حمله اعراب به دیلم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
حمله اعراب به گیلان
تاریخمیان سال‌های ۲۲ تا ۳۰۱ هجری قمری
موقعیت
گیلان
  • مغان
  • ری
  • دستبی
  • قزوین
نتایج

حملهٔ مهتا به دستبی و کشته شدن او

  • حملات دیلمیان و کمک به شورشهای ری، قزوین و آذربایجان
  • حملات گسترده اعراب به فرماندهی حذیفه بن یمان، براء بن حاذب و ولید بن عقبه از سمت آذربایجان و قزوین به گیل و دیلم
  • وضعیت دفاعی گیل و دیلم
  • حملهٔ سعید بن عاص به دیلم و عقب‌نشینی
  • ایجاد پادگان نظامی اعراب در قزوین علیه دیلم
  • هجوم‌های دیلمیان به سرزمین‌های اسلامی و قزوین_وضعیت دفاعی مسلمانان
  • حملهٔ حجاج بن یوسف ثقفی به دیلم و شکست خوردن او
  • حملات دیلمیان به قزوین در عصر خلافت منصور
  • لشکرکشی اعراب به دیلم به فرماندهی محمد بن ابی الماس
  • دیدار هارون الرشید با مرزبان شاه جستانی در ری و خلعت دادن او
  • حملات ابودلف و افشین به دیلم و فتح قلعه‌هایی از آن
  • نابودی پادگان قزوین و چالوس بدستور ناصرالحق علوی با مسلمان شدن مردم گیل و دیلم.
فرماندهان و رهبران

کثیر بن شهاب حارثی

  • براء بن حاذب
  • حذیفه بن یمان
  • قرظه بن کعب انصاری
  • سعد بن ابی وقاص
  • ولید بن عقبه
  • سعید بن عاص
  • ربیع بن خیثم الثوری
  • حجاج بن یوسف ثقفی
  • عمر بن هانی
  • محمد بن ابی سیره
  • یزید بن مهلب
  • محمد بن ابی الماس
  • ابودلف
  • افشین
  • موسی بن بقای
قوا
مردمان گیل و دیلم اعراب مسلمان
تلفات و خسارات
خسارات دفع اعراب و عقب راندن آنها خسارات بسیار بر اثر ضد حمله‌های دیلمیان بر مستعمرات اعراب مسلمان و لشکریان آن‌ها

پس از پیدایش اسلام در حالیکه سرتاسر ایران و خاورمیانه و قسمت‌هایی از روم بدست اعراب افتاد، در رشته کوه‌های البرز مردم دیلمستان و طبرستان اعراب را به سرزمین خود راه نداده و استقلال خود را محفوظ داشتند. گیلان و دیلمان به تصرف اعراب درنیامد. در اوایل عصر عباسی غرب گیلان به حکومت خلیفه خراج پرداخت می‌کرد ولی شرق گیلان توسط دیلمیان کوهنشین دربرابر نفوذ مسلمانان حفاظت می‌شد.[۱]

تاریخ جنگ‌ها[ویرایش]

دوران معاویه[ویرایش]

در حدود سال ۴۰ ه‍.ق گیل بن گیلانشاه از دنیا رفت؛ و به جایش دابویه در گیلان به تخت نشست.[۲]

خلافت منصور[ویرایش]

در سالهای بعد خاندان علی برای قیام علیه عباسیان به دیلم و تبرستان پناه می‌آوردند و در این دوران گیلان وارد دوران جدیدی از تاریخ خود شده بود. در سالهای بعد دیلمیان با عبور از البرز به مناطق داخلی ایران لشکر کشیدند و اعراب را از آنجا بیرون کردند و حتی بغداد مرکز بلاد اسلام را فتح کردند. در این ۳ قرن اعراب نتوانستند سرزمین گیلان را فتح کنند. حتی تبرستان که از هر حیث بزرگتر از دیلمستان بوده‌است با اعراب پیمان آشتی بستند اما دیلمیان همچنان سر ناسازگاری با مسلمانان داشتند.[۳]

اعراب در چالوس و قزوین ثغر (لشکر گاه) تشکیل داده بودند. دیلمان سهمناک‌ترین دشمن اسلام بود. نام دیلم و حملات آنها ضرب‌المثل بود. قزوین که مرز بلاد کفر و اسلام بود اهمیت زیادی داشت و در نتیجه توسط خلفای اسلامی جعل احادیث شده بود که جهاد در آن برای جنگ با دیلم پاداش اخروی دارد. چنان‌که اعتقاد داشتند پیامبر فرموده‌است: قزوین دری از درهای بهشت است هرکه یک روز و یک شب در آنجا به نیت جهاد نشیمن کند بهشت بر او واجب می‌شود.[۳][۴]

مسلمانان از کوه‌های پیرنه در اروپا تا مرزهای چین و آسیای میانه را فرو گرفته بودند و تا کنار رود لوار در فرانسه رسیدند. تمام اروپا از شنیدن نام ایشان بر خود می‌لرزیدند اما چگونه بود که در گوشه ای از ایران یک مشت مردم کوهستانی را نمی‌توانستند فرو بگیرند. فقط سختی کوهستان دیلم و انبوهی جنگلها نبود چرا که مسلمانان همه جا از این کوه‌ها و جنگلها بسیار دیده و درنوردیدند. باید گفت همانا علت اصلی مردانگی و دلاوری دیلمیان برای دفاع از مرز و بوم خود بوده‌است.[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. https://iranicaonline.org/articles/gilan-iv
  2. تاریخ گیلان (پیش از اسلام)، قربان فاخته، نشر ایلیا، ۱۳۸۶، صفحهٔ. ۱۰۹
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ شهریاران گمنام، احمد کسروی، جامی، ۱۳۷۷.
  4. نزهه القلوب، حمدالله مستوفی، تهران: 1364، صفحهٔ 768.

منابع[ویرایش]

  • فاخته، قربان (۱۳۸۶). تاریخ گیلان (پیش از اسلام). نشر ایلیا.
  • حموی، یاقوت (ه.ق۱۳۷۶). معجم البلدان. بیروت: دارصادر. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)