اتحادیه مقدس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در قرن ۱۴ میلادی، اتحادیه‌های مقدس که نوع جدیدی از جنبش صلیبی بودند در قالب اتحادهای موقت بین قدرت‌های مسیحی شکل گرفت. نتایج موفقیت‌آمیز این اتحادیه را می‌توان جنگ صلیبی سمیرنا در سال ۱۳۴۴، نبرد لپانتو در سال ۱۵۷۱ و بازپس‌گیری بالکان در میان ۱۶۸۴ تا ۱۶۹۷ دانست.

براساس گفتهٔ آرنود بلین، «اتحادیه‌های مقدس روح و زبان جنگ‌های صلیبی را حفظ کردند» در حالی که از نظر عملی به کلی متفاوت بودند. ابتکار و ایدهٔ اتحادیه‌های مقدس نه توسط پاپ بلکه توسط پادشاهان و قدرت‌های غیرمذهبی مطرح شد، با این حال اگر منافع معنوی در ای اتحادیه‌ها مطرح می‌شد، حضور پاپ و دستگاه پاپی در این اتحادیه اجتناب‌ناپذیر می‌شد. برای شکل‌گرفتن این اتحادیه‌ها عواملی وجود داشت که می‌توان به ظهور قدرت‌های بزرگ جهانی در اروپا و همچنین اتحاد جهان اسلام تحت لوای امپراتوری عثمانی اشاره کرد

منابع[ویرایش]