فرحناز منافی ظاهر
 | این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
| فرحناز منافی ظاهر | |
|---|---|
 | |
| تولد | ۱ خرداد ۱۳۳۹ (۵۷ سال) اردبیل |
| سال‌های فعالیت | ۱۳۴۸ تاکنون |
| همسر(ها) | حسین محب‌اهری (همسر سابق)[۱] |
| فرزندان | دارای ۲ فرزند [نیازمند منبع] |
| مدرک تحصیلی | فوق دیپلم هنر |
| صفحه در وب‌گاه IMDb | |
| صفحه در وب‌گاه سوره | |
فرحناز منافی ظاهر (زاده ۱ خرداد ۱۳۳۹ در اردبیل) بازیگر سینما و تلویزیون ایرانی است.
منافی ظاهر فوق دیپلم هنر از «دانش‌سرای هنر» دارد و فعالیتش را در سال ۱۳۴۸، با گویندگی در گروه کودک رادیو و بازی در نمایش‌های رادیویی آغاز کرده‌است. او از سال ۱۳۵۳ وارد تئاتر شد و اولین تئاتر او در جشنواره جشن فرهنگ و هنر، با نام «ترب» نوشته بیژن مفید بود. از سال ۱۳۵۷، وارد تلویزیون شد و در سریال‌هایی چون امام علی به کارگردانی سید داود میرباقری، پدرسالار، این خانه دور است، روزگار قریب، روز حسرت و در چشم باد ایفای نقش کرده‌است. حسین محب‌اهری، بازیگر سینما و تلویزیون، همسر وی بود.
گزیدهٔ آثار[ویرایش]
سینما[ویرایش]
- گهواره‌ای برای مادر (۱۳۹۱)
- اخلاقتو خوب کن (مسعود اطیابی) (۱۳۸۹)
- بیداری (فرزاد مؤتمن) (۱۳۸۸)
- چهره به چهره (علی ژکان) (۱۳۸۷)
- دیوار (محمدعلی طالبی) (۱۳۸۶)
- قصه دل‌ها (هوشنگ درویش‌پور) (۱۳۸۵)
- خوابگاه دختران (محمدحسین لطیفی) (۱۳۸۲)
- دختر شیرینی فروش (ایرج طهماسب) (۱۳۸۰)
- روزی که خواستگار آمد (فریال بهزاد) (۱۳۷۵)
- شریک زندگی (سیدعلی خوش‌نشین) (۱۳۷۴)
- عروس کاغذی (حجت‌الله سیفی) (۱۳۷۴)
- تحفه هند (محمدرضا زهتابی) (۱۳۷۳)
- هدف (بهرام کاظمی) (۱۳۷۳)
- راه افتخار (داریوش فرهنگ) (۱۳۷۳)
- همسر (مهدی فخیم‌زاده) (۱۳۷۲)
- روز فرشته (بهروز افخمی) (۱۳۷۲)
- راز چشمه سرخ (علی سجادی حسینی) (۱۳۷۱)
- پرواز در نهایت (محمدمهدی عسگرپور) (۱۳۷۰)
- سیرک بزرگ (اکبر خواجویی) (۱۳۷۰)
- مدرسه پیرمردها (علی سجادی حسینی) (۱۳۷۰)
- پرواز در نهایت (محمدمهدی عسگرپور) (۱۳۶۹)
- عروس (بهروز افخمی) (۱۳۶۹)
تلویزیون[ویرایش]
اغما (مجموعه تلویزیونی) زیر آسمان شهر ق مثل قلقلک رسم شیدایی تا ثریا سیرک بزرگ بیداری لعنتی خنده‌دار چقدر وقت داری؟ مراقب! باشم، باشی، باش پاتوق
- همه چیز آنجاست (شهرام شاه‌حسینی) (۱۳۹۳)
- در آرامش (مصطفی الماسی) (۱۳۹۱)[۲]
- به رنگ انار (اسرافیل علمداری) (۱۳۹۱)[۳]
- چند شاخه گل (پارسا) (۱۳۹۱)؟
- زبان مادری (قربان محمدپور) (۱۳۹۰)
- تله‌فیلم «شاهد» (۱۳۸۹ نادر طریقت)
- موج و صخره (مجید صالحی) (۱۳۹۰–۱۳۸۹)
- تله‌فیلم «چقدر وقت داری؟» (منوچهر صفرخانی) (۱۳۸۸–۱۳۸۹)
- در چشم باد (مسعود جعفری جوزانی) (۱۳۸۷)
- روز حسرت (سیروس مقدم) (۱۳۸۷)
- روزگار قریب (کیانوش عیاری) (۱۳۸۶–۱۳۸۷)
- تله‌فیلم «با هم در خانه» (بهمن زرین‌پور) (۱۳۸۶–۱۳۸۵)
- یادداشت‌های کودکی (پریسا بخت‌آور) (۱۳۸۰)
- امام علی (سید داود میرباقری) (۱۳۷۶)
- سیاه، سفید، خاکستری (سیامک شایقی) (۱۳۷۶–۱۳۷۵)
- شمایل[۴] (۱۳۷۵)
- پدرسالار (اکبر خواجویی) (۱۳۷۴)
- آرزوی پردردسر (سیما ایلخان) (۱۳۷۴)
- خانواده بامدادی (فرزانه حیدرزاده) (۱۳۷۴)
- خانه در آتش (علی نقی‌لو) (۱۳۷۳)
- قانون و زندگی (کارگردان و تهیه‌کننده: حسین شکیبائی‌راد) (۱۳۷۲)
- جنگ ادبی هنری کودک (۱۳۶۹–۱۳۷۲)
- خاله سارا (فرامرز باصری)
- این خانه دور است (بیژن بیرنگ و مسعود رسام) (۱۳۷۰)
- شاخهٔ طوبی (مهدی علی‌احمدی) (۱۳۶۷–۱۳۷۳)
برنامه‌های زنده[ویرایش]
- مسابقهٔ تلاش (۱۳۷۶)
منابع[ویرایش]
- ↑ «طلاق‌های سینمای ایران». فردا نیوز.
- ↑ «منافی ظاهر به مرخصی شب عید می‌رود». بازبینی‌شده در ۱۶ آوریل ۲۰۱۷.
- ↑ «"به رنگ انار "آماده پخش می‌شود».
- ↑ ماهنامهٔ سینمایی فیلم، سال چهاردهم، شماره ۱۹۵، صفحهٔ ۲۱، آبان ۷۵
