نراق
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
| نراق | |
|---|---|
 | |
| کشور |  ایران |
| استان | مرکزی |
| شهرستان | دلیجان |
| بخش | مرکزی |
| سال شهرشدن | ۱۳۳۹ |
| مردم | |
| جمعیت | ۲٬۵۹۲ نفر(۱۳۹۵) |
| رشد جمعیت | ۶٪- (سال ۱۳۹۰تا ۱۳۹۵) |
| جغرافیای طبیعی | |
| مساحت | ۷۰ کیلومتر مربع |
| ارتفاع | ۲۱۵۰ متر |
| آب‌وهوا | |
| میانگین بارش سالانه | ۲۰۰ میلی‌متر |
| اطلاعات شهری | |
| شهردار | سید مهدی جلالی[۱][۲] |
| ره‌آورد | جوز قند، نبات، آجیل حلوا شکری |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۸۶۴۴۴۶ |
| وبگاه | |
| شناسهٔ ملی خودرو | ایران |
| کد آماری | ۱۱۰۷ |
  نراق | |
نَراق شهری در نزدیکی شهرستان دلیجان واقع در استان مرکزی ایران است. این شهر در میان شهرهای قم، کاشان و دلیجان و اصفهان است[۳] و آب و هوایی کوهستانی و سردسیر دارد. غار چال‌نخجیر در نزدیکی این شهر قرار دارد.
موقعیت جغرافیایی
[ویرایش]نراق در طول جغرافیایی ۵۰/۸۳۹۸۲۵۲۸ و عرض جغرافیایی ۳۴/۰۰۹۶۰۳۳ واقع گردیده‌است. این شهر از طرف شمال به کوه ال و از سوی شرق در ۱۸ کیلومتری به شهر دلیجان و از طرف جنوب به روستای سینقان راه دارد.
آب‌انبارهای شهر نراق یکی از شاهکارهای معماری دوره قاجار به‌شمار می‌روند. این آب‌انبارها در هر سه محله نراق یعنی محله بالا، محله پایین و محله بازار پراکنده‌اند. نیز در نراق بیش از ۱۵ آسیاب آبی وجود دارد و از همین روی در قدیم نراق را شهر آسیاب‌ها هم نامیده‌اند.
نام‌گذاری
[ویرایش]درباره نام نراق چند وجه تسمیه وجود دارد.
- گروهی بر این باورند که نام نراق ابتدا نراک به معنای شهر جاویدان بوده و بعدها که با ورود زبان عربی به ق تبدیل شده‌است.
- برخی دیگر اعتقاد دارند چون نراق اولیه را جمعی از اشعریون در قرن اول هجری بعد از ورود به قم و استقرار در این منطقه تأسیس کردند از قلب شده کلمه قرآن برای آن نام انتخاب کردند و کلمه نراق قلب شده کلمه قران می‌باشد.
- برخی می‌گویند نراق ابتدا نر عراق به معنای بلندی عراق عجم بوده که بعدها به نر آق یا نراق تقلیل یافته‌است.
- عده‌ای هم اعتقاد دارند نام ابتدا نر آق بوده به معنای بلندی که از دور سفیدی می‌زند. چون خاک بام نراق از یک نوع خاک رسی سفید رنگ تشکیل شده وجه تسمیه ان را نر آق نامیده‌اند.
- گروهی هم نراق را برگفته از نام ستاره‌ای می‌دانند.
پیشینه
[ویرایش]نراق از قدمت تاریخی بالایی برخوردار است. برخی مورخان، تاریخ شکل‌گیری این شهر را قبل از اسلام می‌دانند و معتقدند در ابتدا ۷ روستای در مجاورت هم در این ناحیه وجود داشته‌است که اهالی آن‌ها به دین زرتشت و گبر بوده‌اند. نراق امروزی در دوره‌های پس از ورود اسلام به ایران و توسط شخصی ملقب به ریش‌بلند که سمت کدخدایی داشته، در مکان نراق سفلی احداث شده‌است.[نیازمند منبع]
جمعیت
[ویرایش]بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۲٬۵۹۲ نفر (۸۷۲ خانوار) بوده‌است.[۴]
| جمعیت تاریخی | ||
|---|---|---|
| سال | جمعیت | ±% |
| ۱۳۶۵ | ۲٬۵۱۱ | — |
| ۱۳۷۰ | ۲٬۵۶۲ | ۲٪+ |
| ۱۳۷۵ | ۳٬۰۸۸ | ۲۰٫۵٪+ |
| ۱۳۸۵ | ۲٬۵۰۸ | ۱۸٫۸٪− |
| ۱۳۹۰ | ۲٬۷۴۴ | ۹٫۴٪+ |
| ۱۳۹۵ | ۲٬۵۹۲ | ۵٫۵٪− |
جاذبه‌های طبیعی
[ویرایش]از جاذبه‌های طبیعی نراق می‌توان به غار چال نخجیر اشاره کرد. غار آهکی و زنده که بیش از یک کیلومتر آن بهره‌برداری شده و امکان بازدید از آن مهیاست. دمای این غار در تمام سال ثابت بوده و از این بابت در همه فصول و ماه‌های سال پذیرای گردشگران است.
