پرش به محتوا

شهرستان ایجرود

مختصات: ۳۶°۲۵′۴۶″شمالی ۴۸°۱۶′۴۹″شرقی / ۳۶٫۴۲۹۵۰۸۸۸°شمالی ۴۸٫۲۸۰۲۴۷۲۱°شرقی / 36.42950888; 48.28024721
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از ایجرود)
شهرستان ایجرود
موقعیت در استان
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانزنجان
مرکز شهرستانزرین‌آباد
سایر شهرهازرین‌آباد، حلب
بخش‌هامرکزی، حلب
سال تأسیس۱۳۷۶
اداره
فرماندارروح الله جعفری
حوزهٔ انتخابیهحوزه انتخابیه ماهنشان و ایجرود
مردم
جمعیت۳۶۶۴۱ نفر[۱] (۱۳۹۵)
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا۱٬۷۵۵ متر
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه۱۶ درجه سانتیگراد[۲]
بارش سالانه۱۳۶روز[۳]
روزهای یخبندان سالانه۲۴روز[۴]
داده‌های دیگر
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۲۴-۳۳۷۲
وبگاهفرمانداری شهرستان ایجرود


شهرستان ایجرود یکی از شهرستان‌های استان زنجان به مرکزیت شهر زرین‌آباد است. شهرستان قیدار،خدابنده همان قلتوق است.این شهرستان با شهرستان‌های زنجان، خدابنده یاهمان قلتوق ، قیدار ماهنشان و همچنین شهرستان بیجار در استان کردستان همجوار است. شهرستان ایجرود دو بخش مرکزی و حلب دارد. جمعیت این شهرستان بر طبق سرشماری سال ۱۳۹۵، ۳۶٬۶۴۱ نفر بود.[۵] اهالی شهرستان ایجرود غالبا به زبان ترکی آذربایجانی صحبت می‌کنند.[۶][۷][۸]و تعدادی از اهالی روستاهای سفید کمر و خوئین در بخش حلب به زبان تاتی هم سخن می‌گویند.[۹][۱۰][۱۱][۱۲][۱۳][۱۴] شهرستان ایجرود بر مسیر جاده زنجان-بیجار، محور مواصلاتی دو استان زنجان و کردستان، قرار گرفته است که ۵۵ کیلومتر از این جاده از حوزه استحفاظی این شهرستان می‌گذرد.[۱۵]فاصله مرکز شهرستان با زنجان، ۳۴ کیلومتر است و نزدیک‌ترین شهرستان نسبت به مرکز استان است.

نگارخانه.

[ویرایش]
جاده۳۵(زنجان-بیجار) در شهرستان ایجرود
نمایی از دریاچه سد گلابر

شهرها و بخش‌ها

[ویرایش]

شهر: حلب

  • بخش مرکزی
    • دهستان ایجرود بالا
    • دهستان گلابر
    • دهستان سعید آباد

شهر: زرین‌آباد

منابع

[ویرایش]
  1. [۱]
  2. [۲]
  3. [۳]
  4. [۴]
  5. نتایج سرشماری نفوس و مسکن استان زنجان 1395
  6. «گذری به منطقه تاریخی «خوئین» در استان زنجان». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ اکتبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۵ ژانویه ۲۰۱۶.
  7. «دستور زبان گویش‌های ایرانی»،
  8. زبان‌های ایران و قفقاز؛
  9. مقدمه کتاب «دستور زبان گویش‌های تاتی جنوبی»، پروفسور احسان یارشاطر، لاهه - پاریس ١٩٦٩
  10. خویین میراث کهن
  11. «رزم آرا، فرهنگ جغرافیایی ایران(آبادیها)، جلد 2، ص 152». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ مه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۱۱ مه ۲۰۲۱.
  12. «گذری به منطقه تاریخی «خوئین» در استان زنجان». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ اکتبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۵ ژانویه ۲۰۱۶.
  13. مقدمه کتاب «دستور زبان گویش‌های تاتی جنوبی»، احسان یارشاطر، لاهه - پاریس ١٩٦٩
  14. تات‌های ایران و قفقاز؛ علی عبدلی (۱۳۸۹)
  15. «زنجان-بیجار به زنجان-بیجار». زنجان-بیجار به زنجان-بیجار. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۰-۰۴.
  16. [۵]