پرش به محتوا

شوخی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
لبخند می‌تواند نشان‌دهنده واکنش به شوخی و مزاح باشد

شوخی یا مِزاح (از عربی) به تمایل اشخاص به ارائه تجربیات شخصی که موجب خنده و تفریح می‌گردد، می‌گویند. مردم در اکثر سنین مایل به انجام شوخی هستند و اکثریت آن‌ها پس از شنیدن شوخی، لبخند زده و خوش‌حال می‌شوند. نوع شوخی و مزاح بسته به موقعیت جغرافیایی، فرهنگ، سطح تحصیلات و هوش متفاوت است. برای مثال، کودکان با مسائل کم‌اهمیت‌تر مثل دیدن خیمه‌شب‌بازی یا دیدن کارتون خوش‌حال می‌شوند اما برای آن‌ها در سنین بالاتر دیگر خنده‌دار نیست.[۱]

به توانایی درک یا بیان جنبه‌های طنزآمیز موقعیت‌ها و مسائل، «شوخ‌طبعی» می‌گویند و به چنین اشخاصی «شوخ‌طبع».[۲]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Humour». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ مارس ۲۰۱۱.
  2. برابرنهاده‌های فرهنگستان زبان فارسی: دفتر هشتم بایگانی‌شده در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine. بازدید: نوامبر ۲۰۱۱.