مرد چاق
| مرد چاق (فت من) (بمب هسته‌ای) | |
|---|---|
 | |
| نوع | بمب هسته‌ای |
| خاستگاه | ایالات متحده آمریکا |
| تاریخچه خدمت | |
| استفاده‌شده توسط | ایالات متحده آمریکا |
| ویژگی‌ها | |
| وزن | ۵۴۰۰ کیلوگرم |
| طول | ۳۳۰ سانتیمتر |
مرد چاق یا فت‌من (Fat Man: فَتْ مَن) کد نام یا اسم رمز دومین بمب هسته‌ای آمریکا است که در سال ۱۹۴۵ به ناگازاکی ژاپن انداخته شد. ناگازاکی دومین و آخرین شهری است که در جنگ جهانی دوم و نیز تا کنون مورد حمله بمب اتمی آمریکا قرار گرفت. فت‌من در مقایسه با بمبی که در هیروشیما منفجر شد؛ (پسر کوچک)، گردتر، قطورتر و ویرانگرتر بود.
این بمب خمره‌ای یا تخم مرغی شکل بود و ۳ متر و ۳۰ سانتیمتر طول داشت. قطر آن یک و نیم متر، وزن ۵/۴ تنی و در بردارندهٔ حدود ۱۰ کیلوگرم پلوتونیوم-۲۳۹ بود که بمب اتمی از نوع شکافت محسوب می‌شود.[۱]
نام این بمب از یکی از شخصیت‌های رمان «شاهین مالت» نوشته دشیل همت، نویسنده آمریکایی داستان‌های پلیسی گرفته شد. رابرت سربر، یکی از شاگردان رابرت اوپنهایمر، پدر بمب اتمی، این نام را برای آن انتخاب کرد.[۱]
بمب‌های کدو تنبل توسط پروژهٔ منهتن برای استفاده نیروی هوایی ارتش آمریکا در ژاپن در اثنای جنگ جهانی دوم ساخته شدند که نزدیک به بمب پلوتونیوم و با همان ویژگی‌های بالستیک و تخریب بود، اما از مواد غیر هسته‌ای با توان انفجاری بالا استفاده می‌کرد.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «هفتادمین سالگرد انفجار ناگازاکی؛ چرا 'فت‌من' خمره‌ای شکل بود». بی‌بی‌سی فارسی. ۹ اوت ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۱ اوت ۲۰۱۵.
- پاکروح، بهزاد. بمب اتمی، اندیشه سرا، تهران، ۱۳۸۱.
 | این یک مقالهٔ خرد نظامی جنگ‌افزار است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |