ایلیوشین ایل-۷۶: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: برخواست⟸برخاست
ابرابزار
خط ۱۳: خط ۱۳:
|status=در حال تولید و عملیات
|status=در حال تولید و عملیات
|primary user=[[نیروی هوایی روسیه]]
|primary user=[[نیروی هوایی روسیه]]
|more users=[[نیروی هوایی اکراین]]{{سخ}}[[نیروی هوایی هند]]{{سخ}}[[ترانس‌ آویا اکسپورت]]{{سخ}}
|more users=[[نیروی هوایی اکراین]]{{سخ}}[[نیروی هوایی هند]]{{سخ}}[[ترانس آویا اکسپورت]]
|produced=<!-- 1970–present? --> <!--Years in production (e.g. 1970–99) if still in active use but no longer built -->
|produced=<!-- 1970–present? --> <!--Years in production (e.g. 1970–99) if still in active use but no longer built -->
|number built=بیش از ۹۶۰ فروند
|number built=بیش از ۹۶۰ فروند
خط ۲۳: خط ۲۳:
[[پرونده: Volga-Dnepr Ilushin Il-76TD-90VD Beltyukov.jpg|چپ|300px|بندانگشتی| ایلیوشین ایل-۷۶]]
[[پرونده: Volga-Dnepr Ilushin Il-76TD-90VD Beltyukov.jpg|چپ|300px|بندانگشتی| ایلیوشین ایل-۷۶]]


'''ایلیوشین ایل-۷۶''' {{به روسی|Ильюшин Ил-76}} ([[سامانه نام‌گذاری در ناتو|نام‌گذاری ناتو]]: '''کاندید''') یک [[هواپیمای جت]] چهار موتوره ترابری ساخت شرکت هواپیماسازی [[ایلیوشین]] در کشور [[روسیه]] است. این هواپیما برای شرایط سخت طراحی شده است و توانایی خیز و فرود را در فاصله کوتاه و زمین‌های ناهموار در هر گونه شرایط نامساعد جوی دارد.
'''ایلیوشین ایل-۷۶''' {{به روسی|Ильюшин Ил-76}} ([[سامانه نام‌گذاری در ناتو|نام‌گذاری ناتو]]: '''کاندید''') یک [[هواپیمای جت]] چهار موتوره ترابری ساخت شرکت هواپیماسازی [[ایلیوشین]] در کشور [[روسیه]] است. این هواپیما برای شرایط سخت طراحی شده‌است و توانایی خیز و فرود را در فاصله کوتاه و زمین‌های ناهموار در هر گونه شرایط نامساعد جوی دارد.


مدل‌هایی از این هواپیما برای [[سوخت‌رسانی هوایی]]، هشدار پیش‌هنگام هوابرد ([[آواکس]]) و همچنین عملیات [[آتش‌نشانی هوایی]] به‌کار می‌رود.
مدل‌هایی از این هواپیما برای [[سوخت‌رسانی هوایی]]، هشدار پیش‌هنگام هوابرد ([[آواکس]]) و همچنین عملیات [[آتش‌نشانی هوایی]] به‌کار می‌رود.


== تاریخچه ==
== تاریخچه ==
ساخت ایلیوشین 76 به میانه دهه 1960 بر می‌گردد. زمانی که [[نیروی هوایی شوروی]] به یک [[هواگرد ترابری نظامی]] راهبردی با توان حمل 40 تن بار در برد 5000 کیلومتری نیاز داشت که بتواند جایگزین [[آنتونوف ای‌ان-۱۲]] شود. تا سال 1969، ایلیوشین طرح اولیه خود را به ارتش پیشنهاد داد که مورد قبول قرار گرفت و این هواپیما در 25 مه سال 1971 اولین پرواز خود را انجام داد. در اولین پرواز یک ساعت خود رضایت بسیار را بر انگیخت و چند ماه بعد به [[نمایشگاه هوایی پاریس]] اعزام شد.
ساخت ایلیوشین ۷۶ به میانه دهه ۱۹۶۰ بر می‌گردد. زمانی که [[نیروی هوایی شوروی]] به یک [[هواگرد ترابری نظامی]] راهبردی با توان حمل ۴۰ تن بار در برد ۵۰۰۰ کیلومتری نیاز داشت که بتواند جایگزین [[آنتونوف ای‌ان-۱۲]] شود. تا سال ۱۹۶۹، ایلیوشین طرح اولیه خود را به ارتش پیشنهاد داد که مورد قبول قرار گرفت و این هواپیما در ۲۵ مه سال ۱۹۷۱ اولین پرواز خود را انجام داد. در اولین پرواز یک ساعت خود رضایت بسیار را برانگیخت و چند ماه بعد به [[نمایشگاه هوایی پاریس]] اعزام شد.


