احمد بن بله
احمد بن بله | |
---|---|
نخستین رئیسجمهور الجزایر | |
دوره مسئولیت ۱۵ سپتامبر ۱۹۶۳ – ۱۹ ژوئن ۱۹۶۵ | |
پس از | فرحات عباس |
پیش از | هواری بومدین |
نخستوزیر الجزایر | |
دوره مسئولیت ۱۹۶۲ – ۱۹۶۳ | |
پس از | بن یوسف بن خده (رئیس حکومت) |
پیش از | محمد بن احمد عبدالغنی (نخستوزیر در ۱۹۷۹) |
اطلاعات شخصی | |
زاده | محمد احمد بن بلا ۲۵ دسامبر ۱۹۱۶ مغنیه، الجزایر فرانسه |
درگذشته | ۱۱ آوریل ۲۰۱۲ (۹۵ سال) الجزیره |
ملیت | الجزایر |
حزب سیاسی | جبهه آزادیبخش میهنی |
همسر(ان) | Zohra Sellami |
پیشه | سیاستمدار |
محمد احمد بن بله (به عربی: أحمد بن بلّة) (زاده ۲۵ دسامبر ۱۹۱۶[۱] – درگذشته ۱۱ آوریل ۲۰۱۲) رهبر سیاسی جنگ استقلال الجزایر، نخستین نخستوزیر و نخستین رئیسجمهور انتخابی الجزایر بود که کشورش را به سوی یک اقتصاد سوسیالیستی سوق داد.[۲]
زندگی
[ویرایش]بن بله در یک خانواده کشاورز در شهر کوچک مغنیه در نزدیکی مرز مراکش به دنیا آمد. در ۱۹۳۷ وارد ارتش فرانسه شد و درجه گروهبانی را نیز دریافت کرد. او تا سال ۱۹۴۰ در مارسی اقامت داشت و آنگاه بازگشت به الجزایر را به ماندن در فرانسه و بازی فوتبال حرفهای در تیم المپیک مارسی ترجیح داد و سه سال بعد را در مزرعه خانوادگیاش کار کرد.[۳]
در ۱۹۴۳ به پست خود در ارتش بازگشت و به دلیل خدماتش در دوران جنگ در ایتالیا دو مدال نظامی نیز دریافت کرد. پس از پایان جنگ به مخالفت با ادامه حکومت فرانسه بر الجزایر پرداخت. در ۱۹۴۷ به عضویت شورای شهر مغنیه درآمد، اما سال بعد با دخالت فرانسویها در انتخابات از ورود به مجمع الجزایر بازماند.
مخالفت با حکومت فرانسه
[ویرایش]بن بله و دیگر جوانان ناراضی الجزایر در همین سال یک سازمان مخفی شبهنظامی با حدود ۱۸۰۰ عضو در سراسر کشور را ایجاد کردند که استقلال و تشکیل یک حکومت انقلابی در الجزایر از طریق مبارزه مسلحانه را دنبال میکرد. او در ۱۹۵۰ دستگیر و زندانی شد، اما دو سال بعد از زندان گریخت و به مصر رفت.
بن بله و دیگر رهبران مهاجر الجزایری مقیم مصر در ۱ نوامبر ۱۹۵۴ پس از یک ملاقات محرمانه در سوئیس با رهبران مخالفی که هنوز در الجزایر ساکن بودند، تشکیل جبهه آزادیبخش میهنی را برای فرماندهی مبارزه مسلحانه علیه استعمارگران فرانسوی اعلام کردند. او نقش مهمی در رهبری حزب داشت و همزمان قاچاق سلاح به خاک الجزایر را نیز سازماندهی میکرد. بن بلا در سال ۱۹۵۶ از دو ترور ناموفق یکی در قاهره و دیگری در تریپولی جان بدر برد. اما در همین سال در الجزایر توسط نظامیان فرانسوی دستگیر شد و تا ۱۹۶۲ در زندان بود.
حکومت
[ویرایش]پس از استقلال الجزایر بن بلا با کمک ارتش آزادیبخش میهنی به رهبری هواری بومدین در اوت ۱۹۶۲ دولت موقت را سرنگون کردند و بن بلا به قدرت رسید. یکسال بعد او به ریاست جمهوری انتخاب شد.
بن بله در دوران حکومت خود به اصلاحات اقتصادی مهمی دست زد. همچون ملیسازی مزارع بزرگ فرانسویها و وسایل تولید، احیای سنتهای عربی و اسلامی و اختصاص یکچهارم بودجه دولت به بخش آموزش. در سیاست خارجی الجزایر روابط نزدیک با فرانسه را دنبال کرد و حمایت از جنبشهای آزادیبخش ملی و سیاست عدم تعهد را برگزید. الجزایر در این دوران روابط نزدیکی نیز با کشورهای عربی برقرار کرد.
درگذشت
[ویرایش]احمد بن بله در ۱۱ آوریل ۲۰۱۲ در سن ۹۵ سالگی درگذشت.
منابع
[ویرایش]- ↑ برخی منابع تولد او را در ۱۹۱۶ ذکر کردهاند. دانشنامه خاورمیانه و شمال آفریقا
- ↑ Ahmed Ben Bella. (2009). In Encyclopædia Britannica. Retrieved April 16, 2009, from Encyclopædia Britannica Online:
- ↑ Ahmed Ben Bella. (n.d.). Biographies. Retrieved April 16, 2009, from Answers.com Web site: http://www.answers.com/topic/ahmed-ben-bella
- اسلامگرایان اهل الجزایر
- اعضای جبهه آزادیبخش ملی (الجزایر)
- افراد الجزایری مراکشیتبار
- افراد جنگ الجزایر
- الجزایریهای مهاجرتکرده به سوئیس
- الجزایریهای مهاجرتکرده به فرانسه
- انقلابیون
- انقلابیون اهل الجزایر
- اهالی مغنیه
- بازیکنان باشگاه المپیک مارسی
- بازیکنان فوتبال مرد اهل الجزایر
- حاکمان سوسیالیست
- درگذشتگان ۲۰۱۲ (میلادی)
- دور از وطنهای اهل الجزایر در سوئیس
- رهبران برکنارشده از طریق کودتا
- رهبران جنگ سرد
- رئیسجمهورهای الجزایر
- زادگان ۱۹۱۶ (میلادی)
- زندانیان خارج از کشور اهل الجزایر
- زندانیان و بازداشتشدگان اهل الجزایر
- سوسیالیستهای اهل الجزایر
- سیاستمداران اهل الجزایر
- سیاستمداران جبهه آزادیبخش میهنی الجزایر
- شرکتکنندگان در کنفرانس باندونگ
- شورشیان اهل الجزایر
- فعالان مستقل
- قهرمانان اتحاد شوروی
- گیرندگان نشان صلیب جنگ فرانسه ۱۹۴۵–۱۹۳۹ (میلادی)
- مسلمانان اهل الجزایر
- ملیگرایان عرب اهل الجزایر
- ناصرگرایان
- نخستوزیران الجزایر
- نظامیان جنگ جهانی دوم اهل فرانسه
- نظامیان ملیگرای عرب
- هافبکهای فوتبال
- سوسیالیستهای مسلمان