبیشی موتورز را برای ایجاد اولین هیوندای آزرا (هیوندای گرانجور) تسخیر کرد.[۳]

در اوایل دههٔ هفتاد میلادی، میتسوبیشی موتورز خواستار تجدید مدل دبونیر شد و دبونیر ماشینی بود که از زمان عرضهٔ خود در بازار سال ۱۹۶۴ به‌طور قابل ملاحظه ای به روز نشده بود. با توجه به رابطهٔ موجود بین فناوری‌ها و نوآوری‌ها، میتسوبیشی درخواست هیوندای را برای به اشتراک گذاشتن یک پلت فرم، پیکربندی داخلی، و مهم‌تر از همه، یک موتور شد. همان‌طور که هیوندای یکی از حامیان رسمی المپیک سئول سال ۱۹۸۸ بود، از این فرصت استفاده کرد تا همه مدیران و افراد مهم در مورد طرح ماشین جدید خود، یعنی هیوندای آزرا را مطلع ساخت. با توجه به مبنای میتسوبیشی و کیفیت خوب، در کره بسیار محبوب شد.

هیوندای گرانجور، نمای عقب ۱۹۹۰–۱۹۹۲

همچنین به نام «Gak (زاویه) -گرانجور»، فورد گرانادا نسل دوم را موفق کرد. پیش از المپیک تابستانی ۱۹۸۸، حامی مالی رسمی هیوندای موتور آن را با میتسوبیشی موتورز ژاپن توسعه داد و آن را در ژوئیه سال ۱۹۸۶ راه اندازی کرد. این طراحی توسط هیوندای موتورز انجام شد، اما پیکربندی داخلی توسط میتسوبیشی انجام شد. این مدل طرح دوم FF در کره پس از هیوندای اکسل بود. در اصل، تنها یک موتور ۲۰۰۰ سیلندر با چهار سیلندر و انتقال دستی ارائه شد، اما بعداً موتور ۲۴۰۰ سی سی، یک موتور V6 ۳۰۰۰ کرون و مجهز به سیستم انتقال اتوماتیک بود. هیوندای گرانجور به عنوان یکی از بزرگ‌ترین ماشین‌های کره ای توسط یک حاشیه قابل توجه بود. همچنین در ژاپن به عنوان میتسوبیشی دبونیر فروخته شد، اما کلاس درخواست شده توسط Mazda Luce, Gloria,/Nissan Cedric, Toyota Crown, Honda legend جذب شد ولی دبونیر رقابتی نبود. طراحی Taillight در سال ۱۹۸۹ تغییر یافت و اولین سیستم ABS در سال ۱۹۹۱ در دسترس قرار گرفت. این سیستم دارای گیربکس اتوماتیک ۴ سرعته یا انتقال دستی ۵ سرعته بود. این خودرو در سپتامبر ۱۹۸۹، پس از رسیدن به عدد ۱۲۲۰۷۴ ساخته شد و ساخت آن متوقف شد.[۴]

نسل دوم (از سال ۱۹۹۲–۱۹۹۸ ;LX)[ویرایش]

نسل دوم (LX)
دید کلی
شرکتهیوندای موتور
نام‌های دیگرمیتسوبیشی دبون‌ایر
تولید۱۹۹۲–۱۹۹۸
مونتاژاولسان، کره جنوبی
بدنه و شاسی
خودروهای وابستهمیتسوبیشی دبون‌ایر
هیوندای دیناستی
پیشرانه
موتور2.0 L 6G71 V6
2.5 L 6G73 V6
3.0 L 6G72 V6
3.5 L 6G74 V6
جعبه‌دنده۵-سرعته دستی
۴-سرعته اتوماتیک
ابعاد
فاصله بین محورها۲٬۷۴۵ میلیمتر (۱۰۸٫۱ اینچ)
درازا۴٬۹۸۰ میلیمتر (۱۹۶٫۱ اینچ)
پهنا۱٬۸۱۰ میلیمتر (۷۱٫۳ اینچ)
بلندی۱٬۴۴۵ میلیمتر (۵۶٫۹ اینچ)
گاه‌شمار
پسینهیوندای گرانجور
هیوندای ایکوئس

نسل دوم گرانجور و نسل جدید میتسوبیشی دبونیر محصولی از توسعه مشترک هیوندای و میتسوبیشی موتورز بود. میتسوبیشی مسئول ساخت انتقال نیرو و هیوندای مسئول ساخت بدنه و ترمز بود. تولید گرانجور نسل دوم در سپتامبر ۱۹۹۲ آغاز شد و در سال ۱۹۹۸ تولیدش به پایان رسید.