این هواپیما دارای چهار موتور [[توربوفن]] است و در چندین کشور اروپایی، آسیایی و آفریقایی در حال فعالیت است. تولید انبوه این هواپیما در ابتدا در [[تاشکند]] آغاز شد و ۸۶۰ فروند از نوع ترابری تا پیش از سال ۱۹۹۰ میلادی تولید شد. در دهه ۱۹۹۰، تعداد معدودی از نوع مدرن و پیشرفته این هواپیما با تغییرات و موتوری جدید تولید شد. در سال‌های بعد نیز انواع مختلفی از این هواپیما از جمله دو فروند از مدل [[برییف آ-۶۰]] و 25 فروند از نوع [[آواکس]] موسوم به [[برییف آ-۵۰]] تولید شده‌اند.<ref>{{Citation|title=Русский: 50-летие отечественных исследований Антарктиды. Самолет ИЛ-76ТД и научно-экспедиционное судно "Академик Федоров"; панорама станции. English: The 50th anniversary of the Russian Research of Antarctica. The Il-76TD transport aircraft and the research expedition ship “The Academician Feodorov”.|url=https://commons.wikimedia.org/wiki/File:%D0%9C%D0%B0%D1%80%D0%BA%D0%B0_%D0%A0%D0%BE%D1%81%D1%81%D0%B8%D0%B8_2006%D0%B3_%E2%84%961073-%D0%A1%D0%B0%D0%BC%D0%BE%D0%BB%D0%B5%D1%82_%D0%98%D0%9B-76%D0%A2%D0%94_%D0%B8_%D0%BD%D0%B0%D1%83%D1%87%D0%BD%D0%BE-%D1%8D%D0%BA%D1%81%D0%BF%D0%B5%D0%B4%D0%B8%D1%86%D0%B8%D0%BE%D0%BD%D0%BD%D0%BE%D0%B5_%D1%81%D1%83%D0%B4%D0%BD%D0%BE_%22%D0%90%D0%BA%D0%B0%D0%B4%D0%B5%D0%BC%D0%B8%D0%BA_%D0%A4%D0%B5%D0%B4%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%B2%22;_%D0%BF%D0%B0%D0%BD%D0%BE%D1%80%D0%B0%D0%BC%D0%B0_%D1%81%D1%82%D0%B0%D0%BD%D1%86%D0%B8%D0%B8.jpg|date=2006-01-XX|accessdate=2021-04-29|first=Русский: Дизайнер: А. Федулов English: Designer:|last=A.Fedulov}}</ref>
این هواپیما دارای چهار موتور [[توربوفن]] است و در چندین کشور اروپایی، آسیایی و آفریقایی در حال فعالیت است. تولید انبوه این هواپیما در ابتدا در [[تاشکند]] آغاز شد و ۸۶۰ فروند از نوع ترابری تا پیش از سال ۱۹۹۰ میلادی تولید شد. در دهه ۱۹۹۰، تعداد معدودی از نوع مدرن و پیشرفته این هواپیما با تغییرات و موتوری جدید تولید شد. در سال‌های بعد نیز انواع مختلفی از این هواپیما از جمله دو فروند از مدل [[برییف آ-۶۰]] و ۲۵ فروند از نوع [[آواکس]] موسوم به [[برییف آ-۵۰]] تولید شده‌اند.<ref>{{Citation|title=Русский: 50-летие отечественных исследований Антарктиды. Самолет ИЛ-76ТД и научно-экспедиционное судно "Академик Федоров"; панорама станции. English: The 50th anniversary of the Russian Research of Antarctica. The Il-76TD transport aircraft and the research expedition ship “The Academician Feodorov”.|url=https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Марка_России_2006г_№1073-Самолет_ИЛ-76ТД_и_научно-экспедиционное_судно_%22Академик_Федоров%22;_панорама_станции.jpg|date=2006-01-XX|accessdate=2021-04-29|first=Русский: Дизайнер: А. Федулов English: Designer:|last=A.Fedulov}}</ref>


