مردم میائو

رونویسی‌ها
مردم میائو
زبان‌های چینی	苗族
پین‌یین
رونویسی‌ها
چینی استاندارد
پین‌یین	Miáozú
وو
Romanization	Miau-zoh
هاکا
Romanization	Mèu-tshu̍k
مین نان
هاکین POJ	Biâu-cho̍k
Teochew Peng'im	Miêu-tsôk
زبان مین دونگ
Fuzhou BUC	Mièu-cŭk

میائو
Miao
Hmongb/Hmub/Xongb/ab Hmaob; m̥˭oŋ⁴³/m̥ʰu³³/ɕoŋ³⁵/a⁵³m̥˭ao⁵³
	سرپوش با موی‌های بلند شاخی مربوط به یکی از شعبه‌های کوچک مردم میائو که در ۱۲ روستا در نزدیکی شهرستان ژیجین، گوئیژو زندگی می‌کنند.
کل جمعیت
	۱۱–۱۲ میلیون
مناطق با جمعیت چشمگیر
چین	۹٬۴۲۶٬۰۰۷ (۲۰۱۰)
ویتنام	۱٬۰۶۸٬۱۸۹ (۲۰۰۹)
لائوس	۵۹۵٬۰۲۸ (۲۰۱۵)
ایالات متحده آمریکا	۲۴۷٬۵۹۵ (۲۰۱۰)
تایلند	۱۵۱٬۰۸۰ (۲۰۰۲)
فرانسه	۱۳٬۰۰۰
استرالیا	۲٬۱۹۰
زبان‌ها
	زبان‌های همونگی، زبان ماندارین، زبان کانتونی معیار، زبان ویتنامی، زبان‌های کرا-دای (زبان لائو و زبان تای)، زبان فرانسوی
دین
	دین مردم میائو.; اقلیت‌ها: تائوئیسم، مسیحیت، آیین بودایی

مردم میائو (انگلیسی: Miao people) یک گروه قومی متعلق به جنوب چین هستند که به عنوان یکی از ۵۵ گروه اقلیت‌های رسمی توسط دولت چین به رسمیت شناخته شده‌است. میائو یک اصطلاح چینی است و هیچ گروهی از مردم خود را با این نام شناسایی نمی‌کنند و شامل گروه‌های قومی (با برخی املاهای مختلف) همونگ، هموب، زانگ (کو-زیانگ) و آ-هامو می‌شود.

نقشه مناطق، ولایات، و شهرستان‌های خودمختار برای مردم میائو
نقشه پراکندگی زبان‌ها و لهجه‌های هْمونگ-میائو

نگارخانه

نوازندگان میائو از روستای قومی لانگد میائو در گوئیژو.
دختران میائو از روستای قومی لانگد میائو در گوئیژو در انتظار نوبت خود برای اجرای نقش.
زن جوان میائو در شهرستان ینگشوو.