رابرت موگابه

رابرت موگابه
رابرت موگابه
رئیس‌جمهور زیمبابوه
مشغول به کار ۳۱ دسامبر ۱۹۸۷ – تاکنون
نخست وزیر	مورگان چانگیرای
پس از	کانان بانانا
نخست‌وزیر زیمبابوه
مشغول به کار ۱۸ آوریل ۱۹۸۰ – ۳۱ دسامبر ۱۹۸۷
پیش از	مورگان چانگیرای
دبیر کل جنبش عدم تعهد
مشغول به کار ۶ سپتامبر ۱۹۸۶ – ۷ سپتامبر ۱۹۸۹
پس از	زئیل سینگ
پیش از	یانيز درنوفشک
اطلاعات شخصی
تولد	رابرت گابریل کاریگامومبه موگابه ۲۱ فوریهٔ ۱۹۲۴(۱۹۲۴-02-۲۱) ‏(۹۱ سال) کوتاما، سالیسبوری، رودزیای جنوبی، (زیمبابوه کنونی)
ملیت	زیمباوه
حزب سیاسی	رهبر حزب حاکم زانو پی اف
همسر	سارا هیفرون (درگذشته) گریس مروفو
محل تحصیل	دانشگاه فورت هاره
پیشه	، سیاستمدار
دین	کاتولیک رومی
امضاء

رابرت گابریل کاریگامومبه موگابه (به انگلیسی: Robert Gabriel Karigamombe Mugabe) (زاده ۲۱ فوریه ۱۹۲۴)، رئیس‌جمهور زیمبابوه است. او رهبر دولت این کشور از آغاز استقلال زیمبابوه از بریتانیا در سال ۱۹۸۰ تاکنون بوده‌است. موگابه در سوم اوت ۲۰۱۳ در انتخابات ریاست‌جمهوری با ۶۱ درصد آرا پیروز و برای هفتمین بار رئیس‌جمهور زیمبابوه شد، در این دوره مورگان چانگیرای، نخست‌وزیر زیمبابوه و رهبر حزب جنبش، برای تغییر دموکراتیک ــ که رقیب اصلی موگابه به شمار می‌رفت ــ نزدیک به ۳۴ درصد آرا را کسب کرد. وی در سال ۲۰۱۵ به عنوان رئیس اتحادیه آفریقا برگزیده شد.

زندگی‌نامه

او که در ۱۹۵۱ مدرک لیسانس خود را از دانشگاه فورت هاره دریافت کرده، شش مدرک لیسانس دیگر را از راه آموزش از دور گرفت. او دو تا از مدارک حقوقش را در زندان به دست آورد. هنگام ریاست‌جمهوری، فوق‌لیسانس حقوق را دریافت کرد.

وی از سال ۱۹۸۰ میلادی تا ۱۹۸۷ به‌عنوان نخست‌وزیر و از سال ۱۹۸۷ تاکنون، با عنوان رئیس‌جمهور این کشور، بر سر کار است.

وی همچنین رهبر حزب حاکم زانو پی اف است.

رابرت موگابه، به‌دلیل سیاست‌های اقتصادی و سرکوب مخالفان سیاسی‌اش، همواره تحت انتقاد محافل جهانی قرار داشته‌است.

پس از دخالت گزاف نظامی زیمباوه به رهبری رابرت موگابه در جنگ دوم کنگو، که به سلب مالکیت انبوه زمین‌های سفیدپوست‌ها انجامید، بسیاری کشورهای غربی وی را متهم به «تبعیض نژادی» و نفرت‌پراکنی نسبت به اقلیت سفیدپوست ساکن در زیمباوه کردند. براثر تحریم‌های اقتصادی، اقتصاد زیمبابوه با مشکلات بسیار جدی روبرو شد. کمبودهای جدیِ نفتی و غذایی منجر به مهاجرت گستردۀ اهالی زیمبابوه به کشورهای همسایه، بخصوص آفریقای جنوبی شد.

موگابه، مخالفینش را «تازه‌متولدین استعمارگر» می‌نامد. وی و طرفدارانش، مدعی هستند که مشکلات زیمبابوه، «میراث استعمار» است.

سیاست‌ها

رابرت موگابه از مدافعان برنامه هسته‌ای ایران است.

در پی فشار داخلی و بین‌الملی بر او، موگابه در سال ۲۰۰۸ ناچار به تقسیم قدرت با مورگان چانگیرای، نخست‌وزیر کنونی، شد. در پی این تقسیم قدرت، اقتصاد زیمبابوه پس از دهه‌ها رکود، به‌آرامی روند بهبود به خود گرفت.

