دیوار آبی (سیاست ایالات متحده آمریکا)
دیوار آبی (به انگلیسی: Blue Wall) اصطلاحی است که توسط کارشناسان سیاسی برای اشاره به هجده ایالت ایالات متحده آمریکا و ناحیه کلمبیا استفاده می‌شود که حزب دموکرات در هر انتخابات ریاست جمهوری از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۲ در آنها برنده شد. جورج دبلیو بوش، تنها رئیس‌جمهور جمهوری‌خواه انتخاب شده در این دوره، توانست در سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۰۴ تنها با پیروزی در ایالت‌های خارج از دیوار آبی، حد نصاب کالج انتخاباتی را به دست آورد، که برای شکست مخالفان دموکرات خود، به ترتیب ال گور و جان کری کافی بود.
در طول انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶، بسیاری از کارشناسان سیاسی حدس می‌زدند که «دیوار آبی» هیلاری کلینتون را به شانس اصلی پیروزی در انتخابات تبدیل می‌کند.[۱][۲] با این حال، دونالد ترامپ، نامزد جمهوری‌خواهان توانست در سه ایالت دیوار آبی میشیگان، پنسیلوانیا و ویسکانسین پیروزی‌های نزدیکی به دست آورد و همچنین یک رای از چهار رأی الکترال ایالت مین، چهارمین ایالت دیوار آبی، به دست آورد. او در نتیجه با ۳۰۶ رای کالج الکترال (به استثنای دو گزینندهٔ بی‌وفا) به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شد.
در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ ایالات متحده، جو بایدن، نامزد دموکرات، رئیس‌جمهور ترامپ را با بازپس‌گیری ویسکانسین، میشیگان و پنسیلوانیا برای حزب خود شکست داد.[۳] تنها موفقیت ترامپ در «دیوار آبی» در سال ۲۰۲۰، یک رای الکترال از مین بود که دوباره به دستش آورد. به‌طور تصادفی، بایدن ۳۰۶ الکترال به دست آورد، دقیقاً همان تعداد الکترالی که ترامپ در سال ۲۰۱۶ کسب کرد.[۴]
اصطلاح «دیوار قرمز» یا «دریای سرخ» نیز برای اشاره به ایالت‌هایی استفاده می‌شود که جمهوری خواهان به‌طور مداوم در دوره‌های انتخاباتی قبلی پیروز شده‌اند. با این حال، اکثر این ایالت‌ها به شکل قابل توجهی آرای کالج الکترال کمتری نسبت به دیوار آبی دارند. این اصطلاحات به رنگ‌هایی اشاره دارد که به ترتیب با احزاب دموکرات و جمهوری‌خواه در قرن بیست و یکم مرتبط شده‌اند.
خاستگاه[ویرایش]
رونالد براونشتاین ادعا می‌کند که اصطلاح «دیوار آبی» را در سال ۲۰۰۹ ابداع کرده است.[۵] پس از انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۲، پل اشتاینهاوزر «دیوار آبی […] را مجموعه ای از ایالت‌های شرقی، غرب میانه و غربی» خواند که «به‌طور سنتی دموکراتیک شده‌اند».[۶] اولین توصیف نیروهای ایجاد کننده دیوار آبی از وبلاگ نویس هیوستون کرونیکل، کریس لاد است. لاد که خود جمهوری‌خواه است، در نوامبر ۲۰۱۴ نوشت که پیروزی به ظاهر چشمگیر جمهوری خواهان در انتخابات میان‌دوره‌ای ۲۰۱۴ روند دیگری را که در نتایج آشکار بود تحت الشعاع قرار داده است - فروپاشی جمعیتی و جغرافیایی.[۷]
به وجود آمدن دیوار آبی ناشی از تمرکز محدود حزب جمهوری‌خواه بر منافع رای‌دهندگان سفیدپوست، روستایی و جنوبی است. به گفته لاد، وجود دیوار آبی به این معناست که «یک نامزد دموکرات با حداقل اثربخشی» به صورت پیش‌فرض ۲۵۷ رأی الکترال را برده است.[۷] تحلیل لاد زمانی محبوب شد که مفسر MSNBC، لارنس اودانل آن را در یک قسمت ویژهٔ انتخابات از برنامه خود آخرین کلام با لارنس اودانل به نمایش گذاشت.[۸]
ایالات دیوار آبی[ویرایش]
در پشت این «دیوار آبی» ایالت‌ها قرار داشتند، بسیاری از آنها دارای تعداد نسبتاً بالایی از آرای انتخاباتی بودند، که به نظر می‌رسید حداقل در سطح ملی کاملاً پشت سر حزب دموکرات قرار دارند، و به نظر می‌رسد یک نامزد جمهوری‌خواه ریاست‌جمهوری مجبور به حذف آنها شود. در مجموع به دنبال کسب ۲۷۰ رای الکترال از سایر مناطق است. ایالات پشت این دیوار عموماً در شمال شرقی ایالات متحده و سواحل غربی ایالات متحده قرار داشت و شامل برخی از ایالت‌های دریاچه‌های بزرگ بود. در هر یک از شش دوره انتخابات ریاست جمهوری قبل از سال ۲۰۱۶، حزب دموکرات ۱۸ مورد از این ایالت‌ها (و همچنین ناحیه کلمبیا) را برده بود که در مجموع ۲۳۸ الکترال از ۲۷۰ الکترال لازم برای پیروزی قطعی است. «سه ایالت بزرگ» (به انگلیسی: big three) که قلعهٔ دموکرات‌ها محسوب می‌شوند شامل کالیفرنیا، نیویورک و ایلینوی است.
