هوشنگ پزشک‌نیا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
هوشنگ پزشک‌نیا
زادهٔ۵ مرداد ۱۲۹۶
تهران، ایران
درگذشت۱۷ آذر ۱۳۵۱ (۵۵ سال)
تهران
علت مرگسکته قلبی
محل زندگیدروس
ملیتایرانی
پیشهنقاشی،مجسمه سازی،چاپ هنری
کارهای برجستهمجموعه اهالی جنوب، مجموعه خانواده کارگر
سبکمدرن
جنبشپیشگام هنر مدرن ایران
همسر(ها)ثریا دفتری

هوشنگ پزشک‌نیا (زادهٔ ۱۲۹۶ - درگذشتهٔ ۱۳۵۱) از نقاشان پس از مکتب کمال‌الملک و از صاحب‌نام‌ترین هنرمندان نسل اول مدرنیسم ایران است.

پزشک‌نیا، نقاش تصویرهای تنهایی، فراموشی و پریشانی و طراحی جسور بود که با خط‌های شکسته، سریع و زاویه‌دار با رنگ‌های تیره در دهه چهل توانست چند نمایشگاه موفق در پاریس و لندن برپا کند. در آثار او هویت ایرانی بیشتر به چشم می‌آید و مضمون آثارش تحت تأثیر مردم تهی‌دست است که با شیوه قدیمی صبورانه زندگی را تحمل می‌کنند.

زندگی و آثار[ویرایش]

«خارک»، ۱۹۵۸، آبرنگ روی مقوا. پزشک‌نیا در این نقاشی کارگران صنعت نفت را در جزیرهٔ خارک به تصویر کشیده‌است.[۱]

هوشنگ پزشک‌نیا در سال ۱۲۹۶ در تهران به دنیا آمد. خانواده‌اش او را برای تحصیلات به مدرسه نظام فرستادند. در سال ۱۳۱۶ توانست مدرک تحصیلی خود را در رشته تاریخ و جغرافیا از دانشسرای عالی دریافت کند.

او در سال ۱۳۲۱ به استانبول رفت و در «هنرکدهٔ استانبول» ثبت نام کرد و زیر نظر پروفسور لئوپولد لوی[۲] تحصیلات خود را در رشته نقاشی آغاز کرد و رؤیای همیشگی‌اش را تحقق بخشید.

پزشک‌نیا در سال ۱۳۲۵ به ایران بازگشت و به استخدام شرکت نفت درآمد و همزمان با ابراهیم گلستان، نویسنده و فیلمساز، رابطه دوستانه‌ای پیدا کرد. زندگی‌نامهٔ او به قلم ابراهیم گلستان از بهترین نمونه‌های تذکره‌نویسی مدرن ایران محسوب می‌شود که در کتاب گفته‌ها به چاپ رسیده‌است.

پزشک‌نیا در سال ۱۳۳۵ اولین و تنها فیلم خود را با نام «استریپ» بر اساس داستان «لاله» صادق هدایت ساخت.

هوشنگ پزشک‌نیا از جمله نقاشانی است که نمایشگاه نقاشی خود را در سال ۱۳۳۷ در گالری آپادانا، اولین مرکز هنرهای تجسمی برگزار کرد. آپادانا پاتوق هنرمندانی چون حسین کاظمی، محمود جوادی‌پور، احمد اسفندیاری، مهدی ویشکایی و دیگر هنرمندان جوانی بود که سعی داشتند هنر نو را آمیخته با هویت ایرانی به مردم معرفی کنند. او در دهه چهل چندین نمایشگاه موفق در پاریس و لندن برپا کرد.

سال‌های پایانی عمر او در پریشانی سپری شد و در نهایت در سال ۱۳۵۱ در خیابان دروس شمیران درگذشت و در قطعه۷، ردیف ۳۰، شماره ۵ بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.

چاپ آثار و بزرگداشت[ویرایش]

زندگی‌نامه هوشنگ پزشک‌نیا به همراه آلبومی از آثارش در کتاب به باغ همسفران از طرف نشر نظر به قلم رویین پاکباز و یعقوب امدادیان منتشر شده‌است. آبان ۱۳۹۱ مجله تندیس بزرگداشتی برای او در گالری برگ سازمان زیباسازی شهر تهران برگزار کرد. در اردیبهشت ۱۳۹۵ کتاب «سایه پدربزرگم» که شرح حالی از زندگی هوشنگ پزشک‌نیا است در گالری شیرین رونمایی شد. این کتاب به کوشش سحر خلخالیان، نقاش و نوهٔ این هنرمند و به همراه مقدمه‌هایی از ابراهیم گلستان، نجف دریابندری و علی بختیاری منتشر شده‌است. در این کتاب کارهای ابتدایی هوشنگ پزشک‌نیا، تصویرگری‌ها و کارهای گرافیکی، نقاشی‌های جنوب و آثار کمتر دیده شده او چاپ شده‌است.نوه این هنرمند محمد خلخالیان برای یاد بود هوشنگ پزشک نیا صفحه ای در اینستاگرام درست کرد و آثار وی را در آنجا به نمایش گذاشت.

منابع[ویرایش]

  1. Cembalest, Robin (2013-02-07). "The Other Modernism: Rediscovering Iran's Avant-Garde". ARTnews (به انگلیسی). Retrieved 2018-05-17.
  2. "Houshang Pezeshknia". www.tavoosonline.com. Retrieved 2018-05-18.

نگارخانه[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]