مکتب منچستر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مکتب منچستر متشکل از گروهی از انسان شناسان، ازجمله ویکتور ترنر و کلاید میچل می شد که با گروه انسان شناسی دانشگاه منچستر و به سرپرستی ماکس گلاکمن در دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ همکاری می‌کردند.

این مکتب مبدع روش‌های تجربی و تحلیلی خاصی بود که عمدتاً به مسائل آفریقا مربوط می شد، اما پژوهش درباره تغییرات اجتماعی در دیگر جوامع را نیز در بر می گرفت. اعضای این مکتب در حوزه‌هایی از قبیل انسان‌شناسی شهری و قومیت، پیشگام بودند.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. «مکتب مَنچِستِر | انسان‌شناسی و فرهنگ». بایگانی‌شده از اصلی در ۷ ژوئن ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۲.