حوضه آبریز رودخانه‌های میان بندرعباس و سدیج

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
موقعیت حوضه آبریز رودخانه‌های بین بندرعباس و سدیج

حوضه آبریز رودخانه‌های بین بندرعباس و سدیج با نام اختصاری بندرعباس–سدیج یکی از حوضه‌های باز ایران است که در تقسیم‌بندی حوضه‌های آبریز ایران، حوضهٔ فرعی به شمار می‌رود و زیرمجموعهٔ حوضهٔ آبریز خلیج فارس و دریای عمان است. مساحت این حوضه، ۴۴٬۷۹۲٫۲ کیلومتر مربع است و رودهای اصلی آن، میناب و جگین هستند که به دریای عمان منتهی می‌شوند.

جغرافیا[ویرایش]

حوضهٔ بندرعباس–سدیج به مساحت ۴۴٬۷۹۲٫۲ کیلومتر مربع در جنوب ایران قرار دارد. حدود ۸۰ درصد مساحت این حوضه در استان هرمزگان واقع شده[۱] و بخش‌هایی از استان‌های سیستان و بلوچستان و کرمان را نیز در بر می‌گیرد. میانگین بلندمدت بارندگی در حوضهٔ بندرعباس-سدیج ۲۲۲ میلیمتر است.[۲]

مهم‌ترین رود آن، رود میناب است که از تلاقی رودهای جغین و رودان در غرب روستای برنطین پدید می‌آید و در جنوب کلاهی وارد دریای عمان می‌شود. شاخه‌های رودان از کوه‌های باغ برج در شمال علی‌آباد و شاخه‌ٔ اصلی جغین از کوه‌های بشاگرد در نزدیکی بارگاه سرچشمه می‌گیرند.[۳] دیگر رود مهم حوضه، رود جگین است که از کوه‌های بین سندرک و گوهران سرچشمه می‌گیرد و در جنوب جگین به دریای عمان می‌ریزد.[۴] سایر رودهای قابل توجه حوضه، شامل رودهای سدیج و گابریک در شرق شهرستان جاسک و جلابی و حسن لنگی در شرق بندرعباس هستند. در مجموع ۷۲٪ سطح آن کوهستانی و ۲۸٪ باقیمانده، دشت‌ها و کوهپایه‌ها هستند.[۵]

زیرحوضه‌ها[ویرایش]

برپایهٔ دستور العمل تقسیم‌بندی حوضه‌های ایران، حوضهٔ آبریز بندرعباس–سدیج به ۶ حوضهٔ درجه ۳، ۲۵ حوضهٔ درجه ۴ و ۲۶ حوضهٔ درجه ۵ تقسیم می‌شود:[۶]

کد نام اختصاری
زیرحوضه
مساحت
کیلومتر مربع
تعداد زیرحوضه‌ها
درجه ۴ درجه ۵ درجه ۶ درجه ۷
۲۸۱ غرب میناب ۸٬۰۱۲ ۵ ۱۱ - -
۲۸۲ رودخانه میناب ۱۰٬۶۲۰٫۳ ۴ ۸ - -
۲۸۳ غرب جگین ۹٬۴۳۶ ۷ ۴ - -
۲۸۴ رودخانه جگین ۶٬۶۷۸٫۱ ۳ - - -
۲۸۵ گابریک–هیمن ۵٬۳۹۷٫۶ ۳ ۳ - -
۲۸۶ رودخانه سدیج ۴٬۶۴۸٫۳ ۳ - - -
مجموع ۴۴٬۷۹۲٫۲ ۲۵ ۲۶ - -

حوضهٔ بندرعباس-سدیج به ۲۲ محدودهٔ مطالعاتی تقسیم شده‌است. بزرگترین محدوده، جگین به مساحت ۷۲۴۰٫۲ کیلومتر مربع و کوچکترین محدوده، کردی شیرازی به مساحت ۱۳۱٫۷ کیلومتر مربع هستند.[۷]

پانویس[ویرایش]

  1. تحلیل حوضه‌های آبریز، ۱۶–۱۷.
  2. سالنامه آماری آب کشور، ۳۶.
  3. افشین، یدالله (۱۳۷۳). رودهای ایران. ج. ۱. وزارت نیرو - مهندسین مشاور جاماب. صص. ۴۵۰–۴۵۱.
  4. افشین، یدالله (۱۳۷۳). رودهای ایران. ج. ۱. وزارت نیرو - مهندسین مشاور جاماب. صص. ۱۵۲–۱۵۳.
  5. سالنامه آماری آب کشور، ۱۵.
  6. دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۶۷–۶۸.
  7. دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۶۹–۷۰.

منابع[ویرایش]