پلکوناریل

پلکوناریل
داده‌های بالینی
روش مصرف دارو	دهان و دندان
کد ATC	J05AX06 ;
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی	۷۰٪ (دهانی)
پیوند پروتئینی	>۹۹٪
متابولیسم	کبد
دفع	<۱٪ ادرار باقی ماند بدون تغییر
شناسه‌ها
شمارهٔ سی‌ای‌اس	۱۵۳۱۶۸-۰۵-۹ ;
پاب‌کم CID	۱۶۸۴;
دراگ‌بنک	DB05105 ;
کم‌اسپایدر	۱۶۲۱ ;
UNII	9H4570Q89D;
ChEMBL	ChEMBL۲۹۶۰۹ ;
لیگاند بانک داده پروتئین	W11 (PDBe, RCSB PDB);
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID8057649 ;
ECHA InfoCard	100.208.947
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C18H18F3N3O۳
جرم مولی	381.35 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES FC(F)(F)c1nc(no1)c3cc(c(OCCCc2onc(c2)C)c(c3)C)C;
	InChI InChI=1S/C18H18F3N3O3/c1-10-7-13(16-22-17(27-24-16)18(19,20)21)8-11(2)15(10)25-6-4-5-14-9-12(3)23-26-14/h7-9H,4-6H2,1-3H3 ; Key:KQOXLKOJHVFTRN-UHFFFAOYSA-N ;
	(این چیست؟) (صحت‌سنجی)

پلکوناریل یک داروی ضد ویروس است که برای پیشگیری از تشدید علائم سرماخوردگی در بیمارانی که در معرض عفونت‌های تنفسی Picornavirus هستند، ساخته شده‌است.^[۱] این دارو که به صورت خوراکی یا داخل دهانی به کار می‌رود، علیه ویروس‌های خانواده پیکورنویریده عمل می‌کند. این دارو برای کودکان استفاده نمی‌شود و معمولاً برای بزرگسالان است.

تاریخچه[ویرایش]

پلکوناریل در ابتدا توسط Sanofi-Aventis توسعه یافت و مجوز ViroPharma را در سال 1997 گرفت. ViroPharma آن را بیشتر توسعه داد و در سال 2001 درخواست ادوات جدید برای اداره غذا و داروی ایالات متحده (FDA) را ارائه کرد. این درخواست با توجه به نگرانی های امنیتی رد شد و ViroPharma مجدداً مجوز دارو را به Schering-Plough در سال 2003 ارسال کرد. کارآزمایی بالینی مرحله دوم در سال 2007 تکمیل شد. یک اسپری نیم تنه پلوناریل به درمان بالینی فاز 2 برای درمان علائم سرماخوردگی و عوارض آسم رسید. با این حال، نتایج هنوز گزارش نشده است.^[۲]

منابع[ویرایش]

↑ "Effects of Pleconaril Nasal Spray on Common Cold Symptoms and Asthma Exacerbations Following Rhinovirus Exposure (Study P04295)". ClinicalTrials.gov (به انگلیسی). 2006-11-02. Retrieved 2019-06-01.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:تاریخ و سال (link)
↑ Schmidtke, Michaela; Wutzler, Peter; Zieger, Romy; Riabova, Olga B.; Makarov, Vadim A. (2009). "New pleconaril and [(biphenyloxy)propyl]isoxazole derivatives with substitutions in the central ring exhibit antiviral activity against pleconaril-resistant coxsackievirus B3". Antiviral Research. 81 (1): 56–63. doi:10.1016/J.ANTIVIRAL.2008.09.002. PMID 18840470.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Pleconaril». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱ ژوئن ۲۰۱۹.

[1] "Effects of Pleconaril Nasal Spray on Common Cold Symptoms and Asthma Exacerbations Following Rhinovirus Exposure (Study P04295)". ClinicalTrials.gov (به انگلیسی). 2006-11-02. Retrieved 2019-06-01.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:تاریخ و سال (link)

[New_pleconaril_against_coxsackieviruses-2] Schmidtke, Michaela; Wutzler, Peter; Zieger, Romy; Riabova, Olga B.; Makarov, Vadim A. (2009). "New pleconaril and [(biphenyloxy)propyl]isoxazole derivatives with substitutions in the central ring exhibit antiviral activity against pleconaril-resistant coxsackievirus B3". Antiviral Research. 81 (1): 56–63. doi:10.1016/J.ANTIVIRAL.2008.09.002. PMID 18840470.

[۱]

[۲]

ن ب و سرماخوردگی
ویروس‌ها	آدنوویروس کروناویروس انتروویروس راینوویروس ویروس پاراآنفلوانزا ویروس سین‌سیشیال تنفسی ویروس متاپنومو
نشانه‌های بیماری	سرفه خستگی (پزشکی) تب سردرد بی‌اشتهایی کسالت درد ماهیچه گرفتگی بینی Rhinorrhea عطسه گلودرد سستی
عوارض	برونشیت حاد التهاب نایژک خروسک عفونت گوش میانی فارنژیت سینه‌پهلو سینوزیت گلودرد استرپتوکوکی
داروها	داروهای ضد ویروس پلکوناریل (آزمایشی)