اسپریز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

روستای اسپریز"ئەسپەرێز"(انگلیسی:Esperez) واقع در رشته کوه زاگرس و نزدیک به رودخانه سیروان می باشد.بر اساس لغتنامه دهخدا معنی لغوی کلمه اسپریز،<میدان و فضا و عرصه> است.این روستا از جمله روستاهای هورامی زبان محسوب می شود.اسپریز تابع شهرستان سروآباد بخش هورامان تخت و دهستان ژریژه می باشد.

اطلاعات کلی
کشور ایران
استان کردستان
شهرستان سروآباد
بخش هورامان
دهستان ژریژه
نام‌های قدیمی انجودانە
مردم
جمعیت کمتر از ۳ خانوار (سرشماری ۹۵)
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا ١٢٥٠
کد آماری ۲۰۵۹۹۳

تاریخچه[ویرایش]

پیش تر اسپریز در جوار رود سیروان و نزدیک به چشمه آساوگاه(asawgah)بود اما به دلیل حادثه ای(آتش سوزی)کل روستا تخریب شد و اهالی روستا،ساخت خانه های خود را در ارتفاع بالاتری زیر قله ی کمر سیاوقَلا،آغاز کردند.

تاریخچه این روستا به قبل از اسلام بازمی گردد.زمانی که آتش پرستی در ایران رایج بود.پس از ورود اسلام به مناطق کردستان، این روستا نیز با آغوش باز اسلام را پذرفت و مامن بسیاری از بزرگان و علما شد.

وجود مقبره ی سیداسماعیل محدث فرزند امام موسی کاظم شاهدی بر این مدعی است.

پس از انقلاب اسلامی ایران و آغاز جنگ ایران و عراق با واقع شدن این روستا در مناطق جنگی برخی از اهالی روستا اقدام به مهاجرت به شهر های مجاور از جمله پاوه و مریوان و سنندج نمودند.عامل دیگر مهاجرت تغییر اقلیم آب و هوایی منطقه و کمبود آب آشامیدنی و آب کشاورزی بود.

اکنون با اقداماتی که در راستای آب رسانی و گازرسانی و در آینده نزدیک احداث پل ارتباطی انجام شده است، امید اهالی روستا به بازگشت،بیشتر شده است.

جغرافیا[ویرایش]

مختصات جغرافیایی روستای اسپریز(35.149466, 46.403229) است.راه های ارتباطی روستا از سمت شرق از مسیر روستای نوین و از سمت جنوب از مسیر روستای دگاگاه عبور می کند.

قبل از احداث سد داریان از طریق پل تاریخی مُلّا،روستای اسپریز و روستای ناو باهم ارتباط داشتند.اما بعد از آبگیری سد،پل قدیمی مُلّا و پل جدید آن زیر آب رفت.

با وجود دامدار بودن مردم روستا و فعالیت گسترده در زمینه پرورش دام،مراتع و کوهستان های وسیعی از اطراف روستا جزء املاک روستا محسوب می شوند.بی شک در میان روستاهای منطقه بیشترین مراتع متعلق به روستای اسپریز می باشد.

جمعیت[ویرایش]

این روستا در دهستان شالیار قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۰ نفر (۷خانوار) بوده‌است.

شخصیت ها[ویرایش]

این روستا خاستگاه عالمان مختلفی در عصر های گوناگون بوده است از جمله عالم بزرگ، شیخ سید شریف اسپریزی از علما و دانشمندان قرن ششم هجری که از مناطق هورامان به بغداد و سپس به ازهر مصر نقل مکان کرد و با آثار مکتوب بسیاری که از خود به جای گذاشت خدمات چشمگیری به عالم اسلام ارائه نمود.

منابع[ویرایش]

«نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵».درگاه ملی آمار ایران

لغت نامه دهخدا،نوشته علی اکبر دهخدا،جلد2،صفحه2069،چاپ دوم،سال1377،موسسه لغت نامه دهخدا و انتشارات روزنه.