بیرندرای نپال

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بیرندرا بیر بکرام شا دو
بیرندرا شاه در ۱۹۶۷
پادشاه نپال
سلطنت۳۱ ژانویه ۱۹۷۲ –
۱ ژوئن ۲۰۰۱
تاج‌گذاری۲۴ فوریه ۱۹۷۵
پیشینماهندرا
جانشیندیپندرا
زاده۲۸ دسامبر ۱۹۴۵
کاتماندو، نپال
درگذشته۱ ژوئن ۲۰۰۱ (۵۵ سال)
کاتماندو، نپال
ملکه آیشواریا
فرزند(ان)دیپندرا
پرنسس شروتی
پرنس نیراجان
پدرماهندرا
مادرملکه ایندرا

بیرندرا بیر بیکرام شاه (نپالی: वीरेन्द्र वीर विक्रम शाह) (۲۸ دسامبر ۱۹۴۵–۱ ژوئن ۲۰۰۱) از ۱۹۷۲ تا ۲۰۰۱ پادشاه نپال بود. او پسر بزرگ شاه ماهندرا بود و تا زمان مرگ در کشتار خاندان سلطنتی نپال در سال ۲۰۰۱ سلطنت کرد.

شخصیت[ویرایش]

از زمان بسیار جوانی، بیرندرا توسط معلمان مدرسه خود به عنوان شاهزاده ای بسیار مهربان و احساسی توصیف شد.[نیازمند منبع] شاه بیرندرا به عنوان یکی از معدود پادشاهان نپال توصیف می‌شد که می‌خواست مردم نپال دموکراسی واقعی را تجربه کنند.[نیازمند منبع]او می‌خواست مردم انتخاب کنند که آیا "دموکراسی چند حزبی" را می‌خواهند یا "یک سیستم اصلاح شده سنتی " را. با این حال، رهبران مدافع دموکراسی و مورخان همه ادعا کرده‌اند که در همه‌پرسی تقلب شده‌است.[۱] پس از جنبش خلق که منجر به کشته شدن صدها نفر شد، وی مجبور به قبول سلطنت مشروطه در نپال شد.[۲]

برخی از مورخان حدس می‌زنند که دیدگاه‌های دموکراتیک و بیرونی بیرندرا منجر به موفقیت جنبش خلق شد. وی به جهت تقویت روابط خارجی نپال با دیگر کشورهای جنوب آسیا، اتحادیه همکاری‌های منطقه ای جنوب آسیا را معرفی کرد.

اوایل زندگی[ویرایش]

پادشاه بیرندرا در کاخ سلطنتی نارایانهیتی در کاتماندو به عنوان پسر ارشد ولیعهد وقت، ماهندرا و همسر اولش، ولیعهد ایندرا راجیا لاکشمی دیوی به دنیا آمد.[۳][۴]

بیرندرا هشت سال را در مدرسه سنت جوزف، یک مدرسه مسیحی در دارجیلینگ، در کنار برادرش گیانندرا تحصیل کرد. در ۱۳ مارس ۱۹۵۵ پدربزرگ آنها پادشاه تریبهوان درگذشت و پدرشان جانشین تخت سلطنت نپال شد. با پادشاهی پدرش بیرندرا ولیعهد نپال شد.

در سال ۱۹۵۹، بیرندرا در کالج ایتون در انگلستان ثبت نام کرد. وی پس از تحصیل در ایتون در سال ۱۹۶۴، به نپال بازگشت و در آنجا با سفر پیاده به مناطق دور افتاده، به کاوش در کشور خود پرداخت.[۳] وی بعداً تحصیلات خود را با گذراندن مدتی در دانشگاه توکیو تکمیل کرد و سپس از ۱۹۶۷ تا ۱۹۶۸ در دانشگاه هاروارد علوم سیاسی خواند.[۵] بیرندرا در جوانی از مسافرت لذت می‌برد و به کانادا، آمریکای لاتین، آفریقا، بسیاری از مناطق هند و تعدادی دیگر از کشورهای آسیایی سفر کرد. وی همچنین یک جمع‌کننده اشیاء هنری و طرفدار صنایع دستی و هنرمندان نپالی بود و پرواز با هلیکوپتر را نیز آموخت.[۶]

