استقلال فنلاند
فنلاند در ۶ دسامبر ۱۹۱۷ استقلال خود را اعلام کرد. اعلامیه رسمی استقلال تنها بخشی از روند طولانی منتهی به استقلال فنلاند بود.
پیشینه[ویرایش]
انقلاب‌های فوریه و اکتبر در سال ۱۹۱۷ امید را در دوک‌نشین بزرگ فنلاند شعله‌ور ساخت. پس از کناره‌گیری تزار نیکلای دوم در ۲ مارس ۱۹۱۷، اتحادیه شخصی بین روسیه و فنلاند پایه قانونی خود را - حداقل طبق دیدگاه هلسینکی - از دست داد زیرا در نگاه روسیه، فنلاند هنوز بخشی از این کشور بود. مذاکرات بین دولت موقت روسیه و مقامات فنلاند آغاز شد.
پر اویند سوینهوفوود نخستین نخست‌وزیر فنلاند در ۲۷ نوامبر ۱۹۱۷ جلسه سنا را تشکیل داد. هدف این بود که هر چه زودتر فرایند استقلال اجرایی شود. اعلامیه استقلال از نظر فنی مقدمه‌ای از این پیشنهاد بود و قرار بود مورد موافقت پارلمان قرار گیرد. پارلمان این بیانیه را در ۶ دسامبر همین سال تصویب کرد.
استقلال فنلاند پس از آن توسط آلمان، سوئد و فرانسه در ۴ ژانویه ۱۹۱۸، توسط نروژ و دانمارک در ۱۰ ژانویه ۱۹۱۸ و توسط اتریش-مجارستان در ۱۳ ژانویه همین سال به رسمیت شناخته شد.
نمادهای ملی[ویرایش]
مجلس از بین چند پیشنهاد، پرچم آبی و سفید را انتخاب کرد که در ۲۸ مه ۱۹۱۸ بر فراز مجلس به اهتزاز درآمد[۱] نشان ملی فنلاند با یک شیر تاجدار در زمینه قرمز از زمان حکومت سوئد وجود داشته‌است.[۲]
انتخاب سرود ملی اما برای طبقات اجتماعی در فنلاند گرینه‌های متفاوتی بود. محافظه کاران آهنگ سرزمین ما اثر یوهان لودویگ رونبری را ترجیح می‌دادند، در حالی که طبقه کارگر در حال آواز خواندن " سرود ملی فرانسه " و " انترناسیونال " بود. پس از پیروزی گارد سفید در جنگ داخلی فنلاند، سرود سرزمین ما سرود ملی فنلاند انتخاب شد.
روز استقلال فنلاند ۶ دسامبر و جزو تعطیلات ملی اعلام و سرانجام لایحه جمهوری شدن فنلاند سال ۱۹۱۹ تصویب شد.
منابع[ویرایش]
- ↑ "Quirks of history: Finnish flag created in a restaurant back room?". Suomifinland100. Archived from the original on 1 December 2017. Retrieved 12 June 2016.
- ↑ "Coat of Arms". finland.fi. Retrieved 26 December 2016.
