قاسم بن موسی
| امامزاده قاسم | |
|---|---|
| نام | امامزاده قاسم |
| کشور | ایران |
| استان | حله |
| اطلاعات اثر | |
| کاربری | مذهبی |
| دیرینگی | دوره سلجوقیان |
| دورهٔ ساخت اثر | دوره سلجوقیان |
| اطلاعات ثبتی | |
| شمارهٔ ثبت | ۲۳۷۹۹ |
| تاریخ ثبت ملی | ۲۵ آبان ۱۳۸۷ |
| امامزاده قاسم | |
|---|---|
| مدفن | حله |
قاسم فرزند موسی کاظم، یکی از فرزندان و اصحاب موسی کاظم است. نقل شده‌است موسی کاظم به او بسیار علاقه داشت. قاسم در شهر «القاسم» در استان بابل عراق مدفون است؛ در ایران نیز بقعه‌هایی به او منسوب است.[۱][۲]
زندگی[ویرایش]
در منابع، اشاره‌ای به تاریخ تولد و وفات قاسم نشده‌است؛ ولی مشهور است که او در حدود سال ۱۵۰ق در مدینه متولد شد و در حدود سال ۱۹۰ق از دنیا رفت. در کتاب شجره طوبی آمده‌است در زمان هارون عباسی که علویان شکنجه یا کشته می‌شدند، قاسم مانند بسیاری از علویان که به دیگر سرزمین‌ها هجرت کردند، به عراق رفت و در نزدیکی حله با دختر یکی از شیوخ قبایل ازدواج کرد و صاحب دختری شد.[۳][۴][۱]
مقام[ویرایش]
موسی کاظم، قاسم را بسیار دوست داشت و در روایتی، پس از معرفی علی بن موسی الرضا به‌عنوان امام پس از خود، اشاره نمود:
«اگر اختیار به دست من بود، فرزندم قاسم را وصی خویش قرار می‌دادم؛ ولی امر، به دست خداوند است»[۱][۵][۶][۷][۸]
سید بن طاووس هنگام ذکر آداب زیارت فرزندان ائمه، نام او را در کنار نام عباس بن علی و علی اکبر آورده و زیارت‌نامه‌ای برای آنان نقل کرده‌است.[۱][۹]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ فقیه بحرالعلوم، زیارتگاه‌های عراق، ۲: ۸۲.
- ↑ «اندیشه قم؛ تنها مرکز حوزوی پاسخگویی تخصصی به سؤالات و شبهات دینی». web.archive.org. ۲۰۱۶-۰۴-۱۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ آوریل ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۱۲.
- ↑ «بحار الأنوار - ط مؤسسةالوفاء - المجلسی - کتابخانه مدرسه فقاهت». lib.eshia.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۷-۱۰.
- ↑ «الاختصاص - الشیخ المفید - کتابخانه مدرسه فقاهت». lib.eshia.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۷-۱۰.
- ↑ محمدباقر خوانساری، جلد ۲، صفحهٔ ۱۹۸
- ↑ مجمع الفوائد، صفحه ۱–۴۳
- ↑ الذریعة، جلد ۶
- ↑ ریحانة الادب، ج ۳، ص ۳۶۶؛ الکنی و الالقاب، ج ۲، ص ۱۹۸؛ طبقات اعلام الشیعة، ج ۱، ص ۲۱۱؛ فوائد الرضویه، ص ۴۰۳.
- ↑ Azimi, F.; Azimi, F. (2009). QUEST FOR DEMOCRACY IN IRAN C: a century of struggle against authoritarian rule (به انگلیسی). Harvard University Press. p. 341. Retrieved 2017-04-09.