بیرندرا در ۲۷ فوریه ۱۹۷۰ با آیشواریا راجیا لاکشمی دیوی از خانواده رانا ازدواج کرد. مراسم عروسی آنها به عنوان یکی از مجلل‌ترین مراسم ازدواج هندو در تاریخ معرفی شده بود، هزینه برگزاری آن ۹٫۵ میلیون دلار بود.[۷] پادشاه بیرندرا و ملکه آیشواریا سه فرزند داشتند:

  • شاهزاده دیپندرا (۲۷ ژوئن ۱۹۷۱–۴ ژوئن ۲۰۰۱)
  • پرنسس شروتی (۱۵ اکتبر ۱۹۷۶–۱ ژوئن ۲۰۰۱)
  • شاهزاده نیراجان (۶ نوامبر ۱۹۷۸–۱ ژوئن ۲۰۰۱)

اوایل سلطنت[ویرایش]

بیرندرا پس از مرگ پدرش پادشاه ماهندرا، در ۳۱ ژانویه ۱۹۷۲ و در سن ۲۷ سالگی، به سلطنت نپال رسید. در هنگام سلطنت ، وی در واقع یک پادشاه مطلق، زیرا او میراث دار کشوری بود که احزاب سیاسی در آن ممنوع بودند و از طریق سیستم شوراهای محلی و منطقه ای معروف به پنچایات حکومت می‌کرد.[۶] بیرندرا از این ادعا که او یک حاکم مستبدی است، ابراز نارضایتی کرد و اظهار داشت که وی بر دموکراسی ای که نمایندگان مجلس به‌طور غیرمستقیم انتخاب می‌شوند، ریاست می‌کند.[۸] اولین سفرهای او به خارج از کشور به عنوان پادشاه در اکتبر ۱۹۷۳ به هند و دو ماه بعد به چین انجام شد[۹] زیرا معتقد بود که نپال که بین دو قدرت آسیایی قرار دارد، باید روابط خوبی با هر دو داشته باشد.[۱۰]

تاج گذاری در سال ۱۹۷۵[ویرایش]

پس از مرگ پدرش (شاه ماهندرا) در سال ۱۹۷۲، پادشاه بیرندرا با منجمان دربار خود مشورت کرد، ایشان به او توصیه کردند تاج گذاری را به مدت سه سال به تأخیر بیندازد، فرارسیدن لحظه تاجگذاری او دقیقاً در ساعت ۸:۳۷ صبح دقیقاً در ۴ فوریه ۱۹۷۵ بود. اندکی پس از طلوع فجر همان روز، پادشاه بیرندرا به معبد کاخ اجدادش، هانومان دهوکا رفت.

مراسم تاج گذاری با حضور دولتمردان و رهبران سیاسی از ۶۰ کشور برگزار شد، شاهزاده ولز نماینده خانواده سلطنتی انگلیس بود. مهمانان شخصی شاه شامل صاحبخانه سابق او در دوران تحصیل در کالج ایتن، پیتر لارنس، سه استادش و ۱۵ همکلاسی اش بودند. در زمان مقرر، کاهن اعظم تاج سبز زمردی را که با جواهرات منقوش و پرهای پرنده بهشتی تزئین شده بود، بر روی سر شاه قرار داد.