جنجال‌ها

در پی انتقاد گوردن براون، نخست‌وزیر بریتانیا، از «وجود تقلب» در انتخابات ۲۹ مارس ۲۰۰۸ زیبمابوه، موگابه وی را «یک نقطۀ ریز بر روی کُرۀ زمین» خواند.

سیلویو برلوسکونی، نخست‌وزیر ایتالیا، و بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد، که میزبان کنفرانس در ژوئن ۲۰۰۸ میلادی برای مقابله با «بحران جهانیِ غذا» بودند، محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهور اسلامی ایران، و رابرت موگابه، رئیس‌جمهور زیمبابوه را در مراسم تشریفاتیِ شام، که به افتخار رهبران حاضر در کنفرانس، برپا شده‌بود، دعوت نکردند.

در سال ۲۰۱۳ و در جشن تولد ۸۹سالگی‌اش، موگابه، ضمن رد گزارش‌هایی مبنی بر اوضاع جسمانیِ بدش، مأموریت خود در ادارۀ زیمبابوه را «آسمانی» توصیف کرد.

زندگی شخصی

زن اول او، بانوی اول سالی هیفران، در ۱۹۹۲ براثر بیماری کلیه درگذشت. تنها پسر آنها در ۱۹۶۶، وقتی موگابه در زندان بود، درگذشته‌بود. برخی منتقدان می‌گویند موگابه پس از مرگ او زیمبابوه را بد حکمرانی کرد.

موگابه در ۱۷ اوت ۱۹۹۶ با منشی سابقش، گریس ماروفو، که ۴۱ سال از خودش جوان‌تر بود و از او از قبل دو فرزند داشت، ازدواج کرد. او اول بار زمانی حامله شد که موگابه هنوز در ازدواج با زن اولش سالی بود و خودش هم در ازدواج با مرد دیگری بود که اکنون در چین دیپلمات است. موگابه و گریس در یک مدرسۀ مسیونری کاتولیک به‌شیوۀ کاتولیک ازدواج کردند. نلسون ماندلا و نیز دو فرزند موگابه از گریس، از جمله مهمانان بودند. ماندلا در این مراسم در حال بوسیدن عشق جدیدش دیده شد. موگابه‌ها سه فرزند دارند: بونا، رابرت پیتر جونیور و بلمارین چاتونگا.

گریس، به‌دلیل خریدهای اروپایی‌اش «گوچی گریس» خوانده شده و مورد انتقاد قرار گرفته‌است.

انتخابات سال ۲۰۱۳

رابرت موگابه در سوم اوت ۲۰۱۳ در انتخابات ریاست‌جمهوری زیمبابوه با ۶۱ درصد آرا پیروز و برای هفتمین بار رئیس‌جمهور زیمبابوه شد. در این دوره، مورگان چانگیرای، نخست‌وزیر زیمبابوه و رهبر حزب جنبش برای تغییر دموکراتیک، که رقیب اصلی موگابه به شمار می‌رفت، نزدیک به ۳۴ درصد آرا را کسب کرد. حزب حاکم زانو پی اف، حزب رابرت موگابه، بیش از دوسوم کرسی‌های مجلس این کشور را به خود اختصاص داده‌است. با این میزان رأی، احتمال دارد حزب موگابه دست به تغییر قانون اساسی بزند. پس از انتخابات، چانگیرای نتایج اعلام‌شده را نپذیرفت و گفت این آرا را در دادگاه به چالش خواهد گرفت. مسئول ناظران انتخاباتیِ اتحادیه آفریقا، انتخابات عمومی در زیمبابوه را آزاد، منصفانه و معتبر دانست، اما گروه موسوم به حامیان انتخابات زیمبابوه، بزرگترین گروه داخلیِ ناظر بر انتخابات این کشور، معتقد بود که انحرافات جدی در این انتخابات صورت گرفته‌است. اتحادیه اروپا درمورد انحراف و تقلب در انتخابات زیمبابوه ابراز نگرانی کرد.

در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۰۸ نیز موگابه و چانگیرای هر دو به دور دوم راه یافتند، اما پس از انتشار گزارش‌هایی مبنی بر فشار بر طرفداران حزب جنبش برای تغییر دموکراتیک و کشته شدن شماری از آنان، مورگان چانگیرای از ادامۀ رقابت صرف‌نظر کرد.