ایالت‌های دیوار آبی عموماً شامل ایالت‌هایی است که دموکرات‌ها از انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۹۲ تا انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶[۶][۹] در آنها پیروز می‌شدند که شامل (به ترتیب کاهش جمعیت و به دنبال آن تعداد آرای الکترال فعلی): کالیفرنیا (۵۴) نیویورک (۲۸)، ایلینوی (۱۹)، پنسیلوانیا (۱۹)، میشیگان (۱۵)، نیوجرسی (۱۴)، واشینگتن (۱۲)، ماساچوست (۱۱)، مریلند (۱۰)، مینه سوتا (۱۰)، ویسکانسین (۱۰)، اورگان (۸)، کانکتیکات (۷)، هاوایی (۴)، مین (۴)، رود آیلند (۴)، دلاور (۳)، و ورمونت (۳)، و همچنین واشینگتن، دی سی (۳)؛ این ایالات در مجموع ۲۳۸ رای الکترال دارند. اگر ال گور در سال ۲۰۰۰ نیوهمپشایر (۴) را برده بود و اگر جان کری نیومکزیکو (۵) و آیووا (۷) را در سال ۲۰۰۴ برده بود، هر سه این ایالت جزوی از دیوار آبی از سال ۱۹۹۲ می‌شدند. آخرین باری که هر یک از این ایالت‌ها قبل از سال ۲۰۱۶ رای خود را به نامزد جمهوری‌خواه داد به زمانی برمی‌گردد که جورج اچ دبلیو بوش در سال ۱۹۸۸ مایکل دوکاکیس را شکست داد و کالیفرنیا، ایلینوی، پنسیلوانیا [الف]، میشیگان [ب]، نیوجرسی، مریلند، کنتیکت، مین، دلاور و ورمونت را برد. آخرین باری که هر یک از ایالت‌های نیویورک، واشینگتن، ماساچوست، ویسکانسین [پ]، اورگن، هاوایی و رود آیلند قبل از سال ۲۰۱۶ به نامزد جمهوری‌خواه رأی دادند، مربوط به انتخاب مجدد رونالد ریگان در سال ۱۹۸۴ بود. مینه‌سوتا از زمان انتخاب مجدد ریچارد نیکسون در سال ۱۹۷۲ هیچ‌گاه به نامزد جمهوری‌خواه رأی نداده است. ناحیه کلمبیا از زمانی که در سال ۱۹۶۴ در کالج انتخاباتی پذیرفته شد در تمامی انتخابات‌ها به نامزد دموکرات رأی داده است.