پادشاه به مناسبت تاجگذاری خود اعلام کرد که به دولت دستور داده‌است که آموزش ابتدایی را برای هر کودکی در دسترس و رایگان قرار دهد، اما او آن دسته از نپالی‌ها را که امیدوار بودند قول پیشرفت در جهت دموکراسی را بدهند، ناامید کرد.[۱۱][۱۲][۱۳][۱۴]

همه‌پرسی سال ۱۹۸۰[ویرایش]

در تلاش برای حفظ سیستم پنچایات دولتی، رهبران برجسته حزب کنگره نپال دستگیر شدند.[۶] به دلیل بروز جنبش رو به رشد دموکراسی خواهی، بیرندرا اعلام کرد که همه‌پرسی برای تصمیم‌گیری بین یک سیستم غیر حزبی و چند حزبی برگزار خواهد شد. این همه‌پرسی در می ۱۹۸۰ با برنده شدن قاطع سیستم چند حزبی (با اختلافی در حدود ۴۵ تا ۵۵ درصد) به پایان رسید.[۱۰] در طی دهه ۱۹۸۰ محدودیت‌هایی که به سازمان‌های سیاسی تحمیل شده بود، کاهش یافت و گروه‌های لیبرال تحت رهبری دانشجویان خواستار تغییر قانون اساسی در نپال شدند.[۵][۱۵]

وی در سال ۱۹۸۰ به عنوان فیلد مارشال انگلیس منصوب شد.

دوران دموکراتیک[ویرایش]

بیرندرا در کنار راجیو گاندی

در سال ۱۹۹۰، یک سری اعتصاب و شورش از سوی طرفداران دموکراسی در نپال آغاز شد. پادشاه بیرندرا به دلیل شورش، تحریم احزاب سیاسی را لغو کرد و توافق کرد که در آوریل ۱۹۹۰ نپال به یک پادشاهی مشروطه تبدیل شود. وی کمیسیون مستقل قانون اساسی را به نمایندگی از جناح‌های اصلی مخالف برای تهیه قانون اساسی جدید، تأمین خواسته‌های آنها و اصلاحات سیاسی منصوب کرد. کمسیون در ۱۰ سپتامبر ۱۹۹۰ پیش نویس قانون اساسی پیشنهادی را به وی ارائه کرد. قانون اساسی جدید، بیرندرا را به عنوان رئیس یک کشور پادشاهی مشروطه با یک سیستم دموکراتیک چند حزبی قرار می‌دهد. پیش نویس قانون اساسی توسط نخست‌وزیر وقت کریشنا پراساد بهاتارای و کابینه اش تأیید شد و به همین ترتیب، در ۹ نوامبر سال ۱۹۹۰، بیرندرا رسماً تبدیل نپال به یک کشور پادشاهی مشروطه را اعلام کرد. پادشاه بیرندرا یک دولت موقت را تعیین کرد تا زمینه را برای انتخابات هموار کند. برای سرپرستی این موضوع وی کریشنا پراساد بهاتارای را انتخاب کرد. در گفتگویی با رادیو بی‌بی‌سی، کریشنا پراساد بهاتارای از رفتار و ادب شخصی بی عیب و نقص شاه بیرندرا و نقش بی نقص او به عنوان یک پادشاه مشروطه صحبت کرد.[۱۶][۱۷]

با این حال، اختلافات بین احزاب سیاسی مختلف و مشکلات اجتماعی متعدد منجر به جنگ داخلی نپال، درگیری بین شورشیان مائوئیست و نیروهای دولتی شد که از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۶ ادامه داشت.

مرگ[ویرایش]

کاخ نارایانهیتی که در آن قتل‌عام سلطنتی نپال اتفاق افتاد.

وقتی بیرندرا و خانواده‌اش (از جمله ملکه آیشواریا) در یک شام سلطنتی در ۱ ژوئن ۲۰۰۱ قتل‌عام شدند، ثبات نپال دچار مخاطره جدی شد.

