بازاریابی تلفنی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بازاریابی تلفنی در میشیگان

بازاریابی تلفنی،[۱] فروش تلفنی،[۲] یا دورفروشی[۳] یکی از زیرمجموعه های بازاریابی مستقیم است که در آن فروشنده، از ابزاری به نام تلفن، خریدار را برای خرید فراورده یا خدمات تشویق می‌کند.

در واقع نوعی از بازاریابی است که در آن فروشنده جهت برقراری ارتباط و ارائه اطلاعات به مخاطب و تبدیل آن به مشتری و نهایتاً فروش محصول از تلفن استفاده می‌کند. البته گرفتن وقت ملاقات نیز یکی از مراحل بازاریابی تلفنی است؛ ولی بستگی به محصول و یا خدماتی که ارائه می‌دهید دارد. زیرا برخی از محصولات نیاز به ارائه بروشور و یا اسناد ویژه محصول دارد و می‌بایست مشتری با ملاحظه بروشورها پرزنت شود.

بازاریابی تلفنی به روشی اشاره دارد که در آن، ارتباط با مشتریان به وسیله تماس تلفنی برقرار می‌شود تا محصولات یا خدمات به آن‌ها معرفی شده و فرصت‌های فروش ایجاد شود. این روش بازاریابی شامل تماس‌های تلفنی از سوی نمایندگان فروش یا تیم‌های بازاریابی به مشتریان می‌شود، که در آن می‌توانند اطلاعات مربوط به محصولات و خدمات را به مشتریان ارائه دهند، سوالات آن‌ها را پاسخ دهند و به آن‌ها کمک کنند تا تصمیمی درباره خرید یا همکاری با شرکت بگیرند.

بازاریابی تلفنی یک روش کلاسیک و مؤثر برای برقراری ارتباط با مشتریان است که می‌تواند مزایای زیر را داشته باشد:

۱. ارتباط مستقیم: با استفاده از تماس تلفنی، شما می‌توانید به طور مستقیم با مشتریان در ارتباط باشید و از این راه فرصتی برای ارائه اطلاعات دقیق درباره محصولات یا خدمات خود فراهم کنید.

۲. ایجاد ارتباط شخصی: با گفت‌و‌گو و تعامل مستقیم با مشتریان، این روش امکان ایجاد ارتباط شخصی و افزایش اعتماد مشتریان را فراهم می‌کند که می‌تواند به افزایش فروش و بازگشت مشتریان منجر شود.

۳. امکان پاسخگویی به سوالات: در طول یک تماس تلفنی، مشتریان می‌توانند سوالات خود را مطرح کنند و شما می‌توانید به آن‌ها پاسخ دهید و ابهاماتشان را برطرف کنید که این امر می‌تواند به افزایش اطمینان و رضایت مشتریان کمک کند.

۴. کاهش هزینه‌ها: در مقایسه با روش‌های دیگر بازاریابی مانند تبلیغات تلویزیونی یا رادیویی، بازاریابی تلفنی می‌تواند هزینه‌های کمتری داشته باشد و برای کسب‌وکار مناسب باشد.

با این وجود، نکاتی همچون رعایت حریم خصوصی مشتریان، ارائه اطلاعات دقیق و صادقانه، و ارائه خدمات مشتری محور می‌تواند در موفقیت بازاریابی تلفنی تأثیرگذار باشد.

تاریخچه[ویرایش]

اصطلاح بازاریابی تلفنی برای اولین بار به صورت گسترده در اواخر ۱۹۷۰، برای توصیف ارتباطات سیستم بل، که مربوط به استفاده های خروجی WATS و دریافت خدمات رایگان می‌باشد مورد استفاده قرار گرفت.

زمانی که ابزارهای ارتباطی نظیر تلفن به عنوان ابزاری برای ارتباط با مشتریان و فروش محصولات استفاده شدند. در ابتدا، بازاریابی تلفنی به عنوان یک روش سنتی از تبلیغات و فروش وارد صنعت شد. در این روش، افراد متخصص در فروش و بازاریابی از طریق تماس تلفنی با مشتریان ارتباط برقرار می‌کردند تا محصولات و خدمات خود را معرفی و فروش کنند.

در سال‌های پیشین، بازاریابی تلفنی بیشتر به صورت خودکار و با استفاده از سیستم‌های خودکار و روباتیک انجام می‌شد. اما با پیشرفت فناوری، این روش به شکل‌های مختلفی از جمله تماس‌های تلفنی مبتنی بر اینترنت (VoIP)، ارسال پیام‌های متنی و ایمیل، و استفاده از نرم‌افزارهای مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) توسعه یافته است.

تلفن همراه[ویرایش]

افزایش بازاریابی تلفنی مربوط به تلفن‌های همراه قرن نوزدهم یا اپراتورهای توزیع برق منجر شود. استخدام اپراتورهای سوئیچینگ (عمدتاً زنان) در قرن بیستم به طور خاص در آمریکای شمالی، به خصوص در سراسر جهان محبوبیت یافت (بخشی به دلیل محبوبیت حاصل از طریق تبلیغات). پس از انتقال از شبکه تلفن عمومی به سیستم سوئیچینگ الکترونیکی مبتنی بر کامپیوتر، کار اپراتورهای سوئیچینگ به تدریج کاهش یافت. با این وجود، با افزایش تبلیغات و با محبوبیت استفاده از تلفن، مشاغل جدیدی همچون شغل‌های بازاریابی تلفنی ایجاد شد.

نقش زنان[ویرایش]

بیشترِ بازاریاب‌های تلفنی زن هستند؛ که دلیل اصلی آن ارزان بودن کارمندان زن است. حقوق یک بازاریابِ تلفنیِ زن یک دوم تا یک چهارمِ حقوق یک بازاریابِ تلفنیِ مرد است. یکی دیگر از دلایلِ زیاد بودنِ تعدادِ بازاریاب‌هایِ زن، مؤدب بودن و خوش‌رفتار بودنِ آن‌ها در مقایسه با بازاریاب‌های تلفنی مرد دانسته شده است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «بازاریابی تلفنی، دوربازاریابی» [عمومی] هم‌ارزِ «telemarketing, teleselling»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوازدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۶۶-۸ (ذیل سرواژهٔ بازاریابی تلفنی)
  2. «فروش تلفنی» [عمومی] هم‌ارزِ «telesales, telephone selling, telephone saling»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوازدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۶۶-۸ (ذیل سرواژهٔ فروش تلفنی)
  3. «دورفروشی» [عمومی] هم‌ارزِ «telemarketing2»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوازدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۶۶-۸ (ذیل سرواژهٔ دورفروشی)