پرش به محتوا

خارکوف

ویرایش پیوندها
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
خارکوف (خارکیف)
Харків
شهر
Ха́рьков
پرچم خارکوف (خارکیف)
پرچم
نشان رسمی خارکوف (خارکیف)
مهر
نشان خارکوف (خارکیف)
نشان
جایگاه در نقشهٔ اوکراین
جایگاه در نقشهٔ اوکراین
کشور اوکراین
استانخارکف
زیرمجموعه۹ ناحیه
تأسیس۱۶۵۵–۵۶
حکومت
 • شهردارIhor Terekhov
مساحت
 • شهر۳۵۰ کیلومتر مربع (۱۴۰ مایل مربع)
ارتفاع
۱۵۲ متر (۴۹۹ فوت)
جمعیت
 (۲۰۱۲)
 • شهر۱۴۳۰۸۸۵ کاهش
 • کلان‌شهری
۱۷۳۲۴۰۰
منطقهٔ زمانییوتی‌سی ۲+ (EET)
 • تابستانی (DST)یوتی‌سی ۳+ (EEST)
کد پستی
۶۱۰۰۱—۶۱۴۹۹
پیش‌شماره تلفن(۳۸۰)+
پلاک خودروХА, ۲۱ (old)
وبگاهwww.city.kharkov.ua/en

خارکوف (خارکُف) (به روسی: Ха́рьков) یا خارکیف (خارکیو) (به اوکراینی: Харків) دومین شهر بزرگ اوکراین است. خارکوف در شرق اوکراین واقع شده‌است.

نام

[ویرایش]

این شهر در زبان روسی Ха́рьков و در زبان اوکراینی Харків نام برده می‌شود. در زبان فارسی برای اشاره به این شهر از نام‌های خارکوف، خارکُف، خارکیف و خارکیو استفاده می‌شود.

در منابع قدیمی فارسی عمدتاً از معادل روسی خارکوف[۱][۲][۳][۴][۵][۶][۷][۸][۹] و خارکُف[۱۰][۱۱][۱۲][۱۳][۱۴][۱۵][۱۶][۱۷] برای اشاره به این شهر استفاده شده‌است.

پس از انحلال اتحاد جماهیر شوروی و استقلال اوکراین در سال ۱۹۹۱، معادل اوکراینی خارکیو در منابع جغرافیایی مکتوب فارسی از جمله کتاب‌ها و اطلس‌های مؤسسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی[۱۸] و انتشارات ایرانشناسی[۱۹] در کنار معادل روسی خارکوف و خارکُف رایج گردید.

اکثر خبرگزاری‌های فارسی‌زبان بخصوص در جریان حمله ۲۰۲۲ روسیه به اوکراین از نام خارکیف استفاده می‌کنند.[۲۰][۲۱] [۲۲][۲۳] [۲۴][۲۵] این در حالی است که بخش فارسی خبرگزاری روسی اسپوتنیک[۲۶] از خارکف استفاده کرده‌است.

تاریخچه

[ویرایش]

خارکوف در دهه ۱۶۵۰ میلادی پایه‌گذاری شد و از سال ۱۹۱۹ تا ۱۹۳۴ پایتخت جمهوری شوروی سوسیالیستی اوکراین بود.[نیازمند منبع] در جریان جنگ جهانی دوم، شهر خارکوف روز ۲۵ اکتبر سال ۱۹۴۱ به تصرف نیروهای آلمانی درآمد.[۲۷]

جغرافیا

[ویرایش]

شهر خارکوف در شمال شرقی اوکراین قرار دارد و مرکز استان خارکف است.

اقتصاد

[ویرایش]

خارکف را باید مهمترین شهر صنعتی اوکراین از لحاظ ساخت ماشین‌های صنعتی، حمل و نقل و کشاورزی و دیگر ادوات دانست.

در اوایل قرن نوزدهم صنعت خارکف توسعه پیدا کرد و با احداث راه‌آهن در سال ۱۸۶۹، خارکف به‌سرعت محل تقاطع خط‌های راه‌آهن امپراطوری روسیه شد. در اواخر آن قرن خارکف به یکی از بزرگترین مراکز اقتصادی، صنعتی و علمی روسیه تبدیل گردید.