هیوندای گرانجور، نمای عقب ۱۹۹۷–۱۹۹۸

نسل دوم گرانجور در سطوح مختلف ترمز خوب عمل می‌کرد و فقط ترکیب موتور ۶ سیلندر وجود دارد و (۲ لیتر، ۲٫۵ لیتر، ۳ لیتر و ۳٫۵ لیتر) به صورت معمولی وجود دارد. گرانجور نسل دوم، خودرو جدید کره ای بود. نسل دوم گرانجور جایگزین نسل اول گرانجور شد. با این وجود، پذیرش همان مدل که توسط میتسوبیشی در ژاپن به فروش رسیده بود و در نهایت منجر به شکست میتسوبیشی شد و تا قبل از آن تولید متوقف شد. موتورهای ۳ لیتری و ۳٫۵ لیتری که توسط میتسوبیشی ساخته شده بودند، بقایای اساسی Hyundai بود که در آن زمان توانایی تولید موتورهای آن اندازه را نداشت. پس از متوقف شدن تولید دبونیر در ژاپن، هیوندای-میتسوبیشی به تولید هیوندای ایکوئس و Mitsubishi Dignity premium sedans و کمیاب Hyundai Dynasty و Mitsubishi Proudia روی آورد. از زمان تولید هیوندای ایکوئس، هیوندای تمام موتورهای خود را در خط تولید خود توسعه می‌دهد، از جمله موتور Tau که ۴٫۶ لیتر است و موتور برجسته ای در هیوندای جنسیس است.

گرچه گرانجور نسل دوم به خارج از بازار داخلی صادر نمی‌شد، ولی نسل دوم گرانجور در بازار داخلی کره به عنوان سدان گل سرسبد هیوندای موفقیت‌آمیز بود. این مدل نماد وضعیت در کره بود که بسیاری از سیاستمداران و مدیران کسب و کار ثروتمند از آن استفاده می‌کرده‌اند.[۵]

نسل سوم (از سال ۱۹۹۹–۲۰۰۵ ;XG)[ویرایش]

نسل سوم (XG)
دید کلی
شرکتهیوندای موتور
نام‌های دیگرهیوندای XG25
هیوندای XG30
هیوندای XG300
هیوندای XG350
هیوندای گرانجور XG (کره جنوبی)
تولید۱۹۹۸–۲۰۰۵
مونتاژآسان، کره جنوبی
ازمیت، ترکیه (هیوندای آسان)
بدنه و شاسی
خودروهای وابستهکیا آمانتی
هیوندای ایکوئس
هیوندای دیناستی
پیشرانه
موتور2.0 L Δdelta V6
2.5 L Δdelta V6
2.7 L Δdelta V6
3.0 L ΣSigma V6
3.5 L ΣSigma V6
جعبه‌دندهH-Matic 5-سرعته اتوماتیک و شیفت ترونیک
ابعاد
فاصله بین محورها۲٬۷۵۰ میلیمتر (۱۰۸٫۳ اینچ)
درازا۱۹۹۸–۲۰۰۲:
۴٬۸۶۵ میلیمتر (۱۹۱٫۵ اینچ)
۲۰۰۲–۲۰۰۵:
۴٬۸۷۵ میلیمتر (۱۹۱٫۹ اینچ)
پهنا۱٬۸۲۵ میلیمتر (۷۱٫۹ اینچ)
بلندی۱٬۴۲۰ میلیمتر (۵۵٫۹ اینچ)
هیوندای گرانجور ایکس‌جی ۲۰۰۲ (استرالیا)

گرانجور ایکس‌جی یک خودروی گران‌قیمت با سازی متوسط بود که در بازارهای آمریکای شمالی و ژاپن با نام هیوندای ایکس‌جی نامیده می‌شد. اولین و دومین ویژگی‌های این خودرو مشابه میتسوبیشی دبون‌ایر‌ها است. به همراه سه ویژگی که درون هیوندای توسعه داده شده و آزمایشهایی تکنیکی که از اولین و دومین ویژگی‌ها برگرفته شده‌است. پلتفرم و موتور این خودرو با کیا اوپیروس (آمانتی در آمریکای شمالی) یکسان است. پس از موفقیت‌های گرانجور هیوندای تصمیم گرفت که نسل‌های بعدی گرانجور را در سرزمین خود با تکنولوژی‌های اضافه شده به نسل قبل توسعه بدهد. هیوندای این اجازه را دریافت کرد که بدون هیچ مخالفتی این خودرو را به خارج از کره جنوبی صادر کند.

ایکس‌جی ۲۵۰[ویرایش]

هیوندای گرانجور ایکس‌جی ۲۵۰، ۲۰۰۳–۲۰۰۵ (مالزی)

XG250 در سال ۱۹۹۹ با موتور ۲٫۵ لیتری دلتا V6 معرفی شد. در برخی بازارها به آن XG25 نیز می‌گفتند. تا سال ۲۰۰۵ تولید می‌شد. همچنین یک مدل دو لیتری به نام XG20 برای برخی بازارها از جمله داخلی کره جنوبی وجود داشت.

مشخصات فنی[ویرایش]

ایکس‌جی ۳۰۰[ویرایش]

مشخصات فنی

  • شتاب ۰ تا ۶۰ در ۹٫۸ ثانیه
  • سرعت نهایی: ۲۱۴ کیلومتر بر ساعت (۱۳۳ مایل بر ساعت)
  • قدرت: ۱۸۱ اسب بخار ترمز (۱۳۵ کیلووات)

نسل چهارم (از سال ۲۰۰۵–۲۰۱۱)[ویرایش]

از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۱ تولید شد که از پیشرانه ۳٫۳لیتری و موتور ۶ سیلندر استفاده می‌کرد که تقریباً یک ماشین نیمه لوکس با بیشترین امکانات رفاهی بود که توانست در ایران به خوبی بازار خود را به تثبیت برساند و در سال ۲۰۱۱مدل جدیدی از این خودرو با فیس لیفت بدنه و تعویض چراغ‌ها اضافه کردن مه‌شکن‌های جلو به بازار روانه شد البته برعکس تمامی فیس لیفت‌ها که فقط ظاهر خودرو تغییر می‌کند هیوندا به فیس لیفت بسنده نکرد و موتور خودرو را هم دستخوش تغییراتی کرد که به هیوندای جنسیس نزدیک تر شد ولی این خودرو با این پیشرانه وارد بازار ایران نشد و فقط خودروی فیس لیفت با همان موتور قدیمی با گیربکس ۶دنده اتوماتیک جدید وارد بازار شد.[۶][۷][۸]

نسل پنجم (از سال ۲۰۱۱–۲۰۱۶)[ویرایش]

نسل ششم (از سال ۲۰۱۶-کنون)[ویرایش]

جدول فروش[۹][ویرایش]

۲۰۰۰ ۲۰۰۱ ۲۰۰۲ ۲۰۰۳ ۲۰۰۴ ۲۰۰۵ ۲۰۰۶ ۲۰۰۷ ۲۰۰۸ ۲۰۰۹
۲٬۰۰۴ ۱۷٬۸۸۴ ۱۶٬۶۶۶ ۱۷٬۹۲۸ ۱۶٬۶۳۰ ۱۷٬۶۴۵ ۲۶٬۸۳۳ ۲۱٬۹۴۸ ۱۴٬۴۶۱ ۳٬۸۰۸
۲۰۱۰ ۲۰۱۱ ۲۰۱۲ ۲۰۱۳ ۲۰۱۴ ۲۰۱۵ ۲۰۱۶ ۲۰۱۷ ۲۰۱۸ ۲۰۱۹
۳٬۰۵۱ ۱٬۵۲۴ ۸٬۴۳۱ ۱۱٬۲۲۱ ۷٬۲۳۲ ۵٬۵۳۹ ۴٬۹۴۲ ۳٬۰۶۰

منابع[ویرایش]

  1. "Hyundai Motor Pays Tribute to Original Grandeur Flagship Sedan with Heritage Series EV Resto-mod" (Press release). Hyundai Motor Corporation. November 12, 2021. Retrieved 22 December 2021.
  2. "Hyundai introduces retro BEV for its 35th". electrive.com. 17 November 2021.
  3. "The Heritage Series Grandeur: A modern take on the 1986 flagship sedan". Hyundai Motor Corporation. 2021. Retrieved 22 December 2021.
  4. "Blast From the Past #16: The elite's ride of choice, from CEOs to mobsters". Korea JoongAng Daily. 22 February 2010. Retrieved 1 September 2011.
  5. "Grandeur coréenne". VROOM.be (به فرانسوی).
  6. "IIHS-HLDI: Hyundai Azera". Iihs.org. Archived from the original on 26 May 2011. Retrieved 4 اكتبر 2023. {{cite web}}: Check date values in: |access-date= (help)
  7. هر آنچه باید از هیوندا آزرا بدانید. «بیران یدک».
  8. "IIHS-HLDI: Hyundai Azera". Iihs.org. Archived from the original on 26 May 2011. Retrieved 4 اكتبر 2023. {{cite web}}: Check date values in: |access-date= (help)
  9. Wendler, Andrew (February 2012). "2012 Hyundai Azera First Drive – Review – Car and Driver". Caranddriver.com. Retrieved 20 October 2012.