۲۰۱۶: شکستن دیوار آبی[ویرایش]
بین سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۶ «تسلط» دموکرات‌ها بر این ایالات زیر سؤال رفت، زیرا در چند انتخابات اخیر فاصلهٔ آنها و جمهوری‌خواهان بسیار کمتر شد و بسیاری از جمهوری خواهان در مناصب ایالتی مثل سناتور یا فرماندار را انتخاب شدند.[۱۰] ایالت‌های دیوار آبی که یک سناتور جمهوری‌خواه دارند شامل پنسیلوانیا، ویسکانسین و مین است. ایالت‌هایی که فرماندار جمهوری‌خواه دارند شامل ماساچوست، مریلند و ورمونت است. علاوه بر این ۱۸ ایالت، سه ایالت دیگر آیووا، نیوهمپشایر و نیومکزیکو که تنها یک بار در همان شش دوره انتخاباتی به جمهوری‌خواهان رای داده بودند در سال ۲۰۰۰ و ۲۰۰۴ با فاصلهٔ تنها ده هزار رأی جورج دبلیو بوش را انتخاب کردند، در حالی که اورگن شاهد شکست بوش با تنها ۶۷۶۵ رای در سال ۲۰۰۰ بود. در مجموع الکترال‌های ایالت‌های دیوار آبی به عدد ۲۵۷ می‌رسد که تنها ۱۳ رای کمتر از آن چیزی است که برای پیروزی لازم است. در سال ۲۰۱۶، دیوار آبی ترک‌هایی نشان داد و از ۲۴۲ رای الکترال به ۱۹۵ رای کاهش یافت.
نیت سیلور ایده دیوار آبی را مورد انتقاد قرار داد و آن را با ایالت‌های «دیوار قرمز/دریای سرخ» مقایسه کرد که از سال ۱۹۶۸ تا ۱۹۸۸ به جمهوری خواهان رأی دادند. او استدلال می‌کند که دیوار آبی صرفاً نشان‌دهنده یک «دوران بسیار خوب» در انتخابات است، و دستاوردهای نسبتاً جزئی در آرای عمومی می‌تواند به راحتی ورق را در آن ایالت‌ها برگرداند.[۱۱] چنین اتفاقی در سال ۲۰۱۶ مشاهده شد، در آن سال چند ایالت که به‌طور سنتی همیشه جزو دیوار آبی بودند به دونالد ترامپ رای دادند؛ این ایالت‌ها شامل میشیگان، پنسیلوانیا، ویسکانسین و ناحیه ۲ کنگره مین بودند.[۱۲] برخی دیگر همچنین اظهار کرده‌اند که ایالت‌های میشیگان، پنسیلوانیا و ویسکانسین هرگز به‌طور قطعی برای حزب دموکرات «امن» نبوده‌اند و در همین راستا به آرا نزدیک در این ایالت‌ها در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۰ و ۲۰۰۴ اشاره کردند و همچنین معتقدند که پیروزی قاطع باراک اوباما در انتخابات ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ ممکن است تصور نادرستی از قطعی بودن پیروزی در این ایالات برای نامزدهای دموکرات ایجاد کرده باشد.
۲۰۲۰: تجدید حیات دیوار آبی[ویرایش]
در جریان انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ ایالات متحده، جو بایدن نامزد دموکرات‌ها در ایالت‌های ویسکانسین، میشیگان و پنسیلوانیا پیروز شد. با این حال، بایدن این ایالت‌ها را تنها با اختلاف ۰٫۵ تا ۳ درصد پیروز شد که در مقایسه با اختلاف پیروزی‌های اوباما در این ایالت‌ها در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲، عملکرد کمتر قابل توجهی داشت. روندهای بلندمدت برای دموکرات‌ها در این ایالت‌ها چندان مطلوب به نظر نمی‌رسد، زیرا نتایج در این ایالت‌ها تقریباً با میانگین کلی کشور یکی بوده و همچنین بسیاری از رای‌دهندگان سفیدپوست طبقه کارگر در آنجا به سمت جمهوری خواهان متمایل شده‌اند.[۱۳][۱۴]
