پورین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Trang Oul (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۹ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۳۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

پورین
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس 120-73-0 ✔Y
پاب‌کم 1044
کم‌اسپایدر 1015 ✔Y
KEGG C15587 ✔Y
MeSH Purine
ChEBI CHEBI:17258 ✔Y
ChEMBL CHEMBL302239 ✔Y
جی‌مول-تصاویر سه بعدی Image 1
  • c1c2c(nc[nH]2)ncn1

  • InChI=1S/C5H4N4/c1-4-5(8-2-6-1)9-3-7-4/h1-3H,(H,6,7,8,9) ✔Y
    Key: KDCGOANMDULRCW-UHFFFAOYSA-N ✔Y


    InChI=1/C5H4N4/c1-4-5(8-2-6-1)9-3-7-4/h1-3H,(H,6,7,8,9)
    Key: KDCGOANMDULRCW-UHFFFAOYAO

خصوصیات
فرمول مولکولی C5H4N4
جرم مولی ۱۲۰٫۱۱ g mol−1
دمای ذوب ۲۱۴ درجه سلسیوس (۴۱۷ درجه فارنهایت؛ ۴۸۷ کلوین)
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
 ✔Y (بررسی) (چیست: ✔Y/N؟)
Infobox references

پورین به ترکیب شیمیایی گفته می‌شود که حاصل ترکیب یک حلقه پیریمیدین با یک حلقه ایمیدازول است. پورین‌ها (با احتساب توتومرهای‌شان) فراوان‌ترین ترکیب‌های هتروسیکلیک نیتروژنی در طبیعت هستند.

پورین‌ها به همراه پیریمیدین‌ها سازنده بازهای آلی هستند که در ساختار دی‌ان‌ای به صورت نوکلئوتید شرکت دارند.

انواع سرشناس

پورین‌ها در طبیعت به فراوانی یافت می‌شوند. نیمی از بازهای آلی موجود در اسیدهای نوکلئیک پورین هستند که شامل آدنین و گوانین می‌شود. این بازها در ساختار دی‌ان‌ای از طریق پیوندهای هیدروژنی به پیریمیدین منتاظر خود متصل می‌شوند.