تکنیتیوم-۹۹m
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مختصات: ۴۱°۱۴′۶.۸۸″ شمالی ۷۴°۱۲′۵۰.۷۸″ غربی / ۴۱.۲۳۵۲۴۴۴° شمالی ۷۴.۲۱۴۱۰۵۶° غربی
تکنیتیوم-۹۹m (به انگلیسی: Technetium-99m) یک رادیوایزوتوپ پر مصرف در پزشکی هسته‌ای است.
این ماده پرتوزا نوعی ایزومر ایزوتوپ ۹۹Tc است که با گذار ایزومریک (و استحالهٔ پرتوهای گاما) به حالت پایدار تلاشی می‌یابد.
نیمه عمر رادیوایزوتوپ تکنیتیوم-۹۹m قریب ۶ ساعت است.
گذارها[ویرایش]
سه گذار اشعه گاما برای رسیدن ایزومر ایزوتوپ ۹۹mTc به ۹۹Tc موجود است که طریقهٔ γ۱ به γ۲ (با ۱۴۰٫۵ کیلوالکترون ولت) در حدود ۹۸٫۶٪ زمان رخ می‌دهد درحالیکه تلاشی مستقیم γ۳ (با ۱۴۲٫۷ کیلوالکترون ولت) تنها ۱٫۴٪ زمان رخ می‌دهد.[۱]
این رادیوایزوتوپ را توسط ژنراتورهای مخصوص مولد Mo-۹۹ استخراج می‌کنند.
پیوند به بیرون[ویرایش]
- تصویر کیف حاوی کیت تزریق تکنیتیوم-۹۹m با مارک جابرتک ساخت پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای سازمان انرژی اتمی ایران
- تصویر ژنراتور استریل تکنیتیوم-۹۹m با مارک جابرتک ساخت پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای سازمان انرژی اتمی ایران
منابع[ویرایش]
- ↑ The Essential Physics of Medical Imaging. ۲Ed. J.T. Bushberg, J.A. Seibert, EM Leidholdt, Jr., J.M. Boone. ۲۰۰۲ ص۶۰۰-۶۰۱ و ص۶۵۰-۶۵۱
