سانسور (روانکاوی)
در روانکاوی، زیگموند فروید سانسور (آلمانی: Zensur) را فرایندی می‌دانست که خاطرات و رؤیاها را در مسیرشان برای ورود به خودآگاه وارسی می‌کند.[۱]
در خواب
[ویرایش]فروید باور داشت که رویه سانسور محتوی خواب را کنترل می‌نماید. در مرحله بیداری، فراخود ضمیر خودآگاه را کنترل و از سانسور برای شکل دادن رؤیاها استفاده می‌کند و احساسات ناخوشایند و مضر برای روان را واپس‌رانی می‌نماید. طبق این نظریه، در حالت ناهشیاری، رؤیاها به‌واسطه نبردی میان نهاد و خود کنترل می‌شوند که اولی برای آنچه فرد هوس می‌کند، بدون در نظر گرفتن عواقب و احساسات دیگران می‌جنگد و دومی با این احساسات پیکار می‌کند. سازش میان این دو بخش ناخودآگاه، نمادهایی را ایجاد می‌کند که بر سانسور غلبه می‌نمایند.[۲]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Galison, P. (2012). Blacked-out spaces: Freud, censorship and the re-territorialization of mind. The British Journal for the History of Science, 45(2), 235–266. https://doi.org/10.1017/s000708741200009x
- ↑ Sigmund Freud’s Disguise-Censorship Theory. Cram. https://www.cram.com/essay/S-Disguise-Censorship-Theory-Of-Sigmund-Freud/P3S87FLGR445#google_vignette
 | این یک مقالهٔ خرد روانشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |