هوشنگ ازغندی
هوشنگ ازغندی | |
---|---|
زادهٔ | ١٣١٨ خورشیدی تهران |
دیگر نامها | هوشنگ منوچهری، دکتر فرزند کمال |
کارهای برجسته | بازجوی ساواک در کمیته مشترک ضد خرابکاری |
عنوان | دکتر |
هوشنگ ازغندی (متولد ١٣١٨ خورشیدی، تهران) نام مستعار هوشنگ منوچهری معروف به دکتر فرزند کمال؛ از بازجوهای ساواک در کمیته مشترک ضد خرابکاری بود.[۱]
او بعد از اخذ دیپلم، با معرفی سرتیپ صمدیانپور (که بعدها رئیس شهربانی شد) به استخدام ساواک درآمد. در سال ۱۳۵۲ خورشیدی جهت آموزش دورههای ویژه بازجویی به اسرائیل رفت. وی به پاس خدماتش، موفق به دریافت چند نشان از جمله؛ درجه ۵ همایونی، یک قطعه مدال، تشویق پرویز ثابتی و نشان کوشش گردید.[۲] وی پس از خروج از ایران در کتابی به نام "مصیبتی بزرگ بر ملتی بزرگ" به بیان گزارش های ساواک از جریانات انقلاب ۵۷ پرداخته است.[۳] وی رئیس بخش ٣١۶ و اداره اطلاعات ساواک و طراح مجموعه عملیات هایی بود که منجر به لو رفتن و دستگیری بسیاری از انقلابیون مانند محسن رفیق دوست، سیدعلی اندرزگو، احمد رضایی، محمدعلی منتظری و... شد. [۴]
منابع[ویرایش]
- ↑ «زندگی نامه هوشنگ ازغندی».
- ↑ «موزه عبرت فارسی/هوشنگ ازغندی». پورتال موزه عبرت ایران. ۲۰۱۶-۱۲-۰۲. دریافتشده در ۲۰۱۶-۱۲-۰۲.[پیوند مرده]
- ↑ مصیبتی بزرگ بر ملتی بزرگ، هوشنگ ازغندی.
- ↑ «پرونده انفرادی هوشنگ ازغندی».