توپ (جنگ‌افزار)

به تفنگ‌های با توان آتش بالا، توپ می‌گویند. توپ یک وسیله جنگی با گونه‌های مختلف است. این اسلحه در دسته‌های جداگانه‌ای تقسیم‌بندی شده‌است، مانند توپ ضدتانک، توپ پشتیبانی و غیره.

انواع و نام توپ[ویرایش]

نمونهٔ توپی که در بین سال‌های ۱۴۸۰ تا ۱۵۰۰ میلادی برای محافظت از بیت‌المقدس به کار گرفته شده‌است.

توپ‌های سرپُر (توپ‌هایی که انتهای آن‌ها بسته بود و ابتدا مواد منفجره و سپس گلوله در آن‌ها قرار می‌گرفت) در زبان فارسی در آغاز «توپ» نام گرفتند. با پیشرفت فناوری توپ‌های سرپُر جای خود را به تفنگ که گلوله به همراه مواد منفجره از انتها وارد لولهٔ سلاح می‌شود، دادند.

با این حال، در زبان فارسی واژهٔ توپ کماکان برای توصیف تفنگ‌های با توان آتش بالاتر باقی ماند و تفنگ‌های با توان آتش پایین‌تر تفنگ نامیده شدند.

دهانهٔ یک توپ قدیمی در قلعهٔ فلک‌الافلاک خرم‌آباد

با این همه، توپ‌های سرپُر هنوز هم در بسیاری از ارتش‌های جهان به کار برده می‌شود که در زبان فارسی آن را خمپاره‌انداز می‌نامند.

ناو جنگی نیروی دریایی آمریکا در حال شلیک توپ

کاربرد امروزی این واژگان[ویرایش]

توپ (به انگلیسی: cannon) سلاحی با توانایی اجرای آتش به‌صورت مستقیم، کشیده، و قائم است.
تفنگ (به انگلیسی: gun): سلاحی که فقط به‌صورت مستقیم تیراندازی می‌کند.
خمپاره‌انداز (به انگلیسی: mortar): سلاحی که به‌صورت قائم تیراندازی می‌کند.

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Cannon». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ فوریهٔ ۲۰۰۸.

این یک مقالهٔ خرد نظامی جنگ‌افزار است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.