انپروستیل
ظاهر
دادههای بالینی | |
---|---|
AHFS/Drugs.com | International Drug Names |
کد ATC | |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C23H28O6 |
جرم مولی | ۴۰۰٫۴۷۱ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
(صحتسنجی) |
انپروستیل (انگلیسی: Enprostil) یک پروستاگلاندین مصنوعی است که شبیه دینوپروستون است. انپروستیل یک مهارکننده بسیار قوی ترشح اسید هیدروکلریک معده است.[۱] این دارو یک آنالوگ پروستاگلاندین E2 است اما برخلاف این پروستاگلاندین که به هر چهار گیرنده سلولی یعنی گیرنده های EP1، EP2، EP3 و EP4 متصل می شود و فعال می کند، انپروستیل آگونیست گیرنده انتخابی تری است که عمدتاً به گیرنده متصل می شود و آن را فعال می کند. گیرنده EP3[۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ Roszkowski AP, Garay GL, Baker S, Schuler M, Carter H (November 1986). "Gastric antisecretory and antiulcer properties of enprostil, (+/-)-11 alpha, 15 alpha-dihydroxy-16-phenoxy-17,18,19,20-tetranor-9-oxoprosta- 4,5,13(t)-trienoic acid methyl ester". The Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics. 239 (2): 382–389. PMID 3095537.
- ↑ Moreno JJ (February 2017). "Eicosanoid receptors: Targets for the treatment of disrupted intestinal epithelial homeostasis". European Journal of Pharmacology. 796: 7–19. doi:10.1016/j.ejphar.2016.12.004. PMID 27940058. S2CID 1513449.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Enprostil». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۳.
پیوند به بیرون
[ویرایش]در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ انپروستیل موجود است.