سنگ‌شکن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سنگ‌شکن ماشینی است که جهت خرد کردن مواد قابل خرد کردن سنگ به‌کار می‌روند. سنگ‌ها در برابر خردشدن دارای واکنش‌های متفاوتی هستند: -بعضی به راحتی خرد می‌شوند. -بعضی تبدیل به پودر می‌شوند. -برخی بسیار مقاوم و ساینده هستند. با توجه به نوع سنگ و کاربرد، از سنگ‌شکن‌های متفاوتی استفاده می‌شود. هر سنگ‌شکن روش خاصی برای خردایش دارد که به دو بخش عمده تقسیم می‌شوند: الف-خردایش به حالت فشردن: (سنگ‌شکن‌های؛ ژیراتوری اولیه، فکی و مخروطی)، که در این روش مواد بین دو سطح که به یکدیگر نزدیک می‌شوند، فشرده می‌گردد و در نتیجه خرد می‌شود. سرعت حرکت سطح خردکننده بین ۰٫۵ الی ۱٫۵ متر بر ثانیه متغیر است.
ب-خردایش به حالت ضربه‌ای: (سنگ‌شکن‌های ضربه‌ای شفت افقی HSI یا کوبیت و سنگ‌شکن‌های ضربه‌ای عمودی VSI). در این روش مواد تحت تأثیر شوک ناشی از ضربه قطعات در حال گردش (روتور و چکش سنگ‌شکن و بستر شن و …) قرار گرفته و به سوی سطوح فلزی (سندان‌ها) یا سطوح غیر فلزی (بستر شنی) پرتاب شده و ضربه می‌پذیرند و در این حرکت سنگ‌ها نیز به یکدیگر برخورد دارند. سرعت حرکت معمولاً ۳۰ الی ۸۰ متر بر دقیقه و گاهی در VSIها بالاتر نیز هست.

هیدروکن[ویرایش]

هیدروکن نوعی سنگ شکن است که برای خرد کردن و شکستن مواد معدنی مانند سنگ‌هایی که از معدن خارج می‌شود استفاده می‌گردد. این نوع سنگ شکن از سیستم هیدرولیکی بهره می‌برد و در مرحله‌ی اولیه و ثانویه خرد کردن سنگ‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ظاهر هیدروکن ها مخروطی شکل است.

انواع سنگ شکن[ویرایش]

  • هیدروکن ژیراتوری
  • هیدروکن فکی
  • همامیلز (Hammermills)
  • سنگ شکن های ضربه ای افقی
  • سایزرها
  • سنگ شکن رول
  • سنگ شکن یا هیدروکن مخروطی
  • هیدروکن فدر [۱]

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «هیدروکن یا سنگ شکن مخروطی و تامین قطعات آن».