منطقه ویژه اقتصادی چین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
Special Economic Zones
A map showing the locations of the Special Economic Zones
نویسه‌های چینی ساده‌شده经济特区
نویسه‌های چینی سنتی經濟特區

مناطق ویژه اقتصادی چین (SEZs) به مناطق ویژه اقتصادی واقع در سرزمین اصلی چین گفته می‌شود. دولت چین در مناطق ویژهٔ اقتصادی سیاست‌های اقتصادی و انعطاف‌پذیر (بیشتر گرایش به بازار آزاد) اجرا می‌کند. این سیاست‌ها اجازه می‌دهد تا مناطق ویژهٔ اقتصادی از یک سیستم مدیریت اقتصادی برخوردار باشند که برای شرکت‌های خارجی و داخلی به منظور فعالیت اقتصادی نسبت به دیگر مناطق سرزمین اصلی چین جذاب تر است. در مناطق ویژهٔ اقتصادی «... تجارت داخلی و خارجی و سرمایه‌گذاری بدون مجوز دولت مرکزی چین در پکن انجام می‌شود.»[۱] مناطق ویژهٔ اقتصادی «مشوق‌های مالی و کسب و کارانه ای را برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی و فناوری» پیشنهاد می‌کنند.

تاریخچه[ویرایش]

از اواخر دهه ۱۹۷۰، به ویژه پس از ۳ جلسه عمومی یازدهمین کمیتهٔ مرکزی حزب کمونیست چین در سال ۱۹۷۸، دولت چین تصمیم به راه اندازی اصلاحات ملی اقتصادی گرفت. اساسی‌ترین سیاست دولت بر روی تدوین و اجرای کلی اصلاحات و سیاست درهای باز متمرکز بود. در طول 1980s، چین از چندین مرحله عبور نمود، اعم از ایجاد مناطق ویژه اقتصادی و سیاست‌های بازار آزاد در شهرهای ساحلی و برخی مناطق و تعیین سیاست اقتصادی باز در مناطق داخلی و ساحلی و مناطق توسعهٔ فناوری کرد.[۲]

از سال ۱۹۸۰ چین مناطق ویژه اقتصادی در شنزن، زوهای و شانتو در استان گوانگ دونگ و شیامن در استان فوجیان و کل استان هاینان را به عنوان یک منطقه ویژه اقتصادی تعیین کرد. در ماه اوت سال ۱۹۸۰، کنگرهٔ ملی خلق (NPC) «مقررات منطقه ویژه اقتصادی استان گوانگ دونگ» را تصویب کرد و رسماً بخشی از شنزن را به عنوان منطقهٔ ویژهٔ اقتصادی شنزن (SSEZ) تعیین نمود.[۲]

منابع[ویرایش]

  1. "special economic zone (SEZ) - Chinese economics".
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ""A New Shenzhen"". Newsweek (به انگلیسی). Newsweek. 2010-09-25.

پیوند به بیرون[ویرایش]