حوضه آبریز هراز-قره‌سو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
موقعیت حوضه آبریز رودخانه هراز و رودخانه‌های بین هراز و قره‌سو

حوضه آبریز رودخانه هراز و رودخانه‌های بین هراز و قره‌سو با نام اختصاری هراز–نکا یکی از حوضه‌های باز ایران است که در تقسیم‌بندی حوضه‌های آبریز ایران، حوضهٔ فرعی به شمار می‌رود و زیرمجموعهٔ حوضهٔ آبریز دریای مازندران است. مساحت این حوضه، ۱۸٬۶۴۴ کیلومتر مربع است[۱] و مهم‌ترین رودهای آن بابلرود، هراز و تجن هستند.

جغرافیا[ویرایش]

حوضۀ آبریز هراز در بخش ساحلی دریای خزر از 36 درجه و 24 دقیقه تا 36 درجه و 42 دقیقه عرض شمالی و 5 درجه و 12 دقیقه تا 52 درجه و 40 دقیقه طول شرقی توسعه دارد.[۲] بخش عمدهٔ حوضهٔ آبریز هراز–نکا در محدودهٔ استان مازندران قرار دارد (شامل بخشهایی از شهرستانهای آمل، بابل، نور، بابلسر و محمودآباد) و بخش‌هایی از استان‌های تهران، سمنان و گلستان را نیز دربرمی‌گیرد. این حوضه شامل رودهایی است که از کوه‌های البرز مرکزی سرچشمه می‌گیرند و به دریای مازندران می‌ریزند. غربی‌ترین رود حوضه، رود هراز است که شاخه‌های اصلی آن به نام پلور و لار از گردنه امامزاده هاشم و کوه پالون‌گردن در شمال تهران سرچشمه می‌گیرند. در هردورود نیز رود نور به آن می‌پیوندد و در سرخ‌رود وارد دریای مازندران می‌شود.[۳] دیگر رود بزرگ حوضه، رود تجن است. شاخهٔ اصلی این رود از کوه‌های هزارجریب سرچشمه می‌گیرد و پس از تلاقی با دو شاخهٔ مهم دیگر، در فرح‌آباد به دریا می‌ریزد.[۴] رودهای بزرگ دیگر این حوضه، بابلرود، آلش‌رود، تالار و نکا هستند.

متوسط بارندگی منطقه 788 میلیمتر و متوسط درجه حرارت سالانه 16/3 درجه سانتیگراد و میزان رطوبت نسبی 82 درصد است. سطح خالص شالیزاری حوضه آبریز هراز با وسعت 85000 هکتار معادل 5 درصد از اراضی کشور و حدود 14 درصد از کل اراضی شالیزاری کشور است.[۵]

زیرحوضه‌ها[ویرایش]

برپایهٔ دستور العمل تقسیم‌بندی حوضه‌های ایران، حوضهٔ آبریز هراز–نکا به زیرحوضه‌های زیر تقسیم می‌شود:[۶]

کد نام اختصاری
زیرحوضه
مساحت
کیلومتر مربع
تعداد
زیرحوضه‌ها
۱۵۱ رودخانه هراز ۴٬۶۱۳ ۵
۱۵۲ بابل‌رود–تالار ۵٬۴۶۴ ۴
۱۵۳ رودخانه تجن ۴٬۳۵۶ ۵
۱۵۴ نکا–داراب‌کلا ۲٬۵۶۷ ۲
۱۵۵ خلیج گرگان ۱٬۶۴۴

منابع[ویرایش]

  1. دستور العمل و ضوابط تقسیم‌بندی و کدگذاری حوضه‌های آبریز و محدوده‌های مطالعاتی در سطح کشور. شرکت مدیریت منابع ایران. دی ۱۳۸۳. ص. ۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۰ مرداد ۱۳۹۶.
  2. نجفی، غلامحسین؛ اسکیان، علی‌اکبر (۱۳۷۵). «طرح توسعه کشاورزی حوزه آبریز هراز و مشکلات یکپارچه سازی اراضی». اقتصاد کشاورزی و توسعه (۱۴): ۹۴.
  3. افشین، یدالله (۱۳۷۳). رودهای ایران. ج. ۲. وزارت نیرو - مهندسین مشاور جاماب. صص. ۲۶۰–۲۶۱.
  4. افشین، یدالله (۱۳۷۳). رودهای ایران. ج. ۲. وزارت نیرو - مهندسین مشاور جاماب. صص. ۱۰۱–۱۰۲.
  5. نجفی، غلامحسین (۱۳۷۴). «یکپارچه سازی اراضی در روستاهای نمونه طرح توسعه کشاورزی حوزه آبریز هراز (بررسی و مقایسه نحوه و نسبت واگذاری اراضی}». اقتصاد کشاورزی و توسعه (۹): ۵۹.
  6. دستور العمل و ضوابط تقسیم‌بندی و کدگذاری حوضه‌های آبریز و محدوده‌های مطالعاتی در سطح کشور. شرکت مدیریت منابع ایران. دی ۱۳۸۳. ص. ۳۵–۳۶. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۰ مرداد ۱۳۹۶.