گریه را به مستی بهانه کردم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط 89.43.230.138 (بحث) در تاریخ ‏۱۰ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۰۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

«گریه را به مستی…»
ترانه عارف قزوینی
ژانرموسیقی سنتی ایرانی
آهنگساز(ها)عارف قزوینی
ترانه‌سرا(ها)عارف قزوینی
این اثر باصدای خوانندگانی چونمرضیه، عبدالوهاب شهیدی، محمدرضا شجریان و حمیرا و محسن نامجو اجرا شده‌است.

«گریه را به مستی بهانه کردم» یا به اختصار «گریه را به مستی…» تصنیفی در آواز دشتی از عارف قزوینی است که سال ۱۳۲۸ ه‍.ق ساخته شد.[۱]

خوانندگان مختلفی ازجمله مرضیه در برنامه گلهای رنگارنگ ۱۷۵، عبدالوهاب شهیدی در برنامهگلهای رنگارنگ ۲۶۶، محمدرضا شجریان (در دو نسخه دشتی و سه‌گاه) ، حمیرا و محسن نامجو در آهنگ «آن مان نواران»این تصنیف را اجرا کرده‌اند.

ماجرای تصنیف

عارف قزوینی گریه را به مستی را در شکایت از زمامداری ناصرالملک که در آن زمان نایب‌السلطنه احمدشاه بود، تصنیف کرده‌است.

جستارهای وابسته

منابع