آبشار گیسو (آبشتاب): آبشاری طبیعی و البته فصلی که در فاصله ۳ کیلومتری شهر نراق واقع شده‌است. برای رسیدن به این آبشار باید مسافتی حدود ۲۰ دقیقه ای در طبیعتی زیبا را پیاده‌روی کرد. بهترین فصل برای دیدن این آبشار بهار و به ویژه فروردین ماه می‌باشد.
بناهای تاریخی
[ویرایش]
- مسجد جامع نراق در سال ۱۲۴۳ هجری قمری و در زمان فتحعلی‌شاه ساخته شده‌است. در ورودی مسجد از جنس چوب گردو کنده‌کاری‌شده‌است. محراب مسجد با کاشی‌های رنگی و طرح‌های اسلیمی تشکیل شده‌است که زیبایی خاصی به بنا می‌بخشد.
- بازار نراق معروف به بازار شمس‌السلطنه، از آثار تاریخی زیبای نراق محسوب می‌شود که قدمت آن به سده ۱۳ هجری قمری بازمی‌گردد. دیوارهای بازار از جنس آجر و سقف آن، ضربی آجری است. در حجره‌ها از جنس چوب کنده‌کاری شده می‌باشد. در طبقه فوقانی بازار، اتاق‌هایی برای استراحت کاروانیان ساخته شده بوده.
- آب‌انبار حاج مهدی نراقی در سال ۱۲۶۴ هجری قمری ساخته شده.
- امامزاده بی بی زبیده خاتون مربوط به دوره صفوی - دوره قاجار است و در ۷ کیلومتری جنوب شرقی نراق واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ دی ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۹۷۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
- یخچال موجود در شمال نراق، آسیاب آبی و بادگیرهای نراق از جمله یادگارهای تاریخی با قدمت ۱۰۰ تا ۲۰۰ ساله است.
- حسینیه و آب انبار حاج عبد الباقی دوره ساخت قاجاری در مرکز محله سفلی
- قنات شهری حاج الله داد با قدمت بیشاز ۴۰۰ سال
- مسجد امام حسن با قدمت بیش از ۷۰۰ سال
- بقعه امامزاده سلیمان (سلجوقی و صفوی)
- بقعه امامزاده یحیی (سلجوقی)
- خانه تاریخی فاضلین نراقی صفوی
سوغات نراق
[ویرایش]«جوزغند» شیرینی محلی شهر نراق است که تهیه آن ۱۵ روز زمان می‌برد و به گران‌ترین شیرینی محلی ایرانی برای سوغات معروف است. فرهنگ «معین» یکی از معانی تعریف‌شده برای جوزغند را «جوز» شفتالوی خشک‌شده و «غند»، «آگند» یا «آکند» یعنی افکندن آورده‌است. جوزغند از میوه‌ای به نام «اَلگ» که هم‌خانواده هلو است ساخته می‌شود و طعم ترش و شیرین دارد. ساخت «جوزغند» اساساً یک کار گروهی در بین خانم‌های نراقی است و برای درست کردن این شیرینی میوه را پوست می‌کنند تا سه روز در پشت بام آفتاب بخورد و خشک شود، سپس هسته آن را خارج می‌کنند و یک روز دیگر در آفتاب می‌ماند، بعد داخل این میوه را با مواد مخلوط تشکیل‌شده از مغز بادام، شکر، هل، مغز هسته زردآلو و خاک قند پر می‌کنند. به نظر می‌رسد در گذشته‌های دورتر، محدودیت‌های زمان جنگ، افراد را مجبور می‌کرده دست به ساخت چنین محصولاتی بزنند چرا که این ماده غذایی نیاز به گرم کردن نداشت، فضای زیادی را اشغال نمی‌کرد و کالری بسیار بالایی از خود آزاد می‌کرد، ضمن اینکه فاسد نمی‌شد و می‌توان آن را تا مدتهای طولانی خارج از یخچال نگه داشت.
شهاب سنگ نراق
[ویرایش]درساعت ۱۸:۳۰ روز ۲۸ مردادماه ۱۳۵۳ یک شهاب‌سنگ ۳ کیلوگرمی در نراق به زمین افتاد. این شهاب‌سنگ بر روی سقف آزمایشگاه دبیرستان معصومی نراق سقوط کرد و حفره‌ای با قطر تقریبی بیست سانتی‌متر به وجود آورد، که البته در این رخداد کسی آسیب ندید.[۵][۶]
نگارخانه
[ویرایش]-
بادگیرهای نراق -
کوه «اُل» -
نمایی از کوه ال در نراق، شهرستان دلیجان
منابع
[ویرایش]- ↑ «شهردار جدید نراق معارفه شد». ایسنا | مرکزی. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۳-۲۳.
- ↑ «وب سایت شهرداری نراق». naragh.ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ مارس ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۳-۲۳.
- ↑ «نراق کجاست؟». jadeh.ir. ۵ آذر ۱۳۹۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ ژوئیه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۶ ژوئیه ۲۰۲۱.
- ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از اصلی (اکسل) در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.
- ↑ The Meteorical Society
- ↑ «سنگ آسمانی نراق | پایگاه تبیان». بایگانی‌شده از اصلی در ۶ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۳ فوریه ۲۰۱۴.
- داود نعیمی (۱۳۸۵)، «فصل سوم: دیدنی‌های باستانی و دینی»، افتخارآفرینان استان مرکزی، کومه، ص. ۸۸ و ۸۹، شابک ۹۶۴-۲۵۹۸-۰۹-۴
پیوند به بیرون
[ویرایش]
