شوخی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
لبخند می‌تواند نشان دهنده واکنش به شوخی و مزاح باشد.
شوخی یا مِزاح به تمایل اشخاص به ارائه تجربیات شخصی که موجب خنده و تفریح می‌گردد، می‌گویند. مردم در اکثر سنین مایل به انجام شوخی هستند و اکثریت آنها پس از شنیدن شوخی لبخند زده و خوشحال می‌شوند. نوع شوخی و مزاح بسته به موقعیت جغرافیایی، فرهنگ، آموزش و پرورش و تیزهوشی متفاوت است. برای مثال کودکان با مسائل کم اهمیت‌تر مثل دیدن خیمه‌شب بازی و یا دیدن کارتون خوشحال می‌شوند. اما در سنین بالاتر اینها دیگر برایشان خنده‌دار نمی‌باشد. [۱]
به توانایی درک یا بیان جنبه‌های طنزآمیز موقعیت‌ها، شوخ‌طبعی می‌گویند.[۲]
منابع[ویرایش]
|
||||||