== کاربران ==
== کاربران ==

[[File:World operators of the Il-76.png|thumb|right|350px|کاربران کنونی و سابق ایلیوشین - ۷۶ (قرمز: فقط کاربری نظامی، سبز: فقط کاربری تجاری آبی: هر دو نوع کاربری)]]
[[File:World operators of the Il-76.png|thumb|right|350px|کاربران کنونی و سابق ایلیوشین - ۷۶ (قرمز: فقط کاربری نظامی، سبز: فقط کاربری تجاری آبی: هر دو نوع کاربری)]]
[[File:Indian Air Force IL-76.JPG|thumb|خلبانان [[نیروی هوایی هند]] در کنار یک ایلیوشین -۷۶، پس از فرود در [[پایگاه نیروی هوایی هیکام]]، [[هاوایی]]]]
[[File:Indian Air Force IL-76.JPG|thumb|خلبانان [[نیروی هوایی هند]] در کنار یک ایلیوشین -۷۶، پس از فرود در [[پایگاه نیروی هوایی هیکام]]، [[هاوایی]]]]
[[File:Use your Ilyushin edit1.jpg|thumb|ایلیوشین-۷۶ [[نیروی هوایی هند]] در حال فرود در [[لداخ]]]]
[[File:Use your Ilyushin edit1.jpg|thumb|ایلیوشین-۷۶ [[نیروی هوایی هند]] در حال فرود در [[لداخ]]]]
[[File:Air Almaty - IL-76T-001.jpg|thumb|ایلیوشین-۷۶ [[هواپیمایی آلماآتی]]]]
[[File:Air Almaty - IL-76T-001.jpg|thumb|ایلیوشین-۷۶ [[هواپیمایی آلماآتی]]]]
خط ۴۶: خط ۴۵:
خدمه: ۵ نفر
خدمه: ۵ نفر


گنجایش: ۴۰ تا ۶۰ تُن (بر اساس مدل)
گنجایش: ۴۰ تا ۶۰ تُن (بر اساس مدل)


طول: ۴۶.۵۹ متر (۱۵۲ فوت ۱۰ اینچ)
طول: ۴۶٫۵۹ متر (۱۵۲ فوت ۱۰ اینچ)


طول بال‌ها: ۵۰.۵ متر (۱۶۵ فوت ۸ اینچ)
طول بال‌ها: ۵۰٫۵ متر (۱۶۵ فوت ۸ اینچ)


ارتفاع: ۱۴.۷۶ متر (۴۸ فوت ۵ اینچ)
ارتفاع: ۱۴٫۷۶ متر (۴۸ فوت ۵ اینچ)


مساحت بال: ۳۰۰ متر مربع (۳،۲۰۰ فوت مربع)
مساحت بال: ۳۰۰ متر مربع (۳٬۲۰۰ فوت مربع)


وزن خالی: ۹۲ تا 104 تُن (بر اساس مدل)
وزن خالی: ۹۲ تا ۱۰۴ تُن (بر اساس مدل)


‌حداکثر وزن برخاست: ۱۹۵ تا ۲۱۰ تن (بر اساس مدل)<ref>{{یادکرد وب|عنوان=IL-76TD-90 Cargo Airplane|نشانی=https://web.archive.org/web/20091103142428/http://www.ilyushin.org/eng/products/cargo/76td90.html|وبگاه=web.archive.org|تاریخ=2009-11-03|بازبینی=2021-04-29}}</ref>
حداکثر وزن برخاست: ۱۹۵ تا ۲۱۰ تن (بر اساس مدل)<ref>{{یادکرد وب|عنوان=IL-76TD-90 Cargo Airplane|نشانی=https://web.archive.org/web/20091103142428/http://www.ilyushin.org/eng/products/cargo/76td90.html|وبگاه=web.archive.org|تاریخ=2009-11-03|بازبینی=2021-04-29}}</ref>


'''کارایی'''
'''کارایی'''


حداکثر سرعت: ۹۰۰ کیلومتر بر ساعت (۵۶۰ متر بر ساعت، ۴۹۰ kn) معادل 0.82 ماخ
حداکثر سرعت: ۹۰۰ کیلومتر بر ساعت (۵۶۰ متر بر ساعت، ۴۹۰ kn) معادل ۰٫۸۲ ماخ


بُرد پرواز: 4000 تا ۵۰۰۰ کیلومتر (بر اساس مدل و میزان بار)
بُرد پرواز: ۴۰۰۰ تا ۵۰۰۰ کیلومتر (بر اساس مدل و میزان بار)


حداکثر ارتفاع پروازی: ۱۳۰۰۰ متر (۴۳،۰۰۰ پا)
حداکثر ارتفاع پروازی: ۱۳۰۰۰ متر (۴۳٬۰۰۰ پا)