بایدن همچنین با پیروزی در آریزونا، جورجیا و منطقه دوم کنگره در نبراسکا، به دیوار/دریای قرمز نفوذ کرد.[۱۵][۱۶][۱۷] با این حال، حوزه دوم کنگره مین به دونالد ترامپ رای داد. ایالت‌هایی مانند کلرادو و ویرجینیا که پیش از این رقابت سختی را در انتخابات برای هر دو طرف داشتند، پس از انتخابات ۲۰۲۰، تا حدی در نتیجه الگوهای جمعیتی، کاملاً متمایل به دموکرات‌ها شده‌اند. بایدن در سال ۲۰۲۰ در هردوی این ایالات با بیش از ۱۰ درصد اختلاف برنده شد.[۱۴]
دریای سرخ[ویرایش]
ایالت‌هایی که جمهوری خواهان در یازده انتخابات گذشته (از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۲۰) برنده شده‌اند عبارتند از: تگزاس (۴۰)، آلاباما (۹)، کارولینای جنوبی (۹)، اوکلاهما (۷)، می‌سی‌سی‌پی (۶)، یوتا (۶)، کانزاس. (۶)، نبراسکا (۴) (اما نه منطقه ۲ کنگره نبراسکا)، آیداهو (۴)، داکوتای جنوبی (۳)، داکوتای شمالی (۳)، آلاسکا (۳)، و وایومینگ (۳) که در مجموع ۱۰۳ رای الکترال دارند. علاوه بر این، تنسی (۱۱)، میسوری (۱۰)، کنتاکی (۸)، لوئیزیانا (۸)، آرکانزاس (۶)، ویرجینیای غربی (۴) و مونتانا (۴) در شش انتخابات بین ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ در اختیار جمهوری‌خواهان بوده است. ایالت‌هایی که جدیداً به دیوار قرمز اضافه شده‌اند، مجموع آرا الکترال آنها را به ۱۵۴ رساندند. سایر ایالت‌های دارای رکورد پیروزی ۱۰ از ۱۱ (از ۱۹۸۰ تا ۲۰۲۰)برای جمهوری‌خواهان شامل کارولینای شمالی (۱۶) و ایندیانا (۱۱) است که ۲۷ رای الکترال آنها به ۱۵۴ رای الکترال از بیست ایالت قبلی دریای سرخ اضافه شده است و مجموع را به ۱۸۱ رای الکترال می‌رساند. هرچند کارولینای شمالی معمولاً یک ایالت نوسانی است اما در سال‌های اخیر تقریباً همیشه کمی به بیشتر به سمت جمهوری‌خواهان متمایل بوده.
جورجیا و آریزونا ایالت‌هایی هستند که سابقاً جزو دیوار/دریای سرخ بودند و جمهوری‌خواهان در ۸ انتخابات از ۹ انتخابات بین سال‌های ۱۹۸۴ تا ۲۰۱۶ در این دو ایالت پیروز شدند، اما در سال ۲۰۲۰ دموکرات‌ها در این دو ایالت پیروز شدند و اکنون به عنوان ایالت‌های نوسانی در نظر گرفته می‌شوند. تگزاس که در ۱۱ انتخابات ریاست جمهوری گذشته شاهد پیروزی جمهوری‌خواهان بوده و در لیست بالا از ایالت‌های دیوار/دریای قرمز قرار گرفته است، اکنون گاهی اوقات به عنوان یک ایالت نوسانی در نظر گرفته می‌شود زیرا جمهوری خواهان تنها با ۵٫۶ درصد اختلاف در سال ۲۰۲۰ در آن برنده شدند و نظرسنجی‌ها نیز نشان از رقابت نزدیک در تگزاس داشتند.[۱۸]
در انتخابات ریاست جمهوری[ویرایش]
آرای ریاست جمهوری در ایالت‌های دیوار آبی از سال ۱۸۷۶:
- کلید
| نامزد حزب دموکرات |
| نامزد حزب جمهوری‌خواه |
| نامزد حزب ثالث[ذ] |
پررنگ نشان دهنده نامزدهای انتخاب‌شده به عنوان رئیس‌جمهور است.
جستارهای وابسته[ویرایش]
- کمربند کتاب مقدس
- فرهنگ سیاسی ایالات متحده آمریکا
- حالت‌های قرمز و ایالت‌های آبی
- کمربند زنگ
- سیستم حزب ششم
- حالت نوسان
- ساحل چپ
- کمربند آفتاب
- دیوار آبی (سیاست بریتانیا)
- دیوار قرمز (سیاست بریتانیا)
یادداشت[ویرایش]
- ↑ تا زمانی که دونالد ترامپ در انتخابات ۲۰۱۶ در آن برنده شد.
- ↑ تا زمانی که دونالد ترامپ در انتخابات ۲۰۱۶ در آن برنده شد.
- ↑ تا زمانی که دونالد ترامپ در انتخابات ۲۰۱۶ در آن برنده شد.
- ↑ ناحیه کلمبیا تا قبل از ۱۹۶۴ و تصویب متمم بیست و سوم قانون اساسی ایالات متحده آمریکا در انتخابات ریاست‌جمهوری دارای رأی الکترال نبود.
