خرس سیاه بلوچی

خرس سیاه بلوچی
وضعیت حفاظت
در بحران انقراض
رده‌بندی علمی
فرمانرو:	جانوران
شاخه:	طنابداران
رده:	پستانداران
راسته:	گوشت‌خواران
تیره:	خرس‌سانان
سرده:	خرس
گونه:	خرس سیاه آسیایی
زیرگونه:	خرس سیاه بلوچی
نام سه‌بخشی
Ursus thibetanus gedrosianus بلانفورد، ۱۸۷۷

خرس سیاه بلوچی (نام علمی: Ursus thibetanus gedrosianus) نام یک زیرگونه از خرس سیاه آسیایی است. این زیرگونه که با نام خرس سیاه پاکستانی نیز شناخته می‌شود. این خرس در استان‌های سیستان و بلوچستان، هرمزگان و کرمان در ایران و همچنین در ایالت بلوچستان کشور پاکستان زندگی می‌کند، آمار دقیقی از جمعیت و همچنین میزان تلفات این گونه در اختیار نیست اما به عنوان گونه‌ای در معرض انقراض در فهرست قرمز اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت ( IUCN ) قرار دارد.

هشت گونه خرس از جمله خرس قطبی، گریزلی، کودیاک، پاندا، خرس قهوه‌ای و خرس سیاه آسیایی در دنیا زندگی می‌کنند که از این میان دو گونه خرس قهوه‌ای و خرس سیاه آسیایی در ایران زندگی می کند که خرس سیاه آسیایی از نظر اهمیت حفاظت در کشور ما پس از یوزپلنگ و در رتبه دوم قرار دارد.

خرس سیاه بلوچی یک نوار سفید رنگ به شکل هفت بر روی سینه دارد که آنرا از سایر گونه ها متمایز می کند، عاشق کندوهای عسل و خرما است و ۸۵ درصد رژیم غذایی‌اش را این میوه تشکیل می دهد، البته گیاه داز، زیتون، انواع میوه ها، حشرات، زباله و لاشه هم مورد پسند این حیوان است و گاهی حتی به شکار جانوران هم می رود. در برخی مناطق در فصل زمستان در غارها و شکاف صخره‌ها می‌خوابد، اواخر بهار جفت‌گیری می کند و توله ها در زمستان به دنیا می آیند که معمولا بین ۱ تا ۳ توله است، توله‌ها حدود ۲ سال همراه مادرند و ماده‌ها در سن ۳ سالگی قادر به زادآوری هستند. این نوع خرس خواب زمستانی ندارد و ۲۵ سال نیز عمر می‌کند. جثه متوسط در بین گونه های دیگر خرس ها و طول بدن این جانور با توجه به شرایط محیطی و نوع تغذیه ای که انجام می دهد متغیر بوده و از ۱۳۰ تا ۱۸۰ سانتی متر است.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Balochistan black bear». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۸ تیر ۱۳۹۸.