حداقل طول باند برای فرود: ۴۵۰ متر (۱،۴۷۶ فوت) (با استفاده از تراست معکوس)<ref>{{یادکرد وب|عنوان=PS-90A-76 Aircraft Engine|نشانی=https://web.archive.org/web/20120401094231/http://www.avid.ru/eng/products/civil/PS-90A-76/|وبگاه=web.archive.org|تاریخ=2012-04-01|بازبینی=2021-04-29}}</ref>
حداقل طول باند برای فرود: ۴۵۰ متر (۱٬۴۷۶ فوت) (با استفاده از تراست معکوس)<ref>{{یادکرد وب|عنوان=PS-90A-76 Aircraft Engine|نشانی=https://web.archive.org/web/20120401094231/http://www.avid.ru/eng/products/civil/PS-90A-76/|وبگاه=web.archive.org|تاریخ=2012-04-01|بازبینی=2021-04-29}}</ref>


'''تسلیحات'''
'''تسلیحات'''


۲ [[توپ (جنگ‌افزار)|توپ]] ۲۳ میلی‌متری در ناحیه دُم
۲ [[توپ (جنگ‌افزار)|توپ]] ۲۳ میلی‌متری در ناحیه دُم


[[بمب‌گذاری آمیا|بمب‌ها]]: برخی مدل‌های نظامی دارای دو جایگاه تسلیحات زیر هر بال که قادر به حمل ۵۰۰ کیلوگرم بمب هستند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.volga-dnepr.com/files/2011/il-76e_final.pdf|عنوان=}}</ref>
[[بمب‌گذاری آمیا|بمب‌ها]]: برخی مدل‌های نظامی دارای دو جایگاه تسلیحات زیر هر بال که قادر به حمل ۵۰۰ کیلوگرم بمب هستند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.volga-dnepr.com/files/2011/il-76e_final.pdf|عنوان=}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==

{{پانویس}}
{{پانویس}}
Wikipedia contributors, "Ilyushin Il-76," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Ilyushin_Il-76&oldid=183146623 (accessed January 13, 2008).
Wikipedia contributors, "Ilyushin Il-76," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Ilyushin_Il-76&oldid=183146623 (accessed January 13, 2008).

نسخهٔ ‏۲۹ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۳۲

ایلیوشین ایل-۷۶
یک ایلیوشین ۷۶ام‌دی نیروی هوایی روسیه
کاربری ترابری استراتژیک
کشور سازنده شوروی/روسیه
تولیدکننده ایلیوشین
سازنده Tashkent Aviation Production Association
Aviastar
نخستین پرواز ۲۵ مارس ۱۹۷۱
معرفی‌شده در ژوئن ۱۹۷۴
وضعیت در حال تولید و عملیات
کاربر اصلی نیروی هوایی روسیه
نیروی هوایی اکراین
نیروی هوایی هند
ترانس آویا اکسپورت
تعداد ساخته‌شده بیش از ۹۶۰ فروند
گونه‌ها ایلیوشین-۷۸

برییف آ-۵۰
KJ-2000

ایلیوشین ایل-۷۶

ایلیوشین ایل-۷۶ (به روسی: Ильюшин Ил-76) (نام‌گذاری ناتو: کاندید) یک هواپیمای جت چهار موتوره ترابری ساخت شرکت هواپیماسازی ایلیوشین در کشور روسیه است. این هواپیما برای شرایط سخت طراحی شده‌است و توانایی خیز و فرود را در فاصله کوتاه و زمین‌های ناهموار در هر گونه شرایط نامساعد جوی دارد.

مدل‌هایی از این هواپیما برای سوخت‌رسانی هوایی، هشدار پیش‌هنگام هوابرد (آواکس) و همچنین عملیات آتش‌نشانی هوایی به‌کار می‌رود.

تاریخچه

ساخت ایلیوشین ۷۶ به میانه دهه ۱۹۶۰ بر می‌گردد. زمانی که نیروی هوایی شوروی به یک هواگرد ترابری نظامی راهبردی با توان حمل ۴۰ تن بار در برد ۵۰۰۰ کیلومتری نیاز داشت که بتواند جایگزین آنتونوف ای‌ان-۱۲ شود. تا سال ۱۹۶۹، ایلیوشین طرح اولیه خود را به ارتش پیشنهاد داد که مورد قبول قرار گرفت و این هواپیما در ۲۵ مه سال ۱۹۷۱ اولین پرواز خود را انجام داد. در اولین پرواز یک ساعت خود رضایت بسیار را برانگیخت و چند ماه بعد به نمایشگاه هوایی پاریس اعزام شد.

