دوصدایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فواصل همهٔ دوصدایی‌ها از «هم‌صدا» تا «اکتاو» بر روی نتِ «دو» به ترتیب عبارتند از:
U=یکم درست یا هم‌صدا
m2=دوم کوچک
M3=سوم بزرگ
P4=چهارم درست
TT=پنجم کاسته یا چهارم افزوده
P5=پنجم درست
m6=ششم کوچک
M6=ششم بزرگ
m7=هفتم کوچک
M7=هفتم بزرگ
P8=هشتم درست یا اکتاو

دوصدایی (انگلیسی: Dyad) در موسیقی، متشکل از دو نت یا دو صدا دارای زیر و بمِ متفاوت است که به صورت هم‌زمان شنیده می‌شوند و ممکن است به‌طور خاص، بخشی از یک آکورد باشد.

تعریف[ویرایش]

«دوصدایی» را می‌توان با فاصلهٔ بین نت‌ها طبقه‌بندی کرد. به عنوان مثال فاصلهٔ بین نت دو تا می، سوم بزرگ است و این می‌تواند بخشی از یک آکورد ماژور باشد که از نت‌های دو، می و سل تشکیل شده‌است. هنگامی که نت‌های دوصدایی به صورت متوالی حرکت می‌کنند ملودیک و اگر هم‌زمان شنیده شوند، فاصلهٔ هارمونیک ایجاد می‌کنند.

فواصل ملودیک (بالا) و هارمونیک (پایین)

سِری هارمونیک بر روی اساسی‌ترین نتِ گام ساخته شده‌است و بقیه صداهایی که بر اثر آن به وجود می‌آید، صدای فرعی می‌نامند.[۱] بنابراین اگر نت «دو»، پایه باشد، صدای دوم اکتاو و صدای سوم پنجم درست است. بدین ترتیب صداهای فرعی دیگری از سِری هارمونیک‌ها به وجود می‌آید که «پنجم درست» نزدیکترین صدا به نتِ پایه است و بر اساس دایره پنجم‌ها صدا را یک گام به جلو کشیده و یک سِری هارمونیک با صداهای فرعی جدید به وجود می‌آید. صداهای فرعی هر چقدر بالاتر می‌روند ضعیف‌تر می‌شوند و دارای همهٔ نت‌های گام هستند.[۲]

صداهای فرعی بوجود آمده از یک نتِ پایه (۱)

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Dyad (music)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۴ مارس ۲۰۱۹.
  • منصوری، پرویز (۱۳۶۲). هارمونی تحلیلی. انتشارات پارت.