تقریباً همه اعضای خانواده سلطنتی در این کشتار به دست دیپندرا کشته شدند. دیپندرا خود به عنوان پادشاه اعلام شد اما چند روز بعد بر اثر ترومای گلوله درگذشت. در نتیجه گیانندرا به عنوان پادشاه معرفی شد. جسد بیرندرا پس از تشییع جنازه سوزانده شد.[۱۸]

گزارش‌های شاهدان عینی و نیز تحقیقات بازرسان ویژه تأیید کرد که دیپندرا فرد مسلح و عامل این کشتار بوده‌است.[۱۹][۲۰][۲۱][۲۲][۲۳]

عناوین
والاحضرت همایونی بریندرا بیربکرام شاه دو
عنوان مرجعوالاحضرت همایونی
عنوان گفتاریاعلیحضرت
عنوان دیگرآقا

نشان‌های افتخار[ویرایش]

عناوین ملی[ویرایش]

نشان‌های خارجی[ویرایش]

افتخارات انجمنی[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ ژوئیه ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۱۳ نوامبر ۲۰۲۰.
  2. ↑ "Nepal's King Gives Way to Multiparty Democracy". The New York Times. 11 November 1990.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ "King Birendra of Nepal". Daily Telegraph. 23 August 2001. Retrieved 21 July 2008.
  4. ↑ "The Late King Birendra Bir Bikram Shah - Childhood Picture". Archived from the original on 26 July 2020. Retrieved 13 November 2020.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ "Birendra: Nepal's monarch of change". BBC. 2 June 2001. Retrieved 21 July 2008.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ Crossette, Barbara (3 June 2001). "Birendra, 55, Ruler of Nepal's Hindu Kingdom". New York Times. Retrieved 21 July 2008.
  7. ↑ "Marriage of Convenience". Time Magazine. 9 March 1970. Archived from the original on 14 February 2009. Retrieved 21 July 2008.
  8. ↑ Tully, Mark (23 April 2002). "The late King Birendra of Nepal". CNN. Retrieved 21 July 2008.
  9. ↑ "King Birendra's Historic China Visit". Archived from the original on 23 July 2015. Retrieved 23 July 2015.
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ Malhotra, Inder (4 June 2001). "King Birendra of Nepal". The Guardian. Retrieved 21 July 2008.
  11. ↑ "Coronation in 1975, Jean Pierre Laffont, 89 images".
  12. ↑ "1975 King Birendra Crowned". 24 March 2019.
  13. ↑ "NEPAL / ROYAL: Coronation of King Birendra 24 May 1975".
  14. ↑ "Telegraph". 3 June 2001.
  15. ↑ "King Birendra Credentials". Archived from the original on 17 November 2020. Retrieved 13 November 2020.
  16. ↑ "The Constitution of 1990". Country Studies. Retrieved 21 July 2008.
  17. ↑ Malhotra, Inder (4 June 2001). "King Birendra of Nepal A ruler much loved by his people, he bowed to popular will and surrendered absolute power". The Guardian.
  18. ↑ West, Julian (2 June 2001). "Nepal's royal killer is named King as his parents are cremated".
  19. ↑ Nepal massacre inquiry begins, at long last بایگانی‌شده در ۱۷ سپتامبر ۲۰۰۶ توسط Wayback Machine
  20. ↑ "Prince blamed for Nepal massacre". BBC News. 14 June 2001. Retrieved 6 February 2011.
  21. ↑ "Nepal: Is India behind the Nepalese Royal Family massacre?".
  22. ↑ "Birendra Bir Bikram Shah Dev King of Nepal".
  23. ↑ "Dipendra kicked his father after he shot him". Archived from the original on 2 July 2015. Retrieved 23 July 2015.
  24. ↑ "Bilateral relations". La France au Népal. Archived from the original on 18 October 2015. Retrieved 8 September 2018.
  25. ↑ "Boletín Oficial del Estado" (PDF). Retrieved 8 September 2018.
عنوان سلطنتی
پیشین:
ماهندرای نپال 		ولی عهد نپال
۱۹۵۵–۱۹۷۲ 		پسین:
دیپندرای نپال
پادشاه نپال
۱۹۷۲–۲۰۰۱
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=بیرندرای_نپال&oldid=38910294»