گریه را به مستی بهانه کردم
«گریه را به مستی…» | |
---|---|
ترانه عارف قزوینی | |
ژانر | موسیقی سنتی ایرانی |
آهنگساز(ها) | عارف قزوینی |
ترانهسرا(ها) | عارف قزوینی |
این اثر باصدای خوانندگانی چونمرضیه، عبدالوهاب شهیدی، محمدرضا شجریان و حمیرا و محسن نامجو اجرا شدهاست. |
«گریه را به مستی بهانه کردم» یا به اختصار «گریه را به مستی…» تصنیفی در آواز دشتی از عارف قزوینی است که سال ۱۳۲۸ ه.ق ساخته شد.[۱]
خوانندگان مختلفی ازجمله مرضیه در برنامه گلهای رنگارنگ ۱۷۵، عبدالوهاب شهیدی در برنامهگلهای رنگارنگ ۲۶۶، محمدرضا شجریان (در دو نسخه دشتی و سهگاه) ، حمیرا و محسن نامجو در آهنگ «آن مان نواران»این تصنیف را اجرا کردهاند.
ماجرای تصنیف
عارف قزوینی گریه را به مستی را در شکایت از زمامداری ناصرالملک که در آن زمان نایبالسلطنه احمدشاه بود، تصنیف کردهاست.
جستارهای وابسته
متن مربوطه در ویکینبشته: گریه را به مستی بهانه کردم |
منابع
- ↑ ارشد تهماسبی، تصنیفهای عارف، ۷۰–۷۲.