راتین

سامانه	ردیف	اشکوب	سن (میلیون سال)
ژوراسیک	پیشین	هتانجین	→ پس از آن
تریاس	پسین	راتین	۲۰۱٫۳–۲۰۸٫۵
		نورین	۲۰۸٫۵–۲۲۸
		کارنین	۲۲۸–۲۳۵
	میانه	لادینین	۲۴۲–۲۳۵
		آنیسین	۲۴۲–۲۴۷٫۲
	پیشین	اولنکین	۲۴۷٫۲–۲۵۱٫۲
		ایندون	۲۵۱٫۲–۲۵۲٫۲
پرمین	پرمین	چانگسینگین	→ پیش از آن

وضعیت قاره پانگه‌آ در پایان عصر راتین

راتین (انگلیسی: Rhaetian) در مقیاس زمانی زمین‌شناسی، بالاترین اشکوب (بر پایه گاه‌چینه‌شناسی) یا واپسین عصر (بر پایه زمین‌گاه‌شناسی) از ردیف یا دور تریاس به‌شمار می‌رود. راتین در ستون چینه‌شناسی پس از اشکوب نورین و پیش از هتانجین (اشکوب زیرین یا نخستین عصر دوره ژوراسیک) جای می‌گیرد. عصر راتین از حدود ۲۰۸٫۵ میلیون سال پیش آغاز شده و تا حدود ۰٫۲ ± ۲۰۱٫۳ میلیون سال پیش ادامه یافت.

در عصر راتین شکسته شدن ابرقاره پانگه‌آ آغاز شد، هرچند در این زمان هنوز اقیانوس اطلس پدید نیامده بود.

نام‌گذاری

نام آنیسین از منطقه راتین آلپ که زنجیره‌ای کوهستانی بین بخش‌هایی از شرق سوئیس، شمال ایتالیا و غرب اتریش است، گرفته شده است. این نام در سال ۱۸۵۶ توسط ادوارد سوس زمین‌شناس اتریشی و آلبرت اوپل دیرینه‌شناس آلمانی به محافل علمی معرفی شد.

جستارهای وابسته

• رویداد انقراض تریاسه-ژوراسیک

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Rhaetian». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳ دسامبر ۲۰۱۵.