- ↑ هاوایی از سال ۱۹۵۹ به عنوان ایالت شناخته شد و از ۱۹۶۰ در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کرد.
- ↑ واشنگتن تا سال ۱۸۸۹ یک ایالت نبود و تا سال ۱۸۹۲ در انتخابات شرکت نمی‌کرد.
- ↑ پارکر هفت رای از هشت رای الکترال مریلند را به دست آورد و دیگری به روزولت رسید که بالاترین رأی برگزیننده‌اش در واقع ۵۱ رای بیشتر از پارکر به دست آورد.
- ↑ بالاترین برگزیننده تفت در واقع ۶۰۵ رای بیشتر از برایان دریافت کرد، اما از هشت گزیننده برتر، شش نفر به برایان متعهد شدند.
- ↑ کلینتون در سراسر ایالت مین پیروز شد، اما یکی از چهار رای الکترال این ایالت به ترامپ رسید. از زمان انتخابات ۱۹۷۲، مین دو رای الکترال به برنده آرای مردمی در سراسر ایالت اعطا کرده است، با یک رای به برنده در هر ناحیه کنگره.
- ↑ بایدن به صورت کلی برندهٔ ایالت مین شد ولی یکی از آرا الکترال مین به ترامپ رسید.
- ↑ همه این‌ها در سطح ملی به عنوان «حزب مترقی» نامگذاری می‌شدند، اگرچه نسخه ۱۹۲۴ ادامه حزب ۱۹۱۲ نبود.
منابع[ویرایش]
- ↑ Goldmacher, Shane; Karni, Annie. "Hillary Clinton's path to victory". Politico. Retrieved 2019-02-17.
- ↑ Seitz-Wald, Alex (2016-05-06). "Analysis: 'Blue Wall' Gives Trump Little Room for Error". NBC News. Retrieved 2019-02-17.
- ↑ Goldmacher, Shane; Corasaniti, Nick; Gabriel, Trip (November 8, 2020). "'It's Such a Relief': Biden Voters Rebuild a Wall That Trump Smashed". The New York Times. Retrieved November 8, 2020.
- ↑ "Trump holds electoral vote in northern Maine". Politico. November 4, 2020.
- ↑ "Clinton's Campaign Is Focused on Battleground States She Doesn't Really Need – The Atlantic". www.theatlantic.com. 2 November 2016.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Steinhauser, Paul (12 November 2012). "Holding Democratic 'blue wall' was crucial for Obama victory - CNNPolitics.com". CNN.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Chris, Ladd. "The Missing Story of the 2014 Election". Houston Chronicle. Archived from the original on November 8, 2020. Retrieved January 14, 2017.
- ↑ "'The Last Word with Lawrence O'Donnell' for Monday, November 17th, 2014". News. NBC. Retrieved 2014-11-17.
- ↑ "Breaking Democrats' 'Blue Wall'". National Review. 17 February 2015.
- ↑ "Democrats say a 2016 electoral college "blue wall" means Republicans can't win. Wrong". 25 February 2015. Archived from the original on 22 March 2015. Retrieved 28 February 2015.
- ↑ Silver, Nate (12 May 2015). "There Is No 'Blue Wall'". FiveThirtyEight. Retrieved 21 March 2016.
- ↑ "OFFICIAL 2016 PRESIDENTIAL GENERAL ELECTION RESULTS, General Election Date: 11/08/2016". Federal Election Commission. 30 January 2017.
- ↑ UTC, NBC News Exit Poll Desk1d ago / 4:52 PM. "NBC News Exit Poll: How Biden rebuilt the Democrats' 'blue wall'". NBC News (به انگلیسی). Retrieved 2020-11-08.
- ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ Mejia, Elena; Skelley, Geoffrey (8 December 2020). "How The 2020 Election Changed The Electoral Map". Retrieved 19 March 2021.
- ↑ "Biden becomes the first Democrat to win Georgia since 1992, CBS News projects". CBS News (به انگلیسی). Retrieved 2020-11-16.
- ↑ "Biden wins Arizona, flips longtime Republican stronghold". Associated Press (به انگلیسی). Retrieved 2020-11-16.
- ↑ "Biden Wins Nebraska's 2nd Congressional District". Bloomberg.com. 4 November 2020.
- ↑ "Texas is a swing state in 2020". CNN. July 12, 2020. Retrieved March 31, 2021.