حمله اعراب به خراسان
حمله اعراب به خراسان در آخرین مرحله از جنگ سنگین میان خلفای راشدین در برابر شاهنشاهی ساسانی رخ داد.
| حمله اعراب به خراسان | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخشی از حمله اعراب به ایران | |||||||
| |||||||
| طرف‌های درگیر | |||||||
|
خلافت راشدین خلافت اموی |
امپراتوری ساسانی هپتالیان خاقانات گوک‌ترک خاندان کارن تورگش | ||||||
| فرماندهان و رهبران | |||||||
|
عبدالله بن عامر أسد بن عبد الله القسری قتیبة بن مسلم احنف بن قیس |
یزدگرد سوم فرغانه برزین شاه | ||||||
پیش‌زمینه[ویرایش]
در سال ۶۴۲ شاهنشاهی ساسانی تقریباً ویران شد و تقریباً تمام قسمت‌های ایران، بجز مناطقی از خراسان که هنوز در دست ساسانیان بود، فتح شد. خراسان دومین استان بزرگ شاهنشاهی ساسانی بود. این سرزمین مناطق شمال شرقی ایران، افغانستان و ترکمنستان را در بر می‌گرفت. پایتخت آن بلخ، در شمال افغانستان کنونی بود. در سال ۶۵۱ پس از کشته شدن یزدگرد سوم توسط ماهوی، مرزبان مرو، تبرستان توسط اعراب مسلمان مورد حمله قرار گرفت.
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Muslim conquest of Khorasan». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ ژوئیه ۲۰۲۱.