این هواپیما دارای چهار موتور توربوفن است و در چندین کشور اروپایی، آسیایی و آفریقایی در حال فعالیت است. تولید انبوه این هواپیما در ابتدا در تاشکند آغاز شد و ۸۶۰ فروند از نوع ترابری تا پیش از سال ۱۹۹۰ میلادی تولید شد. در دهه ۱۹۹۰، تعداد معدودی از نوع مدرن و پیشرفته این هواپیما با تغییرات و موتوری جدید تولید شد. در سال‌های بعد نیز انواع مختلفی از این هواپیما از جمله دو فروند از مدل برییف آ-۶۰ و ۲۵ فروند از نوع آواکس موسوم به برییف آ-۵۰ تولید شده‌اند.[۱]

کاربران

کاربران کنونی و سابق ایلیوشین - ۷۶ (قرمز: فقط کاربری نظامی، سبز: فقط کاربری تجاری آبی: هر دو نوع کاربری)
خلبانان نیروی هوایی هند در کنار یک ایلیوشین -۷۶، پس از فرود در پایگاه نیروی هوایی هیکام، هاوایی
ایلیوشین-۷۶ نیروی هوایی هند در حال فرود در لداخ
ایلیوشین-۷۶ هواپیمایی آلماآتی

کاربران نظامی و غیرنظامی در ۳۸ کشور، در حال استفاده از بیش از ۸۵۰ ایلیوشین ۷۶ هستند. روسیه، اوکراین و هند به‌ترتیب بزرگ‌ترین کاربران نظامی این هواپیما هستند. هواپیمایی ترنس‌اویا اکسپورت کشور بلاروس نیز بزرگ‌ترین کاربر غیرنظامی ایلیوشین-۷۶ است.[۲]

مشخصات

ویژگی‌های عمومی

خدمه: ۵ نفر

گنجایش: ۴۰ تا ۶۰ تُن (بر اساس مدل)

طول: ۴۶٫۵۹ متر (۱۵۲ فوت ۱۰ اینچ)

طول بال‌ها: ۵۰٫۵ متر (۱۶۵ فوت ۸ اینچ)

ارتفاع: ۱۴٫۷۶ متر (۴۸ فوت ۵ اینچ)

مساحت بال: ۳۰۰ متر مربع (۳٬۲۰۰ فوت مربع)

وزن خالی: ۹۲ تا ۱۰۴ تُن (بر اساس مدل)

حداکثر وزن برخاست: ۱۹۵ تا ۲۱۰ تن (بر اساس مدل)[۳]

کارایی

حداکثر سرعت: ۹۰۰ کیلومتر بر ساعت (۵۶۰ متر بر ساعت، ۴۹۰ kn) معادل ۰٫۸۲ ماخ

بُرد پرواز: ۴۰۰۰ تا ۵۰۰۰ کیلومتر (بر اساس مدل و میزان بار)

حداکثر ارتفاع پروازی: ۱۳۰۰۰ متر (۴۳٬۰۰۰ پا)

حداقل طول باند برای فرود: ۴۵۰ متر (۱٬۴۷۶ فوت) (با استفاده از تراست معکوس)[۴]

تسلیحات

۲ توپ ۲۳ میلی‌متری در ناحیه دُم

بمب‌ها: برخی مدل‌های نظامی دارای دو جایگاه تسلیحات زیر هر بال که قادر به حمل ۵۰۰ کیلوگرم بمب هستند.[۵]

منابع

  1. ↑ A.Fedulov, Русский: Дизайнер: А. Федулов English: Designer: (2006-01-XX), Русский: 50-летие отечественных исследований Антарктиды. Самолет ИЛ-76ТД и научно-экспедиционное судно "Академик Федоров"; панорама станции. English: The 50th anniversary of the Russian Research of Antarctica. The Il-76TD transport aircraft and the research expedition ship “The Academician Feodorov”., retrieved 2021-04-29 {{citation}}: Check date values in: |date= (help)نگهداری CS1: نقطه‌گذاری اضافه (link)
  2. ↑ «https://twitter.com/luftwaffeas/status/1126038846762881024». Twitter. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۲۹. پیوند خارجی در |title= وجود دارد (کمک)
  3. ↑ «IL-76TD-90 Cargo Airplane». web.archive.org. ۲۰۰۹-۱۱-۰۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۲۹.
  4. ↑ «PS-90A-76 Aircraft Engine». web.archive.org. ۲۰۱۲-۰۴-۰۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۲۹.
  5. ↑ (PDF) http://www.volga-dnepr.com/files/2011/il-76e_final.pdf. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)

Wikipedia contributors, "Ilyushin Il-76," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Ilyushin_Il-76&oldid=183146623 (accessed January 13, 2008).

پیوند به بیرون

آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد نظامی جنگ‌افزار است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[https://jangaavaran.ir/هواپیمای-ترابری-ایلیوشین-76-کاندید-2/

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ایلیوشین_ایل-۷۶&oldid=31934021»