فرش عربی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فرش مصری بافته شده بین 1468-1496 CE.

فرش عربی (به عربی:سجاد) گونه ای از فرش شرقی بافته شده در جهان عرب است که با استفاده از تکنیک‌های سنتی عربی بافته می‌شود.

تاریخچه[ویرایش]

فرش‌های عربی با قدمی که به قرن ۷ پیش از میلاد می‌رسد در کاوش‌های باستان‌شناسی د معرب پیدا شده‌اند.[۱] رحال نوعی فرش پیشا اسلامی است که در حیره پایتخت باستانی لخمیان بافته می‌شده‌است.[۲] مرکز اصلی بافت فرش در جهان عرب به‌طور سنتی مصراست.

مواد[ویرایش]

پشم گوسفند شایع‌ترین مواد مورد استفاده در ساخت سنتی فرش عربی است. مواد دیگر مانند پنبه، پشم شتر، موی بز و کتان نیز استفاده می‌شود. در مرکز فرش‌های بزرگتر ابریشم نیز بخ احتمال زیاد مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در فرهنگ عرب[ویرایش]

قالیچه پرندهعلاءالدین از نمونه‌های برجستهٔ فرش عربی است که اغلب در فرهنگ عرب حضور دارد.

منابع[ویرایش]

  1. Textiles in Pre-Islamic Arabia Muhammad, Reza-ur-Rahim. in: Islamic Studies, Vol 10 Nr. 1, p. 47-64
  2. Jawad Ali, Al-Mufassal Fi Tarikh al-Arab Qabl al-Islam, vol.9 chap.50 (p.56 in the electronic version)