جمعیت

[ویرایش]
جمعیت تاریخی
سالجمعیت
۱۶۶۰[۲۸] ۱٬۰۰۰
۱۷۸۸[۲۹] ۱۰٬۷۴۲
۱۸۵۰[۳۰] ۴۱٬۸۶۱
۱۸۶۱[۳۰] ۵۰٬۳۰۱
۱۹۰۱[۳۰] ۱۹۸٬۲۷۳
۱۹۱۶[۳۱] ۳۵۲٬۳۰۰
۱۹۱۷[۳۲] ۳۸۲٬۰۰۰
۱۹۲۰[۳۱] ۲۸۵٬۰۰۰
۱۹۲۶[۳۱] ۴۱۷٬۰۰۰
۱۹۳۹[۳۳] ۸۳۳٬۰۰۰
۱۹۴۱[۳۱] ۹۰۲٬۳۱۲
۱۹۴۱[۳۴] ۱٬۴۰۰٬۰۰۰
۱۹۴۱[۳۱][۳۵] ۴۵۶٬۶۳۹
۱۹۴۳[۳۶] ۱۷۰٬۰۰۰
۱۹۵۹[۳۰] ۹۳۰٬۰۰۰
۱۹۶۲[۳۰] ۱٬۰۰۰٬۰۰۰
۱۹۷۶[۳۰] ۱٬۳۸۴٬۰۰۰
۱۹۸۲[۲۹] ۱٬۵۰۰٬۰۰۰
۱۹۸۹ ۱٬۵۹۳٬۹۷۰
۱۹۹۹ ۱٬۵۱۰٬۲۰۰
۲۰۰۱[۳۷] ۱٬۴۷۰٬۹۰۰

بنا بر سرشماری سال ۱۹۸۹ در شوروی، جمعیت شهر ۱٬۵۹۳٬۹۷۰ نفر بود.[۳۸] در سال ۱۹۹۱، جمعیت آن به ۱٬۵۱۰٬۲۰۰ نفر کاهش یافت که ۱٬۴۹۴٬۲۰۰ نفر به صورت دائمی در آن ساکن بودند. خارکوف پس از کی‌یف، بزرگترین شهر اوکراین است.[۳۹]

ساختار قومی خارکوف در سرشماری سال ۱۹۸۹ شامل ۵۰٫۳۸٪ اوکراینی ،۴۳٫۶۳٪ روس ،۳٪ یهودی ،۰٫۷۵٪ بلاروسی و بقیه ۲٫۲۴٪ (افزون بر ۲۵ اقلیت) بودند. در سرشماری ۱۹۵۹ شوروی اوکراینی‌ها ۴۸٫۴٪، روس‌ها ۴۰٫۴٪، یهودی‌ها ۸٫۷٪ و دیگر ملیت‌ها ۲٫۵٪ بودند.[۴۰]

اماکن

[ویرایش]

خارکوف دارای ۶ سالن تئاتر، ۵ موزه، ۸۰ کتابخانه و حدود ۶۰ مؤسسه علمی و پژوهشی و ۳۰ دانشگاه می‌باشد.

دانشگاه خارکف یکی از اولین دانشگاه‌های امپراتوری روسیه است که در سال ۱۸۰۵ تأسیس شد.

سه کلیسای پکروسکی، بلاگووشنسکی و اوسپنسکی که در مرکز شهر خارکف واقع هستند از قدیمی‌ترین کلیساهای این شهر به‌شمار می‌روند.

میدان مرکزی شهر خارکف، بزرگترین میدان در کل اوکراین بوده و یکی از عظیم‌ترین میدان‌های اروپا به‌شمار می‌رود.

مترو

[ویرایش]

متروی خارکوف در سال ۱۹۷۵ تأسیس شده و هم‌اکنون دارای ۳ خط و ۳۰ ایستگاه می‌باشد.

شهرهای خواهرخوانده

[ویرایش]

نگارخانه

[ویرایش]
سراسرنمایی از منطقهٔ مرکزی خارکوف
  • معماری بناها در مرکز شهر خارکوف

پانویس

[ویرایش]
  1. ↑ بختیاری، اطلس جامع گیتاشناسی ۸۶–۸۵، ۱۴، ۲۴، ۴۴، ۵۱، ۵۴، ۶۳، ۸۲.
  2. ↑ بختیاری، اطلس کامل گیتاشناسی: سیاسی، طبیعی، اقتصادی، ۱۳.
  3. ↑ بختیاری، نقشه سیاسی جهان و پرچم کشورها.
  4. ↑ واحد پژوهش و تألیف مؤسسه گیتاشناسی، راهنمای کشورهای مستقل مشترک‌المنافع و جمهوریهای بالتیک، ۱۸۷، ۱۸۸، ۲۰۵، ۲۰۷، ۲۱۴، ۲۱۵، ۲۱۷، ۲۱۸.
  5. ↑ بختیاری، اطلس جامع جغرافیایی ایران و جهان، ۷۲.
  6. ↑ گروهی از نویسندگان، سفرنامه‌های خطی فارسی‏، ۴:‎ ۱۶۵، ۱۶۶، ۵۷۹.
  7. ↑ فراهانی و بهبودی، روزشمار تاریخ معاصر ایران، ۴:‎ ۱۵۴.
  8. ↑ سپهر، ایران در جنگ بزرگ ۱۹۱۸–۱۹۱۴، ۴۵۹.
  9. ↑ مصاحب، دایرةالمعارف فارسی، ۸۷۵.
  10. ↑ بختیاری، اطلس کامل گیتاشناسی: سیاسی، طبیعی، اقتصادی، ۳۲، ۳۴، ۴۱، ۴۵، ۴۸، ۵۰.
  11. ↑ بختیاری، اطلس جامع جغرافیایی ایران و جهان، ۷۸.
  12. ↑ ظهیرالدوله، سفرنامه ظهیرالدوله‏، ۱۳۱، ۱۳۲، ۳۹۵.
  13. ↑ مستوفی، شرح زندگانی من‏، ۲:‎ ۹۱.
  14. ↑ آل احمد، جزیره خارک در یتیم خلیج فارس‏، ۳۴.
  15. ↑ مینورسکی، تاریخ شروان و دربند‏، ۲۴۲.
  16. ↑ آل احمد، سفر فرنگ‏، ۲۱۴.
  17. ↑ مظفرالدین‌شاه، سفرنامه مبارک شاهنشاهی، ۵۷، ۷۱، ۷۲، ۷۸.
  18. ↑ واحد پژوهش و تألیف مؤسسه گیتاشناسی، راهنمای کشورهای مستقل مشترک‌المنافع و جمهوریهای بالتیک، ۱۸۸، ۲۰۵، ۲۰۷، ۲۱۷.
  19. ↑ بختیاری، اطلس جامع جغرافیایی ایران و جهان، ۵۷، ۷۱، ۷۲، ۷۸.
  20. ↑ «هفتمین روز حمله روسیه به اوکراین/ کنترل کامل خرسون در دست روسیه و فرود چتربازان روس در خارکیف». ایسنا. ۱۱ اسفند ۱۴۰۰. دریافت‌شده در ۲ مارس ۲۰۲۲.
  21. ↑ «سه مجسمه دوران شوروی سابق در خارکیف اوکراین پایین آورده شدند». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۲ فروردین ۱۳۹۴. دریافت‌شده در ۲ مارس ۲۰۲۲.
  22. ↑ «اوکرایین: نیروهای روسیه وارد شهر خارکیف شدند». بخش فارسی دویچه وله. ۲ مارس ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۲ مارس ۲۰۲۲.
  23. ↑ «ساکنان خارکیف اوکراین در مرز با روسیه برای بدترین سناریو آماده می‌شوند». یورونیوز فارسی. ۲۳ ژانویه ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۲ مارس ۲۰۲۲.
  24. ↑ «گاز صدها خانه مسکونی در خارکیف در اوکراین قطع شد». صدا و سیما. ۸ اسفند ۱۳۹۶. دریافت‌شده در ۲ مارس ۲۰۲۲.
  25. ↑ «مجسمه لنین در خارکیف اوکراین پائین کشیده شد». بخش فارسی صدای آمریکا. ۷ مهر ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۲ مارس ۲۰۲۲.
  26. ↑ «حمله سامانه‌های موشکی پرتاب چندگانه به حومه شهر خارکف اوکراین + ویدئو». اسپوتنیک. ۲۴ فوریه ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۲ مارس ۲۰۲۲.
  27. ↑ Glantz 2001, p. 157.
  28. ↑ Л. И. Мачулин. Mysteries of the underground Kharkov. — Х. : 2005. ISBN 966-8768-00-0 (روسی)
  29. ↑ ۲۹٫۰ ۲۹٫۱ Kharkov: Architecture, monuments, renovations: Travel guide. Ed. А. Лейбфрейд, В. Реусов, А. Тиц. — Х. : Прапор, 1987(روسی)
  30. ↑ ۳۰٫۰ ۳۰٫۱ ۳۰٫۲ ۳۰٫۳ ۳۰٫۴ ۳۰٫۵ Н. Т. Дьяченко. Streets and squares of Kharkov. – X. : Прапор, 1977(روسی)
  31. ↑ ۳۱٫۰ ۳۱٫۱ ۳۱٫۲ ۳۱٫۳ ۳۱٫۴ А. В. Скоробогатов. Kharkov in times of German occupation (1941–1943). – X. : Прапор, 2006. شابک ‎۹۶۶−۷۸۸۰−۷۹−۶(اوکراینی)
  32. ↑ Oleksandr Leibfreid, Yu. Poliakova. Kharkov. From fortress to capital. – Х. : Фолио, 2004(روسی)
  33. ↑ State archives of Kharkov Oblast. Ф. Р-2982, оп. 2, file 16, pp 53–54
  34. ↑ Colonel Н. И. Рудницкий. Военкоматы Харькова в предвоенные и военные годы.(روسی)
  35. ↑ In reference to the German census of December 1941; without children and teenagers no older 16 years of age; numerous city-dwellers evaded the registration(روسی)
  36. ↑ Mykyta Khruschev. Report to ЦК ВКП(б) of August 30, 1943. History: without "white spots". Kharkiv izvestia, No. 100–101, August 23, 2008, page 6(روسی)
  37. ↑ Ukrainian Census (2001)
  38. ↑ "Kharkiv today". Our Kharkіv (به روسی). Archived from the original on 22 August 2006. Retrieved May 4, 2007.
  39. ↑ "Results / General results of the census / Number of cities". 2001 Ukrainian Census. Archived from the original on 9 January 2006. Retrieved August 28, 2006.
  40. ↑ Історія міста Харкова ХХ століття, Харків 2004, р. 456

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ خارکوف موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=خارکوف